بسم الله الرحمن الرحیم
12 ربیعالثانی 1445 برابر با 5 آبان 1402 و 27/10/2023 م
تحقق وعده الهی مبنی بر پیروزی مؤمنان به فداکاری و صبر نیاز دارد
مطالب مهم خطبه اول: بهشت پیچیده در فداکاریهاست / وعده الهی به مؤمنان / پیروزی مجانی وجود ندارد / اعتماد به نصرت خداوند.
مطالب مهم خطبه دوم: غزه با قتلعام مواجه است / وظیفه همبستگی با غزه / لبنان از غزه حمایت میکند.
خطبه اول:
خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود میفرماید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَزُلْزِلُواْ حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِيبٌ» [البقرة: 214] صدق الله العظيم.
این آیه در جنگ خندق در روزی که مسلمانان به رهبری رسول خدا(ص) در حال مقابله با نیروهای مشرکی که از هر طرف به سویشان آمده بودند و میخواستند آنها را از مدینه ریشهکن کنند و ریشه اسلام را از آن برکنند، نازل شد. خداوند متعال در اشاره به این وضعیت مؤمنان فرموده است: «إِذْ جَاءُوكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللهِ الظُّنُونَا * هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالاً شَدِيداً» [الأحزاب: 10].
بهشت پیچیده در فداکاریهاست
خداوند متعال از طریق این آیه به مؤمنان آن زمان و هر زمان دیگری دو واقعیت را گوشزد میکند که نباید از آنها غافل شوند. اولاً به بهشتی که به آنها وعده داده شده و برای رسیدن به آن تلاش میکنند، با آرزو، خواهش و رؤیاها، بدون تلاش و تحمل سختیها و صبر و فداکاری شبیه آنچه پیامبران و رسولان و صالحان کردهاند، نمیرسند. آنها وقتی به پیروزی میرسد که به درگاه خدا استغاثه کنند که پیروزی وعده داده شده تو کی خواهد آمد؟ آیهای که خواندیم به همین واقعیت اشاره میکند: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِيبٌ» و در آیه دیگری میفرماید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ» [آلعمران: 142] و فرموده است: «إِنَّ اللهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ» [التّوبة: 111] و فرموده است: «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا» [المؤمنون: 111].
در حدیث آمده است: «اَلْجَنـَّةُ مَحْفـُوفَةٌ بِالْمـَكارِهِ وَ الصَّبْرِ، فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَكارِهِ فى الدُّنيا دَخَلَ الْجَنَّةَ؛ بهشـت، آميخته به ناگواریها و صبر است. هركس در دنيا بر ناملايمات و سختیها شكيبايى كند، وارد بهشت میشود.»
امیرالمؤمنین(ع) خطاب به کسانی که معتقد بودند با عمل اندک و بدون خستگی و کوشش و تحمل رنج میتوانند به بهشت برسند و به آن وارد شوند، خاطرنشان کرد: «أَفَبِهذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ، وَتَكُونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ؟ هَيْهَاتَ! لاَ يُخْدَعُ اللّهُ عَنْ جَنَّتِهِ، وَلاَ تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلاَّ بِطَاعَتِهِ؛ آيا با اين روش میخواهید در سراى پاك خداوند، همجوار او شويد و عزيزترين دوستان او باشيد؟ هيهات! بهشت خدا را با فريب نتوان از او گرفت و جز با اطاعت از خدا به خشنودى او نتوان رسيد.»
