بسم الله الرحمن الرحیم
27 شعبان 1445 برابر با 18 اسفند 1402 و 08/03/2024 م
آمادگی برای ماه رمضان و توشه برداری از چشمهسار آن
مطالب مهم خطبه اول: اهمیت ماه خدا / ماه توبه و بخشش / حق ماه رمضان / توصیههایی برای ماه رمضان.
مطالب مهم خطبه دوم: سیاست مأیوس کردن فلسطینیان / آمدن فرستادگان بینالمللی به لبنان / سالگرد کشتار بئرالعبد / روز معلم.
خطبه اول:
خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود میفرماید: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآَنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» صدق الله العظيم.
تا چند روز دیگر ماه مبارک رمضان با بشارت رحمت و مغفرت و رضوان و عطایای فراوانی که خداوند به بندگانش ارزانی میدارد، خواهد آمد. لذا باید از سرچشمه وسیع آن توشهای برگیریم که زندگی ما و دیگران را در سطوح دنیا و آخرت غنا بخشد.
رسول خدا(ص) یاران خود را برای آمدن آن آماده میکرد. در سیره آن حضرت آمده است که وقتی ماه رجب فرامیرسید به یاران خود میگفت: «اللّـهُمَّ بارِكْ لَنا في رَجَب، وبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ؛ خدایا رجب را برای ما مبارک گردان و ما را به ماه رمضان برسان.» و چون شعبان شروع میشد، آنان را به همین امر فرامیخواند: «اللّـَهُمَّ بارِكْ لَنا في شَعْبانَ، وبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ؛ خدایا شعبان را برای ما مبارک گردان و ما را به رمضان برسان.»
اهمیت ماه خدا
آن حضرت(ع) در این روز، آخرین جمعه ماه شعبان، برخاست تا اهمیت این ماه و برکاتی را که خداوند در آن به بندگانش میبخشد، برایشان مورد تأکید قرار دهد. فرمود: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ، شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ، وَ أَيَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَيَّامِ، وَ لَيَالِيهِ أَفْضَلُ اللَّيَالِي، وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ، هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ، وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ، أَنْفَاسُكُمْ فِيهِ تَسْبِيحٌ، وَ نَوْمُكُمْ فِيهِ عِبَادَةٌ، وَ عَمَلُكُمْ فِيهِ مَقْبُولٌ، وَ دُعَاؤُكُمْ فِيهِ مُسْتَجَابٌ؛ ای مردم! ای مردم، ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما رو کرده است. ماهی که نزد خدا، بهترین ماههاست و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعتهایش بهترین ساعتهاست. ماهی که در آن شما را به مهمانی خدا دعوت کرده اند و شما در آن از اهل کرامت خدا شده اید. نفس های شما در آن ثواب تسبیح و ذکر خدا دارد و خواب شما ثواب عبادت. اعمال شما در آن پذیرفته و دعاهای شما در آن مستجاب است.»... «أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُغَلِّقَهَا عَنْکُمْ وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُفَتِّحَهَا عَلَیْکُمْ وَالشَّیَاطِینَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُسَلِّطَهَا عَلَیْکُمْ؛ ای مردم! درهای بهشت در این ماه گشوده است، از پروردگار خود بخواهید که آنها را بر روی شما نبندد و درهای جهنم در این ماه بسته است، از خدا بخواهید که آنها را بر روی شما نگشاید. شیاطین در این ماه در غل و زنجیرند. از خدا بخواهید که آنها را بر شما مسلط نگرداند.»
با این کار پیامبر خدا(ص) از آنان میخواهد که آگاهانه وارد این ماه شوند و علاقهمندانه به آن روی آورند و از فرارسیدن آن شادمان شوند و در برابر مسئولیتهایی که خداوند در این ماه بر دوششان گذاشته و نیازمند تلاش و کوشش و رنج هستند، صبر کنند.
ماه توبه و بخشش
این مسؤولیتها به حدود واجبات روزه، یعنی ترک غذا و نوشیدنی و سایر چیزهایی که روزه را باطل میکند، چنان که برخی گمان میکنند، ختم نمیشود، هر چند که برجستهترین کارهای این ماه همین است؛ ولی وجه تمایز آن از مابقی ماهها، این است که این ماه، ماه شبزندهداری، قرآن، بخشش و عطا، صلح رحم، اصلاح اخلاق، حفظ جوارح از حرام و تهذیب نفس از هر کینه و بغض، ماه توبه و استغفار و اصلاح روش است.
