مصاحبه روزنامه کویتی الدار با علامه سید علی فضل الله

علامه سید علی فضل الله در گفتگویی با روزنامه کویتی الدار، تأکید داشت که تلاشهای مخالف با کوششهای سعودی- سوریه وجود دارد تا این که اوضاع را بعد از حکم احتمالی دادگاه بین المللی ویژه کشته شدن رفیق حریری نخست وزیر لبنان بحرانی نماید. ولی هنوز هم امیدهایی وجود دارد.

<o:p> </o:p>

مقدمه:<o:p></o:p>

علامه سید علی فضل الله در گفتگویی با روزنامه کویتی الدار، تأکید داشت که تلاشهای مخالف با کوششهای سعودی- سوریه وجود دارد تا این که اوضاع را بعد از حکم احتمالی دادگاه بین المللی ویژه کشته شدن رفیق حریری نخست وزیر لبنان  بحرانی نماید. ولی هنوز هم امیدهایی وجود دارد.<o:p></o:p>

در واکنش اخیر تکفیریها مبنی بر این که اجساد خود را برای ایستادگی در برابر حزب الله و مخالفان قربانی خواهند کرد، ایشان اظهار داشتند که نفعی برای کسی وجود ندارد که بخواهد کشور را به سوی فتنه سوق دهد. ایشان اظهار داشتند بعضیها از جایگاه پیشتاز مقاومت در لبنان که باعث شده دنیای روی آن حساب کند، نگران شده اند.<o:p></o:p>

در این دیدار علامه سید علی فضل الله ارثی سخن گفتند که برای محافظت از راه پدرشان در پالایش میراث شیعی و ارثی نبودن مرجعیت و تبدیل شدن آن به نهاد، بر دوش خود حمل می کنند. ایشان به آخرین سفارشهای حضرت آیت الله سید محمد حسین فضل الله(رض) و پیش از همه قضیه فلسطین که مسلمانان از طریق آن توانسته اند از خودشان دفاع کنند و به دنیا بفهمانند که آنان خواب نیستند و کسی هم جرأت ندارد که جای آنها را بگیرد، اشاره داشتند. متن این گفتگو تقدیم خوانندگان گرامی می شود.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

اوضاع لبنان<o:p></o:p>

           در ابتدا می خواهیم به این قضیه بپردازیم که حرفهای صریحی در باره موانع آمریکایی اسرائیلی در برابر تلاشهایی سعودی- سوریه وجود دارد. آیا این مانع تراشیها برای این است که پیش از صدور حکم احتمالی، راه حلی بدست نیاید؟<o:p></o:p>

           تلاش می شود که این طرحها، خصوصاً پیشنهاد سعودی – سوریه، از بین برده شود. ولی علی رغم نگرانیهایی که وجود دارد، باز هم امیدهایی وجود دارد.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

نگرانی از تکفیریها<o:p></o:p>

           ولی در لبنان دو جریان وجود دارد. یکی جریان مقاومت است و دیگری جریانی است که برنامه آمریکایی حرکت می نماید و باید یکی از آن دو پیروز شود. تصور شما از پیامدهای چیزی که از آن نگرانی وجود دارد، چیست؟ زیرا تکفیریهای می خواهند که از این بحران سوء استفاده کنند و اوضاع کشور را منفجر کنند. شنیده ایم که داعی الاسلام الشهال گفته است: بدنهای ما قربانی مقابله با حزب الله و مخالفان خواهد بود. نظر شما چیست؟<o:p></o:p>

           ما بر این عقیده هستیم که به نفع کسی نیست کشور را به سوی فتنه سوق دهد. زیرا فتنه به کسی رحم نمی نماید و وقتی که این ساختار فروریخت، روی سر همه فرزندان این کشور سقوط خواهد کرد. ولی این طبیعی است که کسانی در برابر گروه دیگر کسب قدرت کنند. از یک سو فشاور آورده می شود و از سوی دیگر واکنش نشان داده شود. ما معتقدیم کار به فتنه و انفجار نمی رسد که بعضیها بدان تهدید کرده اند. تردیدی وجود ندارد که بعضیها از جایگاه پیشتاز مقاومت که باعث شده در لبنان و دنیای روی آن حساب کنند، نگران شده اند. از این رو بر این عقیده هستیم کسی وجود ندارد که جرأت داشته باشد کشور را به سوی فتنه سوق دهد به گونه ای که به جنگ منجر شود. در لبنان همگان می دانند که در برابر آنها گزینه ای غیر از ایستادگی در برابر فتنه وجود ندارد. زیرا آنان در نهایت دور میز مشترک خواهند نشست و آرزوی ما این است برای رسیدن به راه حل تأخیر نکنند. زیرا در غیر این صورت زمینه برای بروز بحرانهای سیاسی فراهم شد که بر اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور نیز سایه خواهند افکند. همین طور نگرانی ما این است که بعضیها بخواهند اوضاع امنیتی را نیز دچار مشکل کنند.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