وعده الهی به مؤمنان
اما حقیقت دوم این است که نصرت وعده خداوند به مؤمنان است و آیات بسیاری بر آن دلالت میکند: «وَكَانَ حَقّاً عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ» [الرّوم: 47] و در آیه دیگری میفرماید: «إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ» [غافر: 51] و فرموده است: «إِنَّ اللهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا» [الحجّ: 38]. این وعده صرفاً با التزام به ایمان محقق نمیشود، بلکه زمانی اتفاق میافتد که مؤمنان صداقت اعتقاد خود را نشان دهند و این امر در شرایط عادی اتفاق نمیافتد، بلکه زمانی اتفاق میافتد که در برابر چالشها و تشدید فشارها، اعم از بیپولی، شهوات، محاصره یا ضرر در مال و جان و ثمرات قرار گیرند. وقتی خداوند متعال میفرماید: «الم* أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ» [العنكبوت: 1- 3] به این مطلب اشاره کرده است.
فتنهای که خداوند متعال در اینجا به آن اشاره کرده است، به معنای امتحان سختی است که اعماق آدمی را میلرزاند و وجودش را به لرزش درمیآورد و برداشت از ریشه این کلمه معلوم است؛ زیرا فتنه در اصل به معنای ذوب طلا با آتش است تا از آنچه به آن چسبیده است (ناخالصیها) پاک شود. فتنه وقتی برای انسان پیش میآید، او را ذوب میکند تا کیفیت و اصالت یا ضعف و شکست او را در مقابل امیال و غرایز و تعصب و دشمنان نمایان کند.
خداوند تبارک و تعالی وقتی به مظاهر این بلا اشاره میکند، آشکارا بیان میفرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ» [البقرة: 155] و فرموده است: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ» [محمّد: 31].
در حدیث امیرالمؤمنین(ع) در مورد میزان تأثیر ابتلا و آزمایش آمده است: «لَتُبَلْبَلُنَّ بَلْبَلَةً، وَلَتُغَرْبَلُنَّ غَرْبَلَةً، وَلَتُسَاطُنَّ سَوْطَ الْقِدْرِ، حَتَّى یَعُودَ اَسْفَلُکُمْ اَعْلاَکُمْ، وَاَعْلاکُمْ اَسْفَلَکُمْ، وَلَیَسْبِقَنَّ سابِقُونَ کانُوا قَصَّرُوا، وَ لَیُقَصِّرَنَّ سَبّاقُونَ کانُوا سَبَقُوا؛ به يقين، همگى در غربال آزمايش، به هم درآميخته و غربال میشوید [تا خوبتان از بد، جدا گردد] و همچون محتويات ديگ، زير و رو میشوید تا فرودستتان، فرادست گردد و فرادستتان، فرودست شود و آنان که سابقهاى در اسلام داشتند و تاکنون منزوى بودند، بر سر کار مىآیند و آنها که به ناحق، پیشى گرفتند، عقبزده خواهند شد.»
پیروزی مجانی وجود ندارد
پس عزیزان، خداوند متعال به مؤمنان به دلیل مؤمن بودن، پیروزی مجانی نصیب نمیکند، بلکه به مؤمنانی که در چالشها و در برابر فشارها ایمان خود را اظهار میکنند و کسانی که در مواجهه با مصیبت در آزمایش شکست نمیخورند، ثابتقدم هستند، پیروزی عنایت میکند.
خداوند متعال وقتی میخواهد این حقیقت را برای ما ثابت کند که از رسولان و انبیا و اولیاء و صالحان سخن میگوید. این که وقتی با درگیریها و چالشها روبهرو شدند و ثابتقدم ماندند و عقبنشینی نکردند، نصرت و حمایت خود را شامل آنها نمود.
وقتی قرآن کریم در مورد عنایت خاصی که پس از رنج طولانی نهصد و پنجاه ساله شامل حال حضرت نوح(ع) گردید، به همین واقعیت اشاره کرده و میفرماید: «وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ * وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ * وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ» [الصّافّات: 75 – 77].
خداوند در اشاره به محافظت خود از حضرت ابراهیم(ع) از آتش جهنم و نجات دادن او بعد از به چالش کشیدن و نابودی بتهایی که قوم او میپرستیدند تا اینکه در نهایت او را به افکندن در آتش محکوم کردند، فرموده است: «فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ» [العنكبوت: 24].