این همان چیزی است که رسول خدا(ص) در خطبه خود به آن اشاره میکند و میفرماید: «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَهُ وَ تَصَدَّقُوا عَلَی فُقَرَائِکُمْ وَ مَسَاکِینِکُمْ وَ وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَارْحَمُواصِغَارَکُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ غُضُّوا عَمَّا لَا یَحِلُّ النَّظَرُ إِلَیْهِ أَبْصَارَکُمْ وَ عَمَّا لَا یَحِلُّ الِاسْتِمَاعُ إِلَیْهِ أَسْمَاعَکُمْ وَ تَحَنَّنُوا عَلَی أَیْتَامِ النَّاسِ یُتَحَنَّنْ عَلَی أَیْتَامِکُمْ وَ تُوبُوا إِلَی اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکُمْ. وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَاتِکُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَی عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یُعْطِیهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ؛ پس از پروردگار خویش با نیت های راستین و دلهای پاک، بخواهید که توفیق روزه این ماه و تلاوت قرآن در آن را به شما عنایت فرماید پس شقی و بدبخت، آن کسی است که در این ماه بزرگ، از آمرزش خدا بی بهره شود. در این ماه با گرسنگی و تشنگی خود، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را بیاد آورید. به فقیران و درماندگان کمک ویاری کنید زبان خود را از گفتار ناشایست نگاه دارید. دیدگان خود را از دیدن ناروا و حرام بپوشانید و گوشهای خود را از شنیدن آنچه نادرست است، باز دارید. با یتیمان مردم مهربانی کنید تا بعد از شما با یتیمان شما مهربانی کنند. از گناهان خود به سوی خدا توبه و بازگشت کنید و در اوقات نماز، دستهای خود را به دعا بردارید، زیرا که وقت نماز بهترین ساعتهاست و در این اوقات، حق تعالی با رحمت، به بندگانش می نگرد و اگر با او مناجات کنند، پاسخشان دهد و چنانچه او را ندا کنند لبیکشان گوید و اگر از او بخواهند عطا کند و چون او را بخوانند مستجابشان گرداند.»
حق ماه رمضان
پس عزیزان ماه رمضان شامل همه این وظایف است که باید انجام شوند و در هیچ کدام کوتاهی صورت نگیرد. نباید این طور فرض کنیم که اگر روزه گرفتیم ولی نماز خود را به موقع نخواندیم، شبزندهداری نكردیم، به فقرا و نیازمندان صدقه ندادیم، اخلاق خود را اصلاح نكردیم، به بزرگترها احترام نگذاشتیم و به كودكان رحم نكردیم و به روزهدار افطاری ندادیم یا به یتیمی دلسوزی نکردیم یا از گناهان خود به درگاه خدا توبه نکردیم و برایشان از خدا طلب آمرزش نکردیم، حق ماه رمضان را به جای آوردهایم.
