خطبه جمعه، 3 شهریور ماه 1402

مطالب مهم خطبه اول: ارزش کار / پوشاندن اشتباهات مؤمنان / تعهد به خط اصلاحگری / عزت و استواری در برابر ناملایمات / ارادت و وفاداری به امام کاظم(ع)

مطالب مهم خطبه دوم: بن‌بست در انتخابات ریاست جمهوری / دولت بر بار مشکلات شهروندان خود می‌افزاید / موانع بازگشایی مدارس / آغاز حفاری نفت / رابطه عربستان و ایران / عواقب تصمیم هیئت تبلیغ مجلس اعلای شیعیان.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

۹ صفر 1445 برابر با ۳ شهریور 1402 و ۲۵/08/2023 م

ثبات و استواری امام کاظم(ع) در برابر ظلم و مشکلات

 

مطالب مهم خطبه اول: ارزش کار / پوشاندن اشتباهات مؤمنان / تعهد به خط اصلاحگری / عزت و استواری در برابر ناملایمات / ارادت و وفاداری به امام کاظم(ع)

مطالب مهم خطبه دوم: بن‌بست در انتخابات ریاست جمهوری / دولت بر بار مشکلات شهروندان خود می‌افزاید / موانع بازگشایی مدارس / آغاز حفاری نفت / رابطه عربستان و ایران / عواقب تصمیم هیئت تبلیغ مجلس اعلای شیعیان.

 

خطبه اول:

خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزيز خود می‌فرماید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ» [الأنبياء: 73] صدق الله العظيم.

هفتم ماه صفر سالروز ولادت با سعادت هفتمین امام اهل‌بیت(ع) امام موسی بن جعفر الکاظم(ع) بود.  امامی که سیره او حاکی از مقامی او نزد خداوند و در دل مردم است. در سیره او آمده است که او عابدترین، داناترین، شجاع‌ترین، متواضع‌ترین، بخشنده‌ترین و سخاوتمندترین و زاهدترین مردم بود.

القاب او نیز به این جایگاه والا دلالت می‌کنند. چنان که او را بنده صالح، امین، صابر و کاظم می‌نامیدند و کاظم لقبی است که معمولاً همراه نامشان ذکر می‌شود. امام(ع) در تمام دوران پس از رحلت پدرش امام صادق(ع) که به سی‌وپنج سال رسید، رنج کشید و تحت فشار حاکمان متوالی عباسی به سر برد. در این زمان، بدترین دوره در زمان هارون الرشید بود که او را در زندان‌های تاریک انداخت که بنا به روایت‌های مختلف هفت یا ده سال به طول انجامید.

اما این رنج‌ها علیرغم سختی و شدتی که داشت، از عزم او برای ایفای وظیفه در مقابله با انحرافات فکری و اعتقادی، پاسخ به سؤالات درباره توحید و صفات خداوند و نگاه اسلام به عقل و قیاس و مقابله با غلو و گسترش پدیده عیاشی که توسط حاکمان عباسی دامن زده می‌شد، نکاست.

علیرغم همه شرایط سختی که این امام در آن قرار داشت، میراث فراوانی در حدیث، فقه، تفسیر، مواعظ و سفارش‌ها را برای ما به یادگار گذاشت. امروز از این فرصت استفاده می‌کنیم و به چند فراز از میراث گران‌سنگ این امام اشاره می‌کنیم:

 

ارزش کار

مورد اول؛ یکی از اصحاب امام کاظم(ع) نقل می‌کند: روزی امام کاظم(ع) را دیدم که در روی زمینش مشغول کار بود، در حالی که پاهایش از عرق خیس شده بود. گفتم: فدایتان شوم، مردان کجا هستند؟ امام کسانى را داشت که او را یاری می‌کردند. ولى آن حضرت علاقه داشت بود که به دست خود کار را انجام دهد. حضرت(ع) فرمود: «کسانى در روی زمین خود کار کردند که از من و پدرم بهتر بودند.» عرض کردم: آن‌ها کیستند؟ فرمود: «رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین(ع). آن‌ها با دست خود کار می‌کردند و این روش انبیا و رسولان و اولیاء و صالحان است.»

