بسم الله الرحمن الرحیم
23 جمادی‌الثانی 1445 برابر با 15 دی 1402 و 05/01/2024 م
درس‌هایی از سیره حضرت زهرا(س)
مطالب مهم خطبه اول:میلاد مبارک / نقش آن حضرت در آموزش و جهاد / خواهش او از رسول خدا(ص) / ابعاد ایمانی تسبیحات حضرت زهرا(س) / الهام از سیره عطرآگین حضرت زهرا(س)
مطالب مهم خطبه دوم: تجاوز به ضاحیه / تقویت اوضاع داخلی / مراقب آنچه برای غزه طراحی شده باشید / محکومیت جنایت کرمان.
خطبه اول:
خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» [الأحزاب: 33] صدق الله العظيم.
میلاد مبارک
در بیستم جمادی الثانی سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا(س) سرور زنان عالم را داشتیم. برای ما، این مناسبت فرصتی برای الهام گرفتن از چشمه‌سار سیره اوست. چیزی که برای زندگی‌مان مفید بوده تا زندگی‌مان پیشرفته‌تر، ناب‌تر و پاک‌تر شود.
او خدا را چنان عبادت کرد تا جایی که از کثرت عبادت پاهایش ورم کرد و مقصد جویندگان علم شد. مردم نزد او می‌آمدند تا از چشمه‌سار علم او که از پیامبر خدا(ص) به دست آورده بود، بهره‌مند شوند.
او در انفاق و بخشش به درجه ایثار رسید و از جمله کسانی است که این آیه درباره آن‌ها نازل شد: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَيَتِيماً وَأَسِيراً * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُوراً».
او شبیه‌ترین مردم از نظر شخصیت و هدایت و برهان به رسول خدا(ص) بود که خداوند متعال در مورد او فرموده است: «وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ».
نقش آن حضرت در آموزش و جهاد
از نظر نقش‌هایی که ایفا کرد، در مقام فرزندی به جایی رسید که رسول خدا(ص) درباره او فرمود: «فاطمه مادر پدرش است.» او در زندگی زناشویی خود الگوی برای تمام زنان بود. هنگامی که در آخرین لحظات حیات خود بود، این واقعیت را برای امیرالمؤمنین(ع) بیان کرد: «مَا عَهَدْتَنِي كَاذِبَةً ولا خَائِنَةً ولا خَالفْتُكَ مُنذُ عَرفتني؛ هرگز مرا دروغ‌گو و خیانت‌کار نیافتی و از آن زمان که با تو معاشرت داشته‌ام با تو مخالفتی نکرده‌ام.» که باعث شد علی(ع) در مورد او بفرماید: «ولَقَد كُنتُ أنظُرُ إلَيها فَتَنكَشِفُ عَنّي الهُمومُ وَالأَحزانُ؛ و هرگاه كه به او می‌نگریستم نگرانی‌ها و غم‌ها از من زدوده می‌شد.» خارج از توان، چیزی را بر حضرت علی(ع) تکلیف نمی‌کرد و همراه شرایط دشوار زندگی را تحمل می‌کرد و به او می‌فرمود: «إنّي لأَستَحيي مِن إلهي أن اُكَلِّفَ نَفسَكَ مالاتَقدِرُ عَلَيهِ؛ من از پروردگارم شرم دارم كه چيزى از تو درخواست كنم كه توان برآوردن آن را نداشته باشى.»
او نقش خود را در مراقبت و تربیت فرزندان ایفا کرد و از جمله دستاوردهای تربیتی او حسن و حسین(ع) است که سرور جوانان اهل بهشت و الگو در دعوت و فداکاری در راه خدا بودند و دخترش زینب(س) مظهر صبر و استقامت و قهرمان کربلا بود و ام‌کلثوم نیز در همه چیز شریک زینب(س) بود.
او نقش فعالی در جهاد داشت. با رسول خدا(ص) در جنگ‌ها بیرون می‌رفت تا یاریگرش باشد، به تشنگان آب بدهد، زخم‌ها را پانسمان کند و در دعوت به سوی خدا، معلم زنان مهاجر و انصار بود و در حفظ طهارت و صفای اسلام و ایستادگی در برابر چیزهایی که اسلام را تهدید می‌کرد، تلاش نمود و پس از رحلت رسول خدا(ص) عهده‌دار امانت اسلام بود.