این همان چیزی است که امام زینالعابدین(ع) در دعای خود برای فرارسیدن ماه مبارک رمضان با پروردگار خود مناجات میکرد و میفرمود: «وَ أَعِنَّا عَلَى صِیامِهِ کفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیک، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِیهِ بِمَا یرْضِیک حَتَّى لَا نُصْغِی بِأَسْمَاعِنَا إِلَى لَغْوٍ، وَ لَا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَى لَهْوٍ وَ حَتَّى لَا نَبْسُطَ أَیدِینَا إِلَى مَحْظُورٍ، وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ، وَ حَتَّى لَا تَعِی بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ، وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ... وَ قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ، وَ وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ، وَ أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ ... وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ، وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ، وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ، وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا، وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا، وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ؛ و ما را به روزه داشتن این ماه و حفظ انداممان از گناهانت و به کار گرفتن آنها در آنچه که تو را خشنود میکند یاری ده تا با گوشمان به گفتار لغو گوش نکنیم و با چشممان به تماشای لهو نشتابیم... و تا جایی که دست هامان را به جانب حرامی نگشاییم و با گام هامان به سوی ممنوعی نرویم و شکم هامان جز آنچه را حلال کردی، در خود جای ندهد و زبانمان جز به آنچه تو گفته ای گویا نشود ... و ما را در این ماه، بر اوقات نمازهای پنج گانه، با آدابی که برای آنها معین کردی و واجباتی که جهت آنها واجب فرمودی و شروطی که محض آنها مقرّر نمودی و اوقاتی که تعیین کردی آگاه ساز و ما را در این ماه توفیق ده که با خویشاوندان خود با نیکی و صلۀ رحم ارتباط پیدا کنیم و با احسان و بخشش به همسایگان خود رسیدگی نماییم و اموال خود را از مظالم و حقوق مردم پاک کنیم و با بیرون کردن زکات، ثروت و مال خود را در مدار پاکی قرار دهیم و با کسی که با ما قهر کرده آشتی نموده و با آن که به ما ستم روا داشته، به عدالت و انصاف معامله کنیم و با شخصی که با ما دشمنی کرده، از در مسالمت در آییم، مگر کسی که در راه تو و به خاطر تو با او دشمنی شده باشد.»
اوقات ماه رمضان با روزها و شبها و سحرهایش و با همه ساعتها و دقیقهها و ثانیههایش بسیار باارزش هستند و اگر بگذرند دیگر برنمیگردند و وقتی که در برابر خدا ایستادیم، از گذشتن آن پشیمان میشویم؛ زیرا انسان با اندک عملی میتواند خود را از آتش جهنم حفظ کند و به مراتب عالی برسد که رسول خدا(ص) در خطبه خود به آن اشاره کرده است: «أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ حَسَّنَ مِنْکُمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ کَانَ لَهُ جَوَازاً عَلَی الصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ… وَمَنْ وَصَلَ فِيهِ رَحِمَهُ، وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ يَوْمَ يَلْقَاهُ… وَمَنْ تَطَوَّعَ فِيهِ بِصَلَاةٍ، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ، وَمَنْ أَدَّى فِيهِ فَرْضاً، كَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ... وَ مَنْ تَلَا فِیهِ آیَةً مِنَ الْقُرْآنِ کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ... وكانَ له بذلكَ مغفرةٌ وعتقٌ من النَّار، ومن أحيا ليلة القدر فيه، كانت له خيراً من ألفِ شهرٍ من طاعةٍ الله؛ هر که در این ماه خوشاخلاقتر بشود، مجوّز عبور از صراط در روز قیامت به او داده میشود، صراطی که بسیاری در عبور از آن خواهند لغزید... هر که در این ماه جویای احوال خویشاوندانش باشد خداوند در روز قیامت رحمتش را بر او سرازیر خواهد کرد... هرکس در اين ماه نماز مستحبى بپا دارد، خداوند او را از آتش جهنم برهاند و کسى که نماز واجبى بجا آورد، خداوند ثواب هفتاد نماز واجب در ماههای ديگر را به او عطا کند و هر کس آیهای از قرآن را در آن بخواند ثواب کسى را دارد که قرآن را در ماههای دیگر ختم کند... و با این کارها براى او آمرزش و آزادى از جهنم است و هر کس شب قدر را در آن احیا بدارد، براى او از هزار ماه طاعت خدا بهتر است.»
توصیههایی برای ماه رمضان
با نزدیک شدن به این ماه، باید نکاتی را به خودمان توصیه کنیم که باید به آنها توجه کنیم.
اول: اینکه برای خودمان برنامهای تهیه کنیم و آن را با دیگران در میان بگذاریم، نگذاریم دیگران برای ما برنامهریزی کنند و ما را از فضای معنوی، اعتقادی و تربیتی این ماه منحرف نمایند. ولی این بدان معنا نیست که استراحت و تفریح نکنیم بلکه این کار لازم است؛ ولی باید آن را در جای خود و در حدودی قرار دهیم که به معانی و مفاهیم این ماه آسیب نرساند.