امام کاظم(ع) با این سخن می‌خواست ارزش کار را بالا ببرد و ارزش کار را نزد اصحاب خود و ما تقویت کند؛ زیرا کار فقط به رفع نیازهای فرد و افراد تحت تکفل او خلاصه نمی‌شود؛ بلکه ارزش آن را فراتر از آن می‌دید. او کار را عمل به وظیفه‌ای می‌دانست که خداوند متعال انسان را به آن فراخوانده و فرموده است: «وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ» [التوبة: 105] کار عبادت و بلکه بهترین عبادت و جهاد در راه خداست. چنانکه در حدیث آمده است: «العِبادَةُ سَبعونَ جُزءا و أفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ؛ عبادت هفتاد جزء است و بهترین آن طلب روزی حلال است.» کار جهاد در راه است: «اَلْكَادُّ عَلَى عِيَالِهِ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ؛ كسى كه براى [كسب روزىِ] خانواده‌اش زحمت بكشد، مانند مجاهدِ در راه خداست.» و آن دستی که کار می‌کند، دستی است که خدا و رسولش آن را دوست دارند.

 

پوشاندن اشتباهات مؤمنان

مورد دوم؛ یکی از اصحاب نزد او آمد و گفت: «جُعِلْتُ فِدَاكَ اَلرَّجُلُ مِنْ إِخْوَانِي يَبْلُغُنِي عَنْهُ اَلشَّيْءُ اَلَّذِي أَكْرَهُ لَهُ فَأَسْأَلُهُ عَنْهُ فَيُنْكِرُ ذَلِكَ وَ قَدْ أَخْبَرَنِي عَنْهُ قَوْمٌ ثِقَاتٌ فَقَالَ لِي يَا مُحَمَّدُ كَذِّبْ سَمْعَكَ وَ بَصَرَكَ عَنْ أَخِيكَ فَإِنْ شَهِدَ عِنْدَكَ خَمْسُونَ قَسَامَةً وَ قَالَ لَكَ قَوْلاً فَصَدِّقْهُ وَ كَذِّبْهُمْ وَ لاَ تُذِيعَنَّ عَلَيْهِ شَيْئاً تَشِينُهُ بِهِ وَ تَهْدِمُ بِهِ مُرُوَّتَهُ فَتَكُونَ مِنَ اَلَّذِينَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ اَلْفٰاحِشَةُ فِي اَلَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ فِي اَلدُّنْيٰا وَ اَلْآخِرَةِ؛ فدايت شوم درباره يكى از برادرانم چيز ناخوشايندى شنيدم و هنگامى كه به او گفتم انکار كرد، در حالى كه كسانى كه آن مطلب را به من گفتند، افراد مورد اعتمادى بودند. آن حضرت فرمودند؛ اى محمد، در رابطه با برادرت گوش و چشمت را تكذيب كن؛ و اگر پنجاه قسامه(كه هر كدام پنجاه نفر هستند يا پنجاه بار قسم می‌خورند) برايت قسم بخورند و مطلبى را برايت بگويند، تو سخن برادرت را تصديق و آنان را تكذيب كن و خبرى را پخش نكن كه آبروى او را ببرد و شخصيت او را نابود كند. زيرا در غير اين صورت از كسانى خواهى بود كه خداوند عزّوجلّ درباره آن‌ها فرموده است همانا براى كسانى كه دوست دارند گناه در ميان مؤمنين رواج يابد، عذابى دردناك در دنيا و آخرت هست.»

هدف امام(ع) این بود که بر اشتباهات مؤمنان سرپوش بگذارد و آن را منتشر نکند و اگر چاره‌ای وجود دارد، باید برای آن کاری صورت گیرد. از این رو اشتباهات مؤمنان نباید علنی و در بین مردم پخش شوند. این حدیث به همین امر اشاره کرده است: «مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ و مَن وَعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ؛ هر كه برادرش را در خلوت پند دهد، او را آراسته است و هر كس برادرش را در جمع پند دهد، او را سرشكسته كرده است.»