روستای الغجر<o:p></o:p>

           آیا سخن گفتن از عقب نشینی اسرائیل از روستای الغجر را مناور می دانید یا کشیدن فرش از زیر پای حزب الله و ایجاد این تصویر که دیپلماسی نیز می تواند سرزمین را آزاد نماید؟<o:p></o:p>

           من بر این عقیده هستم که اسرائیل سعی دارد با این کار موضع مثبت خود را نشان دهد  و به این ترتیب جنایات خود در داخل فلسطین، شهرکسازی و آن چه در مسجد الاقصی جریان دارد را مورد پرده پوشی قرار دهد. ما به انجام چنین کارهایی از سوی دشمن عادت داریم. دشمن می خواهد این تصویر را از خود نشان دهد که در پی راه حل است و این بقیه هستند که دارند در برابر صلح مانع تراشی می کنند. بعد از این می خواهد که خواسته های خود را پیش ببرد.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

ائتلاف جدید<o:p></o:p>

           نظر شما در باره ائتلاف تازه در خاورمیانه بین ایران و ترکیه و سوریه و لبنان چیست؟<o:p></o:p>

           ما همیشه بر اهمیت توافق دولتهای عربی و اسلامی در قالب یک طرح اتحاد آفرین تأکید کرده ایم. خواست ما این است که این ائتلاف فراگیر باشد. آن چه می خواهیم آن را مورد تأکید قرار دهیم این است که در برابر این همه یورشی که از سوی اتحادیه جهانی "آمریکا و اروپا و روسیه" ضد دنیای اسلام و جهان عرب جریان دارد، گزینه ای غیر از یکپارچه کردن تلاشها گزینه دیگری فراروی آنها وجود داشته باشد. از این رو به سوی این اتحاد دعوت می کنیم. این که مسلمانان از یکدیگر احساس ترس نکنند. بلکه مراقب آمریکا و همه دولتهای استکباری باشند که می خواهند جامعه عرب و دنیای اسلام را دچار سقوط کنند و آنها را متزلزل کنند و ثروتهای آنان را در معرض تهدید قرار دهند.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

حرکت اصلاحی<o:p></o:p>

           مرجع راحل سید محمد حسین فضل الله(رض) شخصیت بارزی را در اصلاح میراث شیعی از خود به یادگار گذاشت. آیا شما این راه را در آینده کامل خواهید کرد؟<o:p></o:p>

           ما بعد از وفات سید فضل الله(رض) احساس می کنیم که باور رو به افزایشی در جامعه شیعی نسبت به ضرورت پالایش مذهب شیعی از وضعیتی که در آن قرار دارد، شکل گرفته است. البته این به معنای دست برداشتن از اندیشه های شیعی نیست. بلکه بر عکس تأکیدی بر صفا و خلوص این اندیشه است. مسؤولیت ما این است که نقشی را که اهل بیت(ع) بدان اهتمام داشتند، ادامه دهیم. این که اسلام هم چنان ناب و خالص باقی بماند. از این رو خیلی طبیعی است که در این باره احساس مسؤولیت کنیم. این مسؤولیت همگان است. ما بر این عقیده هستیم که تلاشها در این زمینه ادامه خواهد یافت و آثار و نتایج آن را در جامعه خواهیم دید. ان شاء الله.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

مرجعیت نهادی<o:p></o:p>

           سید فضل الله به موازات شهید صدر، اندیشه تبدیل کردن مرجعیت به یک نهاد را داشت. آیاشما بعد از وفات پدر گرامیتان این هدف را دنبال خواهید کرد؟<o:p></o:p>

           سید طرح پیشرفته ای را در این زمینه داشت. به گونه ای که بعد از وفات مرجع، کارهای او دچار وقفه نشود. در این زمینه می توان الگوی واتیکان را مورد بررسی قرار داد. در واتیکان وقتی که پاپ می میرد و پاپ جدید می آید، ولی مؤسسات هم چنان کار خود را ادامه می دهند و به میراث شخصی تبدیل نمی شوند. سید همیشه می گفت که مراجع باید جمع شوند و مؤسسه جامعی برای همه شان وجود داشته باشد و یکی از آنان به عنوان سخنگوی رسمی باشد و همه اعمال مرجعیت تابع این مؤسسه باشد. اما اموال باید اموال این مؤسسه باشد تا این که در راستای تحکیم جامعه اسلامی و شیعه مورد استفاده واقع شود. باید با توجه به اولویتها، بررسیهای کاری وجود داشته باشد. این آن چیزی است که ما بدان چشم دوخته ایم.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