دومین نکتهای که باید به آن توجه کنیم، آشنایی با احکام شرعی مربوط به ماه رمضان است تا بدانیم چه چیزی بر ما واجب است و چه چیزی ممکن است باعث خلل در عبادتمان شود تا آنچه را در این ماه بر ما واجب است انجام دهیم و آنچه را که باید، ترک کنیم و مواظب باشیم که مستحبات آن را بدانیم تا انجام دهیم و مواظب مکروهات آن باشیم تا ترکشان کنیم.
مطلب سوم: ماه رمضان را ماه پر خوری و سیر آشامیدن ندانیم به بهانه اینکه در روز نخوردهایم و نیاشامیدهایم. بلکه باید ماه رمضان ماه کم کردن غذا باشد؛ یعنی تعادل را حفظ کنیم و در خوردن و آشامیدن و سفرههایی که به نام رمضان میاندازیم، اسراف نکنیم. این همان چیزی است که خداوند متعال به آن اشاره کرده و فرموده است: «وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ».
نکته چهارم: اینکه از فضای خانوادگیای که ماه رمضان برای ما فراهم میکند، استفاده کنیم، زیرا به منظور تقویت رابطه و ترمیم فرزندان و پدران و میان خود فرزندان، در این ماه خانوادهها دور هم جمع میشوند و اعضای خانواده گرد هم میآیند؛ پدیدهای که در بقیه ماهها زیاد اتفاق نمیافتد.
در پایان با استقبال از فرارسیدن این ماه مبارک به درگاه خداوند دعا میکنیم: «اللَّهمّ أهلّهُ علينا بالأمنِ والإيمانِ، والسَّلامةِ والإسلامِ، والعافيةِ المجلَّلةِ، والرّزقِ الواسعِ، ودفعِ الأسقامِ، اللَّهمَّ ارزقْنا صيامَهُ وقيامَهُ وتلاوةَ القرآنِ فيه، اللَّـهُمَّ سَلَّمْنا لِشَهْرِ رَمَضانَ وَتَسَلِّمْهُ منَّا، وَسَلِّمْنا فيهِ، حَتّى يَنْقَضِيَ عَنّا شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدْ عَفَوْتَ عَنّا، وَغَفَرْتَ لَنا بمنِّك وَرَحِمْتكَ؛ خدایا، این ماه را بر ما نو کن به ایمنی و ایمان و سلامت و اسلام و تندرستی پوشاننده و همه جانبه و دفاع در برابر بیماریها و یاری بر نماز و روزه و شب زندهداری و تلاوت قرآن. خدایا، ما را برای ماه رمضان سالم گردان و ماه رمضان را از ما سالم دریافت کن و ما را در آن تا از ما بگذرد به سلامت دار درحالیکه از گناهان ما درگذشته و ما را مورد آمرزش و رحمت خویش قرار داده باشی.»
خطبه دوم:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا، شما و خودم را به همان چیزی نصیحت میکنم که امام رضا(ع) به یکی از اصحاب خود وقتی در این روز(آخرین جمعه ماه شعبان) نزد ایشان آمدند، امام به او فرمود: «يَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَكْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ فِيهِ، فَتَدَارَكْ فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ تَقْصِيرَكَ فِيمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَيْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا يَعْنِيكَ، وَ أَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ، وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِكَ لِيُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَيْكَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعْ أَمَانَةً فِي عُنُقِكَ إِلَّا أَدَّيْتَهَا وَ لَا فِي قَلْبِكَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ، وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَكِبُهُ إِلَّا أَقْلَعْتَ عَنْهُ، وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ فِي سِرِّ أَمْرِكَ وَ عَلَانِيَتِهِ، وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً وَ أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ: اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِيمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ، فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يُعْتِقُ فِي هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَانَ؛ اى اباصلت اكثر ماه شعبان رفت و اين جمعۀ آخر آن است پس تلافى و تدارك كن در آنچه از اين ماه مانده است تقصيرها را كه در ايّام گذشتۀ اين ماه كرده و بر تو باد كه روى آورى بر آنچه نافع است براى تو در آخرت و دعا و استغفار بسيار بكن و تلاوت قرآن مجيد بسيار بكن و توبه بكن به سوى حق تعالى از گناهان خود تا آنكه چون ماه مبارك درآيد، خالص گردانيده باشى خود را از براى خدا و مگذار در گردن خود امانت و حق كسى را مگر آنكه ادا كنى و مگذار در دل خود كينۀ كسى را مگر آنكه بيرون كنى و مگذار گناهى را كه كرده باشى مگر آنكه ترك كنى و از خدا بترس و توكّل كن بر خدا در پنهان و آشكارا در امور خود و هركه بر خدا توكّل كند خدا بس است او را و در بقيّۀ اين ماه اين دعا را بسيار بخوان: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ» به درستى كه حق تعالى در اين ماه از او مىگرداند بندهاى بسيار، از آتش جهنّم را براى حرمت ماه مبارك رمضان.»