 

تعهد به خط اصلاحگری

مورد سوم؛ به یکی از اصحاب خود فرمود: «لاَ تَكُنْ إِمَّعَةً قُلْتُ وَ مَا اَلْإِمَّعَةُ قَالَ لاَ تَقُلْ أَنَا مَعَ اَلنَّاسِ وَ أَنَا كَوَاحِدٍ مِنَ اَلنَّاسِ إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ ص قَالَ يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّمَا هُمَا نَجْدَانِ نَجْدُ خَيْرٍ وَ نَجْدُ شَرٍّ فَلاَ يَكُنْ نَجْدُ اَلشَّرِّ أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنْ نَجْدِ اَلْخَيْرِ؛ امعه نباش. عرض كردم: امعه چيست؟ فرمود: نگو: من با مردم هستم و يكي از مردمم. همانا رسول خدا(ص) فرمود: اي مردم به راستي فقط دو راه آشكار وجود دارد، راه خير و راه شر، پس نبايستي راه شر در نزد شما از راه خير محبوب‌تر باشد.»

در این حدیث آن حضرت می‌خواست به آن فرد و نیز ما اشاره کند که ما نباید بازتاب دیگران باشیم و آنچه را که آن‌ها تکرار می‌کنند بدون فکر، آگاهی و تعمق تکرار کنیم، بلکه باید بر اساس ایمان و ارزش‌های خود که ما را به پایبندی به نیکی و درستی که فرقی ندارد از کجا باشد و دوری از بدی و فساد از هر کجا آمده باشد، دعوت می‌کند، حرف بزنیم و عمل کنیم.

 

عزت و استواری در برابر ناملایمات

مورد چهارم؛ هنگامی که خلیفه عباسی هارون الرشید وزیر خود یحیی بن خالد برمکی را از پی امام فرستاد و به او دستور داد که نزد امام(ع) برود و به او بگوید: به شرطی که از هارون الرشید عذرخواهی کند، حاضر است، او را آزاد کند. امام(ع) از این کار امتناع ورزید و به او فرمود: «من چیزی برای عذرخواهی ندارم. نزد او برو و به او بگو: اجل نزدیک است و حساب نزد اوست.» در زمانی دیگر به هارون پیام داد: «أَنَّهُ‏ لَنْ‏ یَنْقَضِیَ‏ عَنِّی‏ یَوْمٌ‏ مِنَ‏ الْبَلَاءِ إِلَّا انْقَضَى عَنْکَ مَعَهُ یَوْمٌ مِنَ الرَّخَاءِ حَتَّى نَقْضِیَ جَمِیعاً إِلَى یَوْمَ لَیْسَ لَهُ انْقِضَاءٌ یَخْسَرُ فِیهِ الْمُبْطِلُون؛ هیچ روز سخت و پر محنتی بر من نمی‌گذرد، مگر اینکه روزی از راحتی و آسایش و رفاه تو کم می‌شود؛ امّا بدان که هر دو، رهسپار روزی هستیم که پایان ندارد و در آن روز، مفسدان و تبهکاران زیانکار و بیچاره خواهند بود.» این چه عزت و چه استواری است؟!

این وضعیت را تصور کنید؛ امام زندانی است و این موقعیت پس از گذراندن سال‌های زیادی در زندان رخ داده است و زندان‌های آن زمان در مکانی تاریک و خلوت در زیر زمین بوده است. هارون به او پیشنهاد می‌کند که عذرخواهی کند و از زندان آزاد شود و به رنج خود پایان دهد؛ اما چنین کاری از امام(ع) بعید است. در برابر پیشنهاد هارون، انتخاب امام زندان بود. چنان که حضرت یوسف(ع) هنگامی که او را به ترک ایمان و رفتار طبق میل خودشان دعوت کردند، فرمود: «السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ» [يوسف: 33].

از این رو هارون الرشید از استقامت، ایستادگی و صبر امام ناراحت شد و بعد از اینکه همه این ابزارها نتوانستند او را تغییر دهند، طبق روایات تصمیم گرفت امام را در تاریکی زندان به شهادت برساند.

 

ارادت و وفاداری به امام کاظم(ع)

عزیزان، این امام کاظم(ع) است، این راه اوست، این تصویر اوست، در زندان بود، رنج می‌کشید، درد می‌کشید و مظلوم بود، اما در عین حال قوی و عزیز بود و کلمه حقیقت و عدالت را به زبان می‌آورد.