خواهش او از رسول خدا(ص)
امروز با استفاده از این مناسبت، می‌خواهیم به تسبیحی اشاره کنیم که رسول خدا(ص) به آن اشاره کرده و با نام حضرت زهرا(س) گره خورده است. نقل شده که بعد از اینکه حضرت زهرا(س) مادر شد و سنگینی بار خانواده بر دوش او دوچندان شد و شرایط مهیا نبود تا علی(ع) خودش به او کمک کند یا خدمتکاری برایش بگیرد، دلش برای او بسیار سوخت و به او گفت: «ای سرور زنان، به خاطر تو بسیار نگرانم. خوب است نزد پدرت بروی و از او درخواست خدمتکار کنی.» او نیز نزد رسول خدا(ص) رفت؛ ولی حیا مانع از آن شد که حاجت خود را از او بخواهد و به خانه بازگشت و ماجرا را برای علی(ع) تعریف کرد. ولى شدت علاقه باعث شد که علی(ع) بار دیگر از او خواست تا این كار را انجام دهد. پس به همراه حضرت زهرا(س) نزد پيامبر اكرم(ص) رفت و عرضه داشت: «اى رسول خدا، دخترت زهرا آن‌قدر با مشک، آب کشیده که در سینه‌اش اثر گذاشته و چنان با دستش آسیاب کرده که دست‌هایش پینه بسته و آن‌قدر خانه را جارو کرده که لباس‌هایش خاک‌آلود گردیده و چندان آتش در زیر دیگ روشن کرده که لباس‌هایش سیاه و دودآلود شده است.» و شما از حال او آگاه هستید. او از شما می‌خواهد که خدمتکاری به او بدهید تا یاری‌اش کند.
رسول خدا با شنیدن این سخنان اشک از چشمانش جاری شد، چون نمی‌توانست خواسته دخترش را برآورده کند؛ اما نمی‌خواست بدون اینکه در انجام این مسئولیت‌ها و رفع خستگی از آن‌ها کاری انجام دهد، آن‌ها از نزد او بروند. پس به آن‌ها فرمود: «هنگامی که خواستید بخوابید، سی‌وسه مرتبه سبحان الله و الحمد لله و سی‌وچهار مرتبه الله اکبر بگویید.» آن دو نیز به این راهنمایی رسول خدا راضی شدند و رفتند.
این ذکرها همان چیزی است که بعداً به تسبیحات حضرت زهرا(س) معروف شد و احادیث بسیاری به مداومت و گفتن آن پس از هر نماز و قبل از خواب و در هنگام نیاز، دعوت کرده‌اند.
امام صادق(ع) نیز اهمیت آن را بیان می‌کند. چنان‌که از ایشان نقل شده است: «ما عُبِدَ اللّهُ بِشَيءٍ مِنَ التَّحميدِ أفضَلَ مِن تَسبيحِ فاطِمَةَ(ع) ولَو كانَ شَيءٌ أفضَلَ مِنهُ لَنَحَلَهُ رَسولُ اللّهِ(ص) فاطِمَةَ(س)؛ خداوند به ستايشى برتر از تسبيح فاطمه(س) عبادت نشده است و اگر چيزى برتر از آن وجود داشت، بی‌گمان، پيامبر خدا آن را به فاطمه(س) پيشكش می‌کرد.» او به یکی از یاران خود فرمود: «إنّا نَأْمُرُ صِبْيانَنا بِتَسْبيحِ فاطِمَةَ(س) كَما نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلاةِ؛ فَالْزِمْهُ فَإنَّهُ لَمْ يَلْزِمْهُ عَبْدٌ فَشَقِىَ؛ ما فرزندان خود را به تسبيح حضرت فاطمه(س) فرمان می‌دهیم همان‌طور كه آنان را به نماز فرمان می‌دهیم پس هميشه چنين عمل كن، چون كسى كه به آن مداومت ورزد بدبخت و شقى نخواهد شد.»