عزیزان، امام رضا(ع) با این توصیه، چیزهایی را که باید انجام دهیم تا در این ماه شایسته میهمانی خداوند باشیم و لیاقت به دست آوردن پاداش مضاعفی را که خداوند به روزهداران و شبزندهداران و تلاوت کنندگان قرآن و حافظان حدود الهی و پیرویکنندگان از آموزههای خدا وعده داده، پیدا کنیم. بدین ترتیب ما به خدا نزدیکتر و در مواجهه با چالشها تواناتر میشویم.
سیاست مأیوس کردن فلسطینیان
از غزه آغاز میکنیم، جایی که دشمن صهیونیستی به سیاست خود که دیگر بر کسی پوشیده نیست، ادامه میدهد؛ یعنی مأیوس کردن فلسطینیها از ماندن در سرزمین خود و وادار کردنشان به خروج از آن که اگر با اختیار نشد، با زور باید این کار صورت گیرد.
این در حالی است که مذاکرات بین رژیم صهیونیستی و طرف فلسطینی از طریق میانجیها ادامه دارد و تاکنون به نتیجهای نرسیده است و به نظر میرسد با لجاجت رژیم صهیونیستی که بر حصول به نتایج مورد نظر خود از مذاکرات، یعنی بازگرداندن اسیرانش، بدون این که تمایلی به توقف جنگ با مردم نوار غزه یا دادن اجازه بازگشت آنها به سرزمین خود و رفت و آمد آزادانه در آن و برداشتن بار محاصره از دوش آنها نشان دهد، به جایی نرسد؛ و همچنان از ابزار فشار بر فلسطینیها برای عقبنشینی و دست کشیدن از شروط خود و حمایت کشورهای حامی خود سود میبرد. دشمن میخواهد از این نبرد پیروز بیرون بیاید و قدرت بازدارندگی از دست رفته خود توسط مقاومت را احیا کند و دوباره زمام امور را به دست آورد.
و اگر صداهایی از این دولتها شنیده میشود که این رژیم را محکوم کرده و تا آنجا پیش رفتهاند که بگویند صبرشان لبریز شده است، در واقع به خاطر مردم فلسطین نیست، بلکه قصد دارند تصویری را که پس از کشتارها و جنایات رژیم صهیونیستی در میان مردم و جهان برایشان درست شده است، زیبا جلوه دهند؛ اما این صداهای مخالف در حد فشار آوردن بر این رژیم نیست و به نظر میرسد که نخواهد رسید تا این رژیم را تحت فشار قرار دهد یا حمایت از آن را متوقف کند و جلو تداوم جنگ آن را بگیرد.
روشن شده است که مردم فلسطین از سخنان و بیانیهها و محکومیتهای این دنیا خسته شده و خواهان اقدامات و مواضع جدی هستند که به درد و رنج مردمشان پایان دهد و این به ارسال کمکهای بشردوستانه، علیرغم نیاز شدید مردم غزه به آن، با توجه به قحطی کشنده، ختم نمیشود و فراتر از آن است و باید به توقف خونریزی و ویرانی که در معرض آن قرار دارد و موجودیت و ماندن در سرزمینشان را تهدید میکند بینجامد.
در این راستا مجدداً از دولتهای عربی و اسلامی دعوت میکنیم که به مسئولیت خود در قبال این مردم که قدرتی برای اعراب و مسلمانان هستند و موجودیتشان را در جهان تقویت میکنند، عمل کنند و این امر مستلزم آن است که درباره آنها کوتاهی نکنند و از عواقب رها کردن این مردم به دست سرنوشت، خوب آگاه باشند و به آنها هشدار میدهیم که رها کردن سرنوشت آنها به دست دشمن صهیونیستی سبب مصون ماندن خودشان از عواقب آن نمیشود و هرگز این جمله حکیمانه را فراموش نکنند: «من روزی خورده شدم که گاو سفید خورده شد.»