نصرت او وقتی شامل حال حضرت موسی(ع) و قوم او که آنها تصمیم گرفتند از سلطه فرعون فرار کنند، فرعون با لشکریانش او را تعقیب کردند تا آنها را به زیر سیطره خود بازگردانند. خداوند متعال در اشاره به این حادثه فرموده است: «لَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ * قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ* فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ * وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ * وَأَنجَيْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ * ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ * إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ» [الشّعراء: 61 – 67].
عنایت الهی به حضرت محمد(ص) در تمام مراحل دعوت نیز به خوبی نمایان بود. حمایت از او هنگامی آشکار شد که مشرکان او را تا غار ثور که با همراهش در آن پنهان شده بود، تعقیب کردند و به در غار رسیدند. خداوند متعال در این باره میفرماید: «إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» [التّوبة: 40].
این حمایت در تمام جنگهای پیامبر خدا(ص) به ویژه در بدر، احد، احزاب و خیبر آشکار شد. پیامبر در همه این جنگها پیروز شد و با فتح مکه و تسخیر جزیرةالعرب به اوج خود رسید. این پیروزیها در شرایطی به دست آمد که تواناییها و امکانات او و قریش و قلعههای یهود و امکاناتشان به هیچ وجه برابر نبود. این آیه به همین حقیقت اشاره میکند و میفرماید: «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً * لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطاً مُسْتَقِيماً * وَيَنْصُرَكَ اللهُ نَصْراً عَزِيزاً» [الفتح: 1 0 3].
این عنایت و حمایت به همین جا ختم نمیشود، بلکه ادامه خواهد داشت و شامل همه کسانی خواهد شد که در چالشها ثابتقدم میمانند و تمام گامهای خود را برای خدا خالص میگردانند: «وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ * إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ * وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ» [الصافّات: 171 – 173].
اعتماد به نصرت خداوند
عنایت الهی و توکل به وعده خداوند متعال به بندگان مبنی بر گشایش، پیروزی و حمایت، همان چیزی است که ما در این مرحله برای مقابله با همه چالشهایی که با آن روبرو هستیم و تهدیدمان میکنند، بیش از هر چیز دیگری به آن نیاز داریم تا در برابر ارعابها و تهدیدها و هراس افکنیها شکست نخوریم و به خدا اطمینان داشته باشیم و مأیوس و ناامید و خسته نشویم.
اما برای رسیدن به این نقطه باید همان چیزی را بگوییم که مؤمنان در جنگ احزاب، وقتی دیدند دشمنان به مدینه یورش آوردهاند، گفتند: «هَذَا مَا وَعَدَنَا اللهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَاناً وَتَسْلِيماً» [الأحزاب: 22]. آنها اطمينان داشتند كه خداوند یاور و پشتيبان و عزت دهنده آنهاست. پس با خشم و شدت به كافران پاسخ دادند. باید همان چیزی را بگوییم که مسلمانان وقتی قریش با بهرهگیری از درد و جراحاتی که در جنگ احد پیش آمده بود، میخواستند وارد مدینه شوند، گفتند. خداوند متعال در اشاره به آن فرموده است: «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَاناً وَقَالُوا حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ * فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ» [آل عمران: 173 – 174].