ارادت و اخلاص ما به این امام، تنها به نشان دادن احساسات و عواطف به آن حضرت نیست، البته این کار نیز مهم است، بلکه باید در همان جایی باشیم که ایشان ایستادند؛ مثل آن‌ها جهاد کنیم؛ مانند آن‌ها فداکاری کنیم و به رفتار، اخلاق و تصویری که در زیارتشان به آن اشاره می‌کنیم اقتدا نماییم: «السَّلامُ عَلَیک یا مَوْلای مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللّهِ مَا حَمَّلَک، وَحَفِظْتَ مَا اسْتَوْدَعَک، ووَصَبَرْتَ عَلَی الْأَذی فِی جَنْبِ اللّهِ، وَجاهَدْتَ فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّی أَتَاک الْیقِینُ، وَأَشْهَدُ أَنَّک نَصَحْتَ لِلّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَنَّک أَدَّیتَ الْأَمانَةَ، وَاجْتَنَبْتَ الْخِیانَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیتَ الزَّکاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ، وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً مُجْتَهِداً مُحْتَسِباً حَتَّی أَتَاک الْیقِینُ، فَجَزاک اللّهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزاءِ وَأَشْرَفَ الْجَزاءِ؛ سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای مولای من موسی بن جعفر. گواهی می‌دهم که تو از جانب خدا آنچه را بر عهده داشتی رساندی و از آنچه به تو سپرده بود نگهداری نمودی و در راه خدا بر آزار مردم صبر کردی و در راه خدا آن گونه که باید جهاد کردی تا آن که مرگ به سویت آمد و گواهی می‌دهم که برای خدا و رسول خدا و امیرمؤمنان خیرخواهی کردی و امانت را ادا نمودی و از خیانت دوری گزیدی و نماز بپا داشتی و زکات دادی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا را فقط از روی اخلاص و کوشش و حساب شده برای او عبادت کردی تا آن که مرگ به سویت آمد، پس خدا از سوی اسلام و اهلش پاداشت دهد، برترین و شریف‌ترین پاداش.»

خداوند ما را از پیروان تو، اقتدا کنندگان به آثار تو و عاملان به راه تو قرار دهد. همانا او مهربان‌ترین مهربانان است.

 

خطبه دوم:

بسم الله الرحمن الرحیم

ای بندگان خدا، شما و خودم را به همان چیزی توصیه می‌کنم که امام حسن(ع) به یکی از اصحابش به نام جنادة بن ابی‌امیه سفارش کرد. او می‌گوید: بر امام حسن(ع) وارد شدم در حالی که در بستر مرگ افتاده بود و از اثر سم درد می‌کشید. به او گفتم: ای فرزند رسول خدا(ص) مرا موعظه کن. فرمود: «اسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زَادَكَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِكَ. وَ اعْلَمْ أَنَّكَ تَطْلُبُ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُكَ. وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَا تَكْسِبُ مِنَ الْمَالِ شَيْئًا فَوْقَ قُوتِكَ إلَّا كُنْتَ فِيهِ خَازِنًا لِغَيْرِكَ. وَ اعْمَلْ لِدُنْيَاكَ كَأَنَّكَ تَعِيشُ أَبَدًا وَ اعْمَلْ لِآخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَمُوتُ غَدًا. وَ إذَا أَرَدْتَ عِزًّا بِلَا عَشِيرَةٍ وَ هَيْبَةً بِلَا سُلْطَانٍ، فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِيَةِ الـله إلَى عِزِّ طَاعَةِ الـله عَزّ وَ جَلَّ؛ برای سفر خودت [آخرت] آماده شو و توشه اين سفر را قبل از فرارسیدن اجل تحصيل كن، بدان كه تو طالب دنيا هستى و مرگ طالب تو. براى دنيا به نحوى كار كن كه گويا تا ابد زنده خواهی بود؛ و براى آخرت به نحوى كار كن كه گويا فردا خواهى مرد. اگر طالب عزت بدون عشيره و هيبت بدون قدرت هستى، از ذلتِ معصيتِ پروردگار، به سوى عزتِ طاعت او شتاب کن.»