ابعاد ایمانی تسبیحات حضرت زهرا(س)
عزیزان، رسول خدا(ص) با این راهنمایی خود می‌خواست:
اول: در زنان و مردان، احساس اهمیت نقشی که در خانه انجام می‌دهند و بار آن را متحمل می‌شوند، تقویت شود تا از آن خجالت نکشند و سنگینی بار آن را بر دوش خود احساس کنند. ببینند رنجی که در این راه به دوش می‌کشند، راهی است که آن‌ها را به رضایت خدا و سعادت او می‌رساند.
رسول خدا(ص) وقتی دید که حضرت زهرا(س) با یک دست آرد می‌کند و با دست دیگر به فرزندش شیر می‌دهد، همین را به حضرت زهرا(س) بیان داشت: «يَا بِنتاه، تَعَجَّلي مَرارَةَ الدُّنيا بِحَلاوَةِ الآخِرَةِ؛ دخترم به خاطر شيرينى آخرت تلخى دنيا را تحمل كن.»
این همان چیزی است که در روایات نیز آمده است. ام‌سلمه از رسول خدا(ص) در مورد کار زنان در خانه سؤال کرد. حضرت فرمود: «أيُّما امرَأةٍ رَفَعَتْ مِن بَيتِ زَوجِها شيئا مِن مَوضِعٍ إلى مَوضِعٍ تُرِيدُ بهِ صَلاحا إلَا نَظَرَ اللّهُ إلَيها، ومَن نَظَرَ اللّهُ إلَيهِ لَم يُعَذِّبْهُ؛ هر زنى كه در خانه شوهر خود به قصد مرتّب كردن آن، چيزى را جابه‌جا كند خداوند به او نظر افكند و هر كه خداوند به او نظر كند عذابش ندهد.»
در حدیث آمده است: «لا يَخدُمُ العِيالَ إلاّ صِدِّيقٌ أو شَهيدٌ أو رَجُلٌ يُرِيدُ اللّهُ بهِ خَيرَ الدنيا و الآخِرَةِ؛ به زن خود خدمت نكند، مگر صدّيق، يا شهيد، يا مردى كه خداوند خير دنيا و آخرتِ او را بخواهد.»
در حدیث آمده است: «خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیْرُکُمْ لِأَهْلِی؛ بهترین شما، بهترینتان نسبت به خانوادهاش است و من بهترین شما نسبت به خانواده هستم.»
دوم: رسول خدا(ص) می‌خواستند به اهمیت تکرار این ذکر اشاره کند که یکی از ذکرهایی است که آیات شریف بدان دعوت می‌کنند که می‌فرمایند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً * وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلاً» و فرموده است: «فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».
در حديث آمده است: «أكثِرُوا ذِكرَ اللَّهِ ما استَطَعتُم في كُلِّ ساعةٍ مِن ساعاتِ الليلِ والنهارِ، فإنَّ اللَّهَ أمَرَ بكَثرَةِ الذِّكرِ لَهُ؛ تا آنجا كه می‌توانید در تمام لحظات و ساعات شب و روز خدا را بسيار ياد كنيد؛ زيرا خداوند به بسيار ياد كردن خود فرمان داده است.» و در حدیث دیگری آمده است: «ما مِن ساعةٍ تَمُرُّ بابنِ آدَمَ لَم يَذكُرِ اللّهَ فيها إلاّ حَسِرَ علَيها يَومَ القيامَةِ؛ هر لحظه‌ای كه بر آدمى بگذرد و در آن به ياد خدا نباشد، در روز رستاخيز براى آن لحظه افسوس خورد.»
و این به دلیل تأثیر معنوی، تربیتی و اعتقادی این ذکرها بر سازندگی شخصیت فرد مسلمان و تحکیم ارتباط او با خداوند است، البته در صورتی که انسان به این اذکار معرفت داشته باشد و معانی آن‌ها را درک کند؛ زیرا تکبیری که در این تسبیح ذکر شده و عبارت «الله اکبر» به آن اشاره دارد، اعلام انسان است به اینکه خداوند بزرگ‌تر از تمام کسانی است که شاید او را بزرگ یا توانا یا دارای اهمیت، موقعیت یا تأثیر در زندگی ما بداند و اینکه در قدرت، توانایی، روزی، تدبیر، خلقت یا خلاقیت هیچ کس با او قابل مقایسه نیست و هر چه از دیگران می‌بینیم، در واقع از اوست و این باعث می‌شود که انسان جهت‌گیری خود را به سوی خدا سوق دهد و به او توکل کند و او را تکیه‌گاهی بدانند که می‌تواند به آن تکیه کند.