خداوند ما را از اهل استقامت و ثابتقدمان قرار دهد. کسانی نفس اماره، شیاطین جن و انس و همه سختیها و مشکلات زندگی باعث نشد که آنها از مسیر درست منحرف شوند تا از نصرت و تأیید الهی در دنیا و تکریم و عزت در آخرت بهرهمند شوند
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا، شما و خودم را به همان چیزی سفارش میکنم که امام حسن عسکری(ع) به یکی از یاران خود فرمود: «أُوصِیکَ... بِتَقْوَى اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاهِ، وَ إِیتاءِ الزَّکاهِ، فَإِنَّهُ لَا تُقْبَلُ الصَّلَاهُ مِنْ مَانِعِی الزَّکَاهِ. وَ أُوصِیکَ بِمَغْفِرَهِ الذَّنْبِ، وَ کَظْمِ الْغَیْظِ، وَ صِلَهِ الرَّحِمِ، وَ مُوَاسَاهِ الْإِخْوَانِ، وَ السَّعْیِ فِی حَوَائِجِهِمْ فِی الْعُسْرِ وَ الْیُسْرِ، وَ الْحِلْمِ عِنْدَ الْجَهْلِ، وَ التَّفَقُّهِ فِی الدِّینِ، وَ التَّثَبُّتِ فِی الْأُمُورِ، وَ التَّعَهُّدِ لِلْقُرْآنِ، وَ حُسْنِ الْخُلُقِ، وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَهٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النَّاسِ» وَ اجْتِنَابِ الْفَوَاحِشِ کُلِّهَا، وَ عَلَیْکَ بِصَلَاهِ اللَّیْلِ، فَإِنَّ النَّبِیَّ- صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ- أَوْصَى عَلِیّاً عَلَیْهِ السَّلَامُ فَقَالَ: یَا عَلِیُّ عَلَیْکَ بِصَلَاهِ اللَّیْلِ(ثَلَاثَ مَرَّاتٍ) وَ مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاهِ اللَّیْلِ فَلَیْسَ مِنَّا، فَاعْمَلْ بِوَصِیَّتِی، وَ أْمُرْ جَمِیعَ شِیعَتِی حَتَّى یَعْمَلُوا عَلَیْهِ؛ تو را به رعایت تقوی و برپا داشتن نماز و ادای زکات وصیت میکنم؛ زیرا کسی که زکات نپردازد، نمازش قبول نخواهد شد؛ و نیز تو را سفارش میکنم به بخشایش گناه دیگران و خویشتنداری به هنگام خشم و غضب، ارتباط با خویشاوندان، تعاون و همکاری با برادران دینی و کوشش در رفع نیازهای آنها در تنگدستی و گشادهدستی، بردباری و کسب آگاهی و معرفت در دین. در کارها ثابتقدم و با قرآن همپیمان باش، اخلاق خود را نیکو گردان و دیگران را به کارهای شایسته امر کن و از پلیدیها بازدار، زیرا خداوند فرموده است: «در بسیاری از سخنان آهسته و در گوشی آنها، هیچ خیری نیست مگر اینکه ضمن آن، به صدقه یا کار نیک و یا اصلاح بین مردم امر نمایند» [و بهطور کلی] تو را سفارش میکنم به خودداری از تمام معاصی و گناهان. نماز شب را ترک مکن، زیرا پیامبر اکرم(ص) در وصیت خود به علی(ع) سه مرتبه فرمود: «بر نماز شب مواظبت نما؛ و [آگاه باش] هر کس نسبت به نماز شب بیاعتنا باشد، از ما نیست» پس ای علی بن الحسین، تو خود به سفارشهای من عمل کن و شیعیان مرا نیز دستور ده تا عمل کنند.»
این توصیه امام حسن عسکری(ع) به ما است. او میخواهد که این توصیه، روش رفتاری شیعیان و نشانه وفاداری ما به آن حضرت باشد. با این کار به او وفادارتر و در مواجهه با چالشها از توانایی بیشتری برخوردار خواهیم شد.
غزه با قتلعام مواجه است
از غزه شروع میکنیم؛ جایی که دشمن صهیونیستی از جنایات و کشتار غیرنظامیان و تداوم تخریب سیستماتیک نوار غزه دست برنمیدارد که تاکنون هزاران شهید که بیشترشان زنان، کودکان و سالخوردگان هستند، گرفته و به تخریب هزاران ساختمان مسکونی بر سر ساکنانشان انجامیده و بیمارستانها، پناهگاههای پناهندگان، مساجد و کلیساها نیز از این ویرانی در امان نمانده است.