عزیزان، با یادآوری سالروز ارتحال این امام بزرگوار، بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم که با عمل به این وصیت ارادت و وفاداری خود را به آن حضرت ابراز کنیم که باعث می‌شود آگاه‌تر و مسئولیت‌پذیرتر نسبت به مسیر زندگی خود و توانمندتر برای مقابله با چالش‌های زندگی شویم.

 

بن‌بست در انتخابات ریاست جمهوری

با انتخابات ریاست جمهوری شروع می‌کنیم. موضوعی که همچنان به ورود فرستاده فرانسه در روزهای آینده و میزان توانایی او برای ادامه گفتگوی مد نظر او دوخته شده است. البته با توجه به اعلام عدم تمایل تعدادی از گروه‌های سیاسی به شرکت در این گفتگو، باعث شده که بسیاری در توانایی او برای تحقق این هدف شک کنند.

در این زمینه، دوباره از همه دعوت می‌کنیم تا از این باب گفتگو وارد شوند تا از بن‌بستی که این انتخاب به آن رسیده است رهایی یابند. چون مشخص شده است که هیچ طرفی نمی‌تواند کشور را به سمت گزینه مورد نظر خود ببرد و چاره‌ای جز گفتگو برای حل موانع اجماع بر سر شخص رئیس‌جمهور و برنامه‌ای که وی برای پیشرفت کشور خواهد داشت، وجود ندارد. چه در سطح خارجی و چه در سطح داخلی چشم‌اندازی غیر از گفتگو وجود ندارد.

ما ملاحظات گروه‌های مختلف در مورد این ابتکار یا نسبت به یکدیگر را درک می‌کنیم، اما با تحریم، اتهام زنی و الفاظ تند و تحریک‌آمیز این قضیه قابل حل نیست، بلکه این موضوع با گفتگوی داخلی و صریح که منافع کل کشور را در نظر بگیرد، قابل حل است.

بنابراین به همه می‌گوییم: فرصت را غنیمت بشمارید و وقت کشی نکنید که سرمایه سیاسی، اقتصادی و پولی آن را می‌خورد و ثبات امنیتی آن را تهدید می‌کند. از فرصت شاید غیرقابل تکرار استفاده کنید. خصوصاً که شاهد تشدید تنش در منطقه و عرصه‌های گوناگون هستیم که شاید باعث پیچیده‌تر شدن این انتخاب شود.

 

دولت بر بار مشکلات شهروندان خود می‌افزاید

در زمانی که به دلیل افزایش جنون‌آمیز قیمت‌ها و هزینه‌های دارو و درمان رنج لبنانی‌ها ادامه دارد که باعث شده است لبنانی‌ها نتوانند هزینه‌های غذا، دارو، درمان و تحصیل فرزندانشان را تأمین کنند و دولت به جای اینکه به دنبال کاهش بار شهروندان خود باشد، به طور فزاینده‌ای بر مشکلات آن‌ها می‌افزاید. با وجود کمبود برق، این روزها شاهد افزایش قبوض برق و ارتباطات، مالیات و عوارض هستیم. در همین حال شاهد کاهش سهم دولت در قبال شهروندان هستیم که مصوبه اخیر تأمین اجتماعی نشان از آن دارد. در هنگام خرید دارو یا درمان، دولت سهم پرداختی خود را با دلار 1500 لیره پرداخت می‌کند، در حالی که شهروندان این قبوض را به قیمت بازار آزاد پرداخت می‌کنند.

 

موانع بازگشایی مدارس

در این زمینه خواهان تلاش سریع دولت برای رفع همه موانع بازگشایی مدارس دولتی و از سرگیری کار معلمان هستیم؛ زیرا مدارس دولتی پناهگاه اکثریت مردمی هستند که قادر به پرداخت شهریه مدارس خصوصی نیستند، به ویژه مدارسی که شهریه آن‌ها بدون در نظر گرفتن توانایی‌های شهروندان افزایش ‌یافته است.