اما «الحمد لله»، اعلام انسان به این است که خداوند منبع نعمت‌ها و بخشش است و هر چه داریم از اوست و از این رو او بیش از هرکس دیگری سزاوار سپاس و قدردانی و تشکر است. الحمد لله از انسان می‌خواهد، از اینکه واجبی را به انجام آن دعوت کرده یا حرامی را که نهی کرده است، ترک کند، از خدا حیا کند.
و اما تسبیح با گفتن «سبحان الله» اعلام انسان به کمال خدا است. اینکه او برتر از هر نقص و عیب و سستی و ضعفی است و هرگاه بر او تکیه کند، او بر رکن استواری تکیه کرده است که اختیار آسمان‌ها و زمین را در دست دارد و هیچ ضعف و سستی برای او پیش نمی‌آید یا خوابی او را در برنمی‌گیرد و این موجب می‌شود که انسان احساس امید و اطمینان و اعتماد به او کند.
سوم: این اذکار به مؤمن اشاره می‌کنند که از این تسبیحات کمک بگیرد؛ مخصوصاً در مواقعی که در برابر چالش‌های زندگی احساس اضطراب، تنهایی و ناامیدی می‌کند؛ چرا که خداوند متعال به ذاکران وعده داده و فرموده است: «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» و فرموده است: «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».
الهام از سیره عطرآگین حضرت زهرا(س)
عزیزان، در سالروز ولادت با سعادت حضرت زهرا(س) نیاز مبرم داریم تا از سیره عطرآگین ایشان الهام گرفته و به آن عمل کنیم و بر اساس آن تربیت شویم و از این طریق محبت، وفاداری، اخلاص و ارادت خود را به آن حضرت ابراز داریم؛ زیرا آن حضرت از ما فقط به این راضی نمی‌شود که اشک بریزیم یا در روز میلادشان به نامشان جشن بگیریم، بلکه از ما می‌خواهد از او الگو بگیریم و شبیه کارهایی باشیم که او انجام داد، عمل کرد و برای آن صبوری ورزید و سبب شد که نزد خدا و رسول خدا(ص) و در قلوب مردم، به جایگاهی ممتاز برسد و این همان چیزی است که احمد شوقی شاعر را واداشت چنین بسراید
ما تَمَنّى غَيرَها نَسلاً وَمَن يَلِدِ الزَّهراءَ يَزهَدْ في سِواها
هر آن مامی که او زهرا بزاید، به غیر او دگر نسلی نخواهد.
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا، شما را به همان چیزی توصیه می‌کنم که حضرت زهرا(س) به فرزندش امام حسن(ع) فرمود. از او نقل شده است: «رأيتُ أُمِّي فاطِمَةَ(ع) قامَت في مِحرابِها لَيلَةَ جُمُعَتِها، فَلَم تَزَل راكِعَة ساجِدَة حتّى اتَّضَحَ عَمودُ الصُّبح، وسَمِعتُها تَدعو لِلمُؤمِنينَ والمُؤمِنات وتُسَمِّيهِم وتُكثِرُ الدُّعاءَ لَهُم ولا تَدعو لِنَفسِها بِشَيءٍ، فَقُلتُ لَها: يا أُمّاه! لِمَ لا تَدعين لِنَفسِكِ كَما تَدعينَ لِغَيرِك؟ فَقالَت: يا بُنَيَّ، الجار ثُمَّ الدّار؛ مادرم فاطمه(س) را دیدم که در شب جمعه در محراب نمازش به عبادت برخاست و پیوسته در رکوع و سجده بود تا اینکه سپیده صبح دمید و شنیدم که برای مردان و زنان مؤمن دعا می‌کند و آن‌ها را نام می‌برد و به اسم، برایشان بسیار دعا می‌کند؛ اما برای خودش دعا نمی‌کند. پس به او عرض کردم: ای مادر! چرا همان‌طور که برای دیگران دعا می‌کنی، برای خودت دعا نمی‌کنی؟ فرمود: پسرم، اول همسایه و بعد خانه.»