متأسفانه میبینیم کسانی هستند که این مردم را منبع بحرانها و تهدید منافع خود میدانند و به همین دلیل امروز میبینیم که اینان یا تماشاگرند و یا حامی تجاوزات دشمن.
آمدن فرستادگان بینالمللی به لبنان
به لبنانی میرسیم که به نقشی که بر اساس اعتقاد به اصول انسانی، ملی، دینی و میهنی و لزوم حمایت از مردم فلسطین و جلوگیری از منزوی شدن آنها، در حدود امکانات و تواناییهای موجود، در حمایت از مردم فلسطین بر عهده گرفته است، پایبند است.
در همین زمان، فرستادگان بینالمللی که آخرین آنها نماینده آمریکا بود، به سفر خود به لبنان ادامه میدهند که آن هم زیر سیلی از تهدیدات صادره از آنها و یا رهبران نظامی و امنیتی دشمن و حملات اسرائیل و تشدید تنش صورت میگیرد. مایه تأسف است که ایدهها و ابتکارات مطرح شده، صرفاً خواستهها و منافع دشمن را در نظر گرفتهاند، بدون این که ضمانتهای مشابهی در سطحی که این کشور را از تجاوز مصون میدارد و منجر به بازپسگیری حقوق کامل لبنان نسبت به سرزمینش شود، ارائه دهند. این وضعیت نیازمند اتخاذ موضعی واحد در برابر کسانی است که بخواهد حاکمیت ملی کشور را تضعیف کنند و به امنیت و ثبات آن لطمه بزنند. در عین حال به کسب آمادگی برای مقابله با هرگونه ماجراجویی دشمن به بهانه تأمین امنیت و تضمین امنیت شهرکنشینان خود دعوت میکنیم. با وجود اینکه ما همچنان بر این باور هستیم که دشمن از انجام هرگونه ماجراجویی علیه کشوری که به خوبی آن را میشناسد و از توانمندیهای آن آگاهی دارد، میترسد.
سالگرد کشتار بئرالعبد
در زمینهای دیگر، این روز با سالگرد کشتار بئرالعبد مصادف است. جنایتی که بیش از صد شهید و دویست مجروح مرد، زن و کودک و حتی جنین در شکم مادران را به جای گذاشت. از این طریق میخواستند صدایی را که در طول زندگی خود با ظلم و استکبار کسانی که میخواهند این کشور همچنان گاو شیری برای خودشان و منافعشان باشد، مدارا و سازش نکرد، از بین ببرند.
اما خواست خداوند در آن زمان این بود که از مرحوم سید(رض) حمایت کند تا به ایفای نقش خود در نشر روح آگاهی در وطن و امت و بسیج آن برای مقابله با دشمن ادامه داد. به این منظور پلهای رابطه میان طوایف و مذاهب و اجزای آن را ایجاد کرد و زبان گفتگو را راهحل مشکلات داخلی و الهامبخش همه مدافعان آزادی و عدالت در کشور و سراسر جهان دانست که بازتاب آن همچنان ادامه خواهد داشت.
روز معلم
روز معلم را به همه معلمان تبریک میگوییم و تأکید میکنیم که دولت و جامعه باید حقوق آنها را رعایت کنند و از مسئولیت خود در قبال معلمان که نماد رسالت، اخلاق و انسانیت در سطوح مختلف است، دست نکشند.
دوشنبه اول ماه مبارک رمضان است
در خاتمه باید خاطر نشان کنیم که بر اساس مبانی فقهی مرحوم سید(رض) که محاسبات نجومی را معتبر میداند، دوشنبه آینده اول ماه رمضان است. از خداوند میخواهیم که این ماه را ماه خیر و برکت و امنیت و عافیت قرار دهد و با آن رنج مردم فلسطین در غزه و کرانه باختری و مردممان در منطقه جنوب عزیز و رنج انسانها در سطح ملی و جهانی خاتمه یابد.