* من معتقدم كه فرقى بين اين دو وجود ندارد. اما اين روزها مى بينم كه در شرايطى كه مردم حتى در عدالت امام جماعت قايل هستند، احتياطاتى صورت مى گيرد، چندان كه حتى اين شرايط مبناى فتوا قرار مى گيرد. كسانى مى كوشند تا به لحاظ مسووليت بزرگى كه مرجع در مسايل اموال و حقوق شرعى و اعراض و... دارد، شروط سخت ترى براى وى قرار دهند. اين شروط، ديگر با مرجعيت مرجع از حيث تقليد و افتا ربطى ندارد بلكه به لحاظ مسووليت مهمى كه مراجع در امور اموال و آبرو و خون مردم دارند مطرح مى شود. براساس مسووليت هاى فوق، چه بسا مردم از بُعد رياست و زعامت دينى مرجع -بر مبناى نيابت وى از امام زمان حتى در امور ديگر- به او رجوع مى نمايند.