حضرت زهرا(س) با این توصیه خود می‌خواست روحیه عطا و بخشندگی را در وجود ما عمق ببخشد و ما را به توجه به امور مردم و نیازها و آسایششان بخواند و خاطرنشان کند که دعا برای نیازمندان یکی از راه‌های خیررسانی است؛ چرا که نقش مهمی در تأمین نیازهایشان دارد. باید نیازمندان را بر خودمان ترجیح دهیم. با این کار ما روح خودخواهی را از درون خود ریشه‌کن می‌کنیم، خوبی را هر جا که یافتیم بکاریم و در مواجهه با چالش‌ها توانایی بیشتری پیدا کنیم.
تجاوز به ضاحیه
از لبنان شروع می‌کنیم، جایی که دشمن صهیونیستی به اقدامات تجاوزکارانه خود علیه روستاها و شهرک‌های آن ادامه می‌دهد. اقداماتی که دیگر به در مرزهای آنچه در روستاهای نوار مرزی رخ می‌دهد، متوقف نشده، بلکه تا عمق حومه جنوبی بیروت که از سال 2006 هدف قرار نگرفته بود، گسترش یافته و به ترور معاون رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس، شیخ صالح العاروری و دیگر رهبران و کادرهای حماس منجر شد. این امر نشان دهنده تمایل شدید این رژیم به تشدید درگیری و انتقال آن به داخل لبنان است. اگرچه ما هنوز مطمئن هستیم که این رژیم از این کار می‌ترسد؛ زیرا پس از تجربه گذشته و این روزها، به خوبی می‌داند که چه عواقبی برای موجودیت صهیونیستی خواهد داشت.
مشخص شده است که دشمن پس از ناکامی در دستیابی به هدف بزرگی در غزه برای ارائه به هواداران خود، در مسئله فلسطین به دنبال یک پیروزی است و اگر مسئولیت رسمی این ترور را نمی‌پذیرد، برای این است که عواقب آن را متحمل نشود؛ اما همه نشانه‌ها حاکی از دست داشتن این رژیم در این ترور است، چیزی که از اظهارات رهبران امنیتی و غیرامنیتی آن آشکار است.
با توجه به خطرناکی این هدف‌گیری، ما خواستار موضع واحد لبنان برای مقابله با این تشدید این پدیده خطرناک هستیم؛ زیرا سکوت باعث می‌شود دشمن تجاوزات خود را بیشتر کرده، هدف‌گیری خود را افزایش دهد و ممکن است آن را تا جاهای دورتری گسترش دهد.
لبنانی‌ها باید در این مرحله مراقب باشند و بر اختلافات و دسته‌بندی‌های خود فائق آیند و نگذارند که مثل دفعات قبل، دشمن از این قضیه بهره‌برداری کند و مسئولیت را به دوش کسانی بیندازد که این جنگ را آغاز کردند؛ چون این ترور و همه ترورهای قبل از آن ثابت کرده است موقعی که شرایط اجازه دهد، دشمن در حمله به هیچ کشوری تردیدی ندارد.
این تجاوز به وضوح بیانگر میزان بی‌اعتنایی دشمن به حاکمیت ملی لبنان، اجرای قطعنامه 1701 و بی‌اعتنایی به آن در زمانی که منافعش آن را ایجاب کند، است و بار دیگر تأیید می‌کند که مانع اصلی اجرای این قطعنامه دشمن است که در برابر اجرای این قطعنامه و هر قطعنامه بین‌المللی دیگر ایستاده است. چیزی که مردم لبنان باید کاملاً از آن آگاه باشند و نمایندگانی که از لبنان می‌خواهند این قطعنامه را اجرا کند، باید آن را بشنوند.