در مرجعیت میراث خواری وجود ندارد<o:p></o:p>

           این یعنی این که مرجعیت سید فضل الله ارث بردار نیست؟ آیا ایشان پیش از وفات وصیتی در این زمینه داشته اند؟<o:p></o:p>

           در زمینه مرجعیت ایشان وصیتی ندارند. زیرا مرجعیت میراث بردار نیست. همان طور که علم ارث بردنی نیست. مگر این که انسان علم خود را به سطح مرجعیت برساند. اما در رابطه با مرجعیت حضرت سید(رض) بسیاری از مردم به تقلید از ایشان باقی مانده اند. پشتوانه آن نیز فتاوای موجود مبنی بر جواز تقلید بر میت است. اما در مسائل جدید، باید به مرجع زنده مراجعه شود. با این حال ما بر این عقیده هستیم کسانی که از حضرت والد تقلید می کنند، با توجه به فراوانی دستاوردهای ایشان و پاسخهایی که ایشان به بسیاری ازپرسشها در رساله عملیه خود داده اند، خلأی در احکام شرعی احساس نخواهند کرد. <o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

آخرین وصایای سید<o:p></o:p>

           وقتی که برای آخرین بار با ایشان ملاقات کردید، وصیت ایشان چه بود؟<o:p></o:p>

           وصیت ایشان تأکید بر قدرت مسجد و محافظت از نقش آن بود. همین طور تأکید بر اندیشه وحدت اسلامی و قدرت آن در برابر چالشها. از وصایای دیگر ایشان قضیه فلسطین بود که آن را ام القضایا می دانست. زیرا اگر اعراب و مسلمانان اجازه بدهند که فلسطین سقوط نماید، کشورهای خودشان سقوط خواهد کرد و اگر آن را نگه دارند، به دنیا این درس را خواهند داد که مسلمانان در خواب نیستند و کسی این جرأت را ندارد که جایی از سرزمینهای اسلامی را بستاند.<o:p></o:p>

           از دیدار خود با لبنانیهای ساکن در کویت چه احساسی کردید؟ آیا احساس کردید که آنان نسبت به آینده کشورشان نگران هستند؟<o:p></o:p>

           از بالندگی و سرزندگی لبنانیهای ساکن در کویت و احساس مسؤولیت شان در ازای کشوری که در آن زندگی می کنند، احساس سربلندگی کردیم. دیدیم که آنان برای امنیت و قوّت این کشور اهمیت قائل هستند و سعی دارند که به نوبه خود به اقتصاد کشور خدمت کنند. این تأکید را از آنان دیدیم. احساس کردیم که آنان برای کشور خود لبنان نیز نگران هستند. ما به آنان اطمینان دادیم که فتنه ای در لبنان روی نخواهد داد. علی رغم این که لبنان حالت بی ثباتی دارد، ولی لبنانیها برای مقابله با آن چیزی که برایشان تهیه دیده شده است، قوی خواهند بود. باید از دولت کویت به خاطر پذیرایی از آنان و تأمین آزادی کار برایشان تشکر کرد. همین طور از دولت و ملت کویت به خاطر خدماتی مهمی که به دنیای اسلام و جهان عرب می دهند، خصوصاً خدماتی که در اختیار لبنان قرار داده اند و نقش این کشور هنگام تجاوز اسرائیل به لبنان و سهمگیری در بازسازی ویرانیهای حاصل از جنگ اسرائیلی باید تشکر کرد. امیدواریم که کویت هم چنان به عنوان کشور عطا و بخشندگی و دریچه امنیت اعراب و مسلمانان باقی بماند.<o:p></o:p>

<o:p> </o:p>

رابطه لبنان و مصر<o:p></o:p>

           رابطه لبنان و مصر را چگونه ارزیابی می نمایید؟<o:p></o:p>

           مصر قلب عربیت به شمار می آید. ضرورت دارد که دروازه های گفتگو با مصر و همه دولتهای اسلامی باز شود. مبنای ما در این باره همان مبنای واحد است و اسلام همه ما را گردهم جمع نماید.<o:p></o:p>

تاریخ 8 محرم 1432هـ برابر با 14/12/2010م<o:p></o:p>