دشمن با این کار به دنبال انتقام گرفتن از این مردم است. دلیل آن هم شکست هولناک و تحقیرهایی است که بر نظام نظامی و امنیتی آن وارد آمد و اکنون با این حملات میخواهد برای خود اعاده حیثیت کند و بعد از شکست در میدان نبرد چنین القا کند که ارتش شکستناپذیر دارد و معتقد است که با این کار دارد مقاومت و پایمردی مردم غزه را تضعیف میکند.
متأسفانه، همه اینها در سایه تداوم پوشش و حمایت و اعطای آزادی کامل غرب به صورت میگیرد تا دشمن هر آنچه را میخواهد، انجام دهد و در این کار، به بهانه حق محافظت از خود تمام هنجارهای بینالمللی، ارزشهای انسانی و قوانین الهی زیر پا بگذارد، بدون این که توجه داشته باشد آنچه این رژیم مرتکب میشود، در حق مردم فلسطین است. این که آنها حق دارند در زمین خود زندگی کنند، از آزادی کامل برخوردار باشند، زندگی آبرومندانهای داشته باشند و زندانیانشان آزاد شود.
وظیفه همبستگی با غزه
در برابر آنچه در حال رخ دادن است، ما به استواری و ایستادگی مردم فلسطین درود میفرستیم که علیرغم همه زخمها و دردها، هر روز میزان استواری و پایمردی و موضع منفی خود در قبال اشغالگری را ثابت میکنند؛ زیرا اگر از سرزمین خود آواره هم شوند، این فاجعه باز هم تکرار خواهد شد و به مواضع قهرمانانه مدافعان و حامیان این سرزمین و فداکاریهای کادر پزشکی که شبانهروز برای مداوای مجروحان و مرهم گذاشتن بر زخمهایشان تلاش میکنند و کسانی که در رسانهها کار میکنند و به دنبال ارائه تصویر واقعی از کشتارهای دشمن هستند و به منظور خود و خانوادههایشان را قربانی میکنند، درود میفرستیم.
ما از همه مواضع و فریادهایی که امروز با این مردم همنوایی و صدای مظلومیت آنها را بلند میکنند و از حقوق مشروعشان، در مجامع بینالمللی و غیر بینالمللی دفاع میکنند، نیز قدردانی مینماییم.
در عین حال، مجدداً از کشورهای غربی حامی این رژیم میخواهیم که از شعارهای خود مبنی بر احترام به منشور حقوق بشر و حق تعیین سرنوشت ملتها و آسیب نزدن به غیرنظامیان دست نکشید. شما با این شعارها دنیا را پر کردهاید و به خاطر آسیب دیدن آنها جنگها به راه انداختهاید؛ اما این کار همیشه در راستای منافع خودتان یا رژیم صهیونیستی بوده است. نه از چشم دشمن و تمایلات آن بلکه با چشم عدالت به مصیبت مردم فلسطین نگاه کنید که هر روز از تلویزیون، رسانهها و شبکههای اجتماعی نمایش داده میشود. این مستندات دعای دشمن را مبنی بر این که رنج میبرد و شهروندانش در معرض تجاوز قرار دارند، تکذیب میکند.
در اینجا باید به همه صداهای آزادمنشی که علیرغم همه اقداماتی که برای جلوگیری از بیان آنها انجام شد و انجام میشود، در کشورهای مختلف برای افشای جنایات دشمن بلند شدند و فریب تبلیغات رسانههای صهیونیستی و رسانههای گمراه کننده را نخوردند و با مردم فلسطین و غزه اعلام همبستگی کردند و حمایت دولتهایشان از این رژیم و جنایات آن را محکوم کردند، تقدیر و تشکر کنیم. امیدواریم دایره این مواضع گسترش یابد و سطوح فشار برای ایجاد تغییر در سیاست دولتها به منظور توقف این کشتار مداوم افزایش یابد.