لبنانی‌ها باید از خطرات این رژیم بیشتر آگاه باشند؛ زیرا لبنان نقطه مقابل موجودیت این رژیم است و از تهاجمات، جنگ‌ها، ویرانی لبنان و طمع‌ورزی آن بر زمین، آب و منابع آن، رنج‌های بسیاری را متحمل شده‌اند. اگر دشمن در عمل به اهداف خود نرسیده است، به دلیل بی‌میلی به آن و تعهد به قطعنامه‌های بین‌المللی نیست، بلکه به دلیل ایستادگی لبنانی‌ها از طریق مقاومت، ارتش و مواضع یکپارچه‌شان در برابر دشمن است.
تقویت اوضاع داخلی
وظیفه ما در این کشور است که برای تقویت اوضاع داخلی تلاش کنیم؛ زیرا جز با تلاش سخت برای تسریع در انجام انتخاباتی که تضمین کننده قدرت لبنانی‌ها برای مقاومت و رویارویی با چالش‌ها، در سطوح سیاسی، اقتصادی یا معیشت و زندگی است، نمی‌تواند با این دشمن مقابله کند یا در برابر طوفان‌های قدرتمندی که به سمت آن می‌آید، بایستد.
جای تأسف است که مثل الآن مملکت در حالت انتظار مانده است، گویی این مملکت به تنهایی نمی‌تواند امورش را پیش ببرد و مشکلاتش را حل کند. وقت آن رسیده که نیروهای سیاسی به وظیفه خود عمل کنند و توان خود را به یافتن راه‌حل برای مشکلات کشور معطوف می‌کنند. اگر توان خود را یکی کنند و تصمیم بگیرند از حساب‌های شخصی، منافع جناحی و امید بستن به سراب دست بردارند، می‌توانند راه‌حلی برای این مشکلات بیابند.
مراقب آنچه برای غزه طراحی شده باشید
به غزه زخمی برمی‌گردیم، جایی که دشمن همچنان در آنجا قتل‌عام می‌کند و زیرساخت‌ها و تمام نشانه‌های زندگی آن را تخریب می‌کند و از حمایت بین‌المللی و فرصتی که دولت آمریکا به آن داده، بهره‌برداری می‌کند. آمریکا تنها زمانی به خروش می‌آید که سربازان دشمن کشته شوند. در این صورت از این رژیم می‌خواهد که استراتژی خود را در غزه تغییر دهد و این نه به خاطر دلسوزی برای مردم غزه بلکه به خاطر نگرانی برای این رژیم است. برای اینکه در گل‌ولای غزه و باتلاق‌های مقاومت اسیر نشود.
در این راستا، پس از مشخص شدن اهداف دشمن در غزه برای انتقال مردم آن به صحرای سینا یا سایر نقاط جهان که دشمن به صراحت آن را اعلام کرده است، نسبت به آنچه علیه فلسطین طراحی شده، هشدار می‌دهیم. این هدف ممکن است به غزه محدود نباشد، بلکه شامل همه طرف‌هایی شود که با مقاومت در برابر اشغالگری در کرانه باختری و قدس همنوایی نشان می‌دهند.
در مواجهه با آنچه در حال رخ دادن است، مجدداً از کشورهای عربی و اسلامی و همه آزادگان جهان می‌خواهیم تا به وظیفه خود در ایستادن در کنار این مردم و حمایت از آن‌ها در ایستادگی قهرمانانه‌شان در برابر دشمن، عمل کنند.
مایه تأسف است که آفریقای جنوبی تصمیم به طرح شکایت در دیوان بین‌المللی دادگستری برای بازخواست نسبت به جنایات و اقدامات دشمن علیه مردم فلسطین گرفته است، در حالی که هیچ کشور عربی یا اسلامی هیچ ابتکاری در این راستا نداشته یا در طرح شکایت مشارکت نکرده است.
محکومیت جنایت کرمان
در خاتمه باید به حمله تروریستی به مراسم عزاداری چهارمین سالگرد شهادت شهید قاسم سلیمانی در شهر کرمان ایران بپردازیم که به شهادت و مجروح شدن صدها نفر از شرکت کنندگان در این مراسم منجر شد.
ما این ضایعه را به رهبری و ملت جمهوری اسلامی ایران تسلیت می‌گوییم و برای شهدا رحمت و علو درجات و برای مجروحان شفا مسئلت می‌نماییم و خواستار مجازات عاملان و حامیان این جنایت شرم‌آور هستیم.