 

آغاز حفاری نفت

در میان این همه فضای تیره و تار، دری از امید برای خروج لبنانی‌ها از این وضعیت دشوار باز شده است و آن اعلام آغاز حفاری گاز در دریا است. در این زمینه باید از همه کسانی که در تحقق این دستاورد کمک کردند، اعم از مراکز سیاسی و دیپلماتیک و معادله‌ای که مقاومت بعد از مانع‌تراشی دشمن برای استخراج گاز توسط لبنان ترسیم کرد، قدردانی کنیم. امیدواریم همه کسانی که در مناصب مسئولیت هستند با جدیت تلاش کنند تا تمام ضوابط را برای تضمین حفاظت از این ثروت پیدا کنند تا ترس از نابودی آن به مانند بسیاری از منابع دیگر این کشور رفع شود.

در زمینه محاسبه کیفری، از آغاز اقدامات قضایی برای بازخواست مسئولان هدر رفت مالی که در ادارات بانک مرکزی، بانک‌ها و مؤسسات دولتی صورت می‌گرفت، تقدیر می‌کنیم و درخواست می‌کنیم که این امر با جدیت و مسئولیت‌پذیری تمام پیگیری شود و با موانع طایفه‌ای و سیاسی روبرو نشود. شاید این کار اگر نگوییم همه، مقداری از پول لبنانی‌ها را به آن‌ها برگرداند و از تکرار این اتفاق جلوگیری کند و نقطه شروعی برای ساختن دولتی عاری از فساد، حیف‌ومیل و مفسدان باشد.

 

رابطه عربستان و ایران

در سطح منطقه، ما تلاش برای تقویت روابط جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی سعودی را مهم می‌دانیم و این را گامی مثبت می‌دانیم که باعث اصلاح امور عمومی جهان عرب و دنیای اسلام و حل پرونده‌های موجود یا راکد مانده در منطقه، در یمن و سوریه تا لبنان خواهد شد.

 

سالروز ناپدید شدن سید موسی صدر

به چهل و پنجمین سالگرد ناپدید شدن امام موسی صدر و دو یارش نگاهی می‌اندازیم. کسی که رابطه ویژه‌ای با سید(ره) داشت. رابطه‌ای که تا آخرین روزهای پیش از ناپدید شدن ایشان ادامه داشت و قطع نشد. این رابطه مبتنی بر تلاش و همکاری مشترک در دعوت به سوی خدا، رسیدگی به فقرا، یتیمان و مستضعفین، تلاش برای تقویت انسجام داخلی چه در سطح جامعه شیعه و چه در سطح جامعه اسلامی و تقریب اسلامی و مسیحی و ملی بود و با هم برای مقابله با انواع و اشکال فتنه تلاش کردند.

در سالگرد فقدان این شخصیت اسلامی و ملی، مجدداً بر مسئولیت همگانی در این زمینه تأکید می‌کنیم که برای رفع ابهام از این موضوع تلاش کنند. وفاداری و ارادت به او همان ادامه تلاش در سایه راهنمایی‌ها، مفاهیم و ارزش‌هایی است که او برایشان تلاش کرد. کسانی که او را ربودند، می‌خواستند ملتی را از برکات وجود او محروم کنند. به ویژه این که او نقش مهمی در نشان دادن سیمای نورانی بازاندیشی، عقلانیت، اخلاق، معنویت و انسانیت شیعه به عهده داشت.

 

عواقب تصمیم هیئت تبلیغ مجلس اعلای شیعیان

در خاتمه و با توجه به اصرار هیئت تبلیغ مجلس اعلای شیعیان بر تصمیم خود، علیرغم مخالفت نایب رئیس مجلس اعلای شیعیان، جناب شیخ علی الخطیب، با توجه به بازتاب‌های منفی این تصمیم برای سیمای مجلس اعلای شیعیان و مرکزیت تصمیم‌گیری آن، جامعه شیعه و بازاندیشی آن و ایجاد تفرقه و چنددستگی، از رهبران، احزاب سیاسی و دینی می‌خواهیم که برای جلوگیری از تداوم این پیامدها به مسئولیت خود عمل کنند و به کسانی که می‌خواهند وحدت داخلی را به هم بریزند و از طریق آن نفوذ کنند و به اهداف خود برسند، اهدافی که فقط دشمن صهیونیستی از آن سود می‌برد یا هر کسی که می‌خواهد امنیت، ثبات و یکپارچگی این کشور را به هم بزند، اجازه عمل ندهند و نگذارند کسانی که می‌خواهند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند، به اهداف و مقاصد خود برسند.