ضرورت موضعگیریهای محکم کشورهای عربی و اسلامی و آزادگان جهان و کسانی که دارای احساس انسانی و ایمانی هستند، برای مقابله با ماشین جنگی صهیونیستی که پس از شکست تلاشهای دیپلماتیک منطقهای و بینالمللی برای دستیابی به این مهم، دست از کشتار و ویرانگری برنمیدارد، روشن شده است. اخیراً شاهد بودیم که در شورای امنیت، غرب از صدور قطعنامه بینالمللی برای توقف خونریزی و ویرانی، مفتضحانه خودداری کرد و واکنشهای منفی علیه دبیرکل سازمان ملل متحد به جایی رسید که خواستار استعفای او شدند؛ زیرا او خواستار توقف خونریزی در غزه شده بود تا جایی که مجبور شد به خاطر فشارهایی که علیه او اعمال شد تا حدودی اظهارات خود را اصلاح کند.
لبنان از غزه حمایت میکند
به لبنان برمیگردیم که روز به روز با نیروهای بالنده خود، ایستادگی در کنار رنجها و دردهای مردم فلسطین را ثابت میکند. لبنان به ابراز حمایت و محکومیت بسنده نکرده است، بلکه در این راه با آنچه در اختیار دارد فداکاری میکند. چون از خطرات موفقیت دشمن در جنگ نابودگرانه و انعکاس آن بر قدرت لبنان و وضعیت کشور و شرایطی که از آن رنج میبرد، آگاهی کامل و مسئولانه دارد.
در اینجا باید برای فداکاریهایی که انجام شد که تعداد شهدای جان باخته به آن اشاره دارد و آسیبهایی که بر اراضی و داراییهای مردم نوار مرزی وارد شد و برخی از آنها مجبور به ترک روستاها و خانههای خود برای یافتن مکانهای امنتر شدند، بسیار ارزش قائل شد. ما خواهان آغوش گشودن و ابراز همبستگی و فراهم کردن همه ابزارهای حمایتی از آنها هستیم. همچنین مواضع برخی رهبران مسئول لبنانی را تحسین میکنیم. آنهایی که خواستار باز کردن درها به روی کسانی شدند که دشمن باعث آوارگی آنها شده یا ممکن است باعث آوارگیشان شود. مایه تأسف است که در اینجا کسانی را میبینیم که بهگونهای منفی صحبت میکنند که به روحیه همبستگی آسیب میرساند. در حالی لازم است روحیه همبستگی در سراسر کشور گسترش یابد. یا کسانی را میبینیم که از نیازمندی کسانی که به دلیل شرایط موجود مجبور به ترک روستاها و خانههای خود شدهاند، با افزایش اجارهبها سوءاستفاده میکنند، بدون این که شرایط و دلایلی را که آنها را وادار به ترک خانههای خود کرده است، در نظر بگیرند. در همین حال از دولت لبنان میخواهیم در همه سطوح به مسئولیت خود عمل کند و همه راهها را برای تقویت پایداری مردم و مقابله با هر بحرانی که ممکن است بر اثر تداوم تجاوزات صهیونیستها به لبنان و پیامدهای ناشی از حوادث غزه رخ میدهد، بررسی کند.
در اینجا برای دولت و پارلمان تأکید میکنیم که باید برای غلبه بر همه ملاحظاتی که مانع از تشکیل جلسات کامل شورای وزیران یا پارلمان شده است، برای پیگیری تحولات و چارهاندیشی برای همه نوع پیامدها تلاش کند. در عین حال معتقدیم که باید فرایند انتخاب رئیسجمهور و انجام انتصابات در سطح دولت و رهبری ارتش به منظور تضمین قدرت و ثبات کشور و توانمندسازی آن برای رویارویی با چالشها و رسیدگی به بحرانهایی که شهروندان را در تمام سطوح زندگی، اقتصادی و مالی به خود مشغول کرده است، تسریع شود.
