مراسم افطاری سالانه جمعیت مبرات خیریه در رمضان 1434هـ
جمعیت مبرات خیریه افطاری سالانه خود را در مجتمع حضرت خدیجه کبری و دبیرستان الکوثر در جاده فرودگاه با حضور جمعی از مهمانان از جمله عدنان منصور نماینده رئیس جمهور و نخست وزیر، علی بزی نماینده نبیه بری رئیس پارلمان، محمد رعد نماینده سید حسن نصر الله دبیرکل حزب الله، تیمور ولید جنبلاط نماینده ولید جنبلاط رئیس حزب سوسیالیست ترقی خواه، محمد فنیش و حسین الحاج حسن وزرای دولت، غازی زعیتر، ولید سکریه، یاسین جابر، ایوب حمید، علی المقداد و بلال فرحات نمایندگان پارلمان، سیچی اوتزوکا سفیر ژاپن، غضنفر رکن آبادی سفیر جمهوری اسلامی ایران و نمایندگان شیخ محمد رشید قبانی مفتی جمهوری لبنان، شیخ عبدالامیر قبلان نائب رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان و اسقف مارونی لبنان و نمایندگان و وزرای سابق نزیه منصور، حسن الیتیم، سید حسن الحسینی رئیس سابق پارلمان، ایلی الفرزلی نائب رئیس سابق پارلمان و نیز هیأت‌هایی از احزاب و فرماندهان نظامی و امنیتی و لبنانی‌هایی ساکن در خارج از کشور، هیأت‌های اقتصادی و اجتماعی و هیأت‌های دیپلماتیک و رهبران دینی و مدیرکل‌ها و رؤسای شهرداری‌ها برگزار نمود.
سخنرانی دکتر محمد باقر فضل الله
این مراسم با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید آغاز شد و سپس قطعه‌ای نمایشی توسط کودکان تحت پوشش مبرات اجرا گردید و سپس دکتر محمد باقر فضل الله مدیرکل جمعیت مبرات خیریه به ایراد سخنرانی پرداخت. او ضمن خوشامدگویی به میهمانان اظهار داشت:
با توجه به فضای سرشار از ترس و نگرانی نسبت به مشکلات جاری در کشور و نیز بحران‌ها و مشکلاتی که در منطقه پیرامونی ما وجود دارند و ناخودآگاه روی جامعه ما نیز تأثیر می‌گذارند، در این شرایط دشوار از حضور شما در این مراسم صمیمانه سپاسگزاری می‌کنیم. این بهترین دلیل برای است که اراده خیر و نیکوکاری از اراده شرارت و بدکرداری قوی‌تر است. از این رو همواره اهتمام داشته‌ایم به اینکه این مراسم به عنوان فرصت ممتازی برای گردهم آمدن خیرین و نیکوکاران جهت تقویت توان بازدارندگی کشور در برابر چالش‌ها و مشارکت در رشد و توسعه توانمندی‌های فرزندان میهن باقی بماند تا ضعف و سستی نتواند در جان و خرد آن‌ها را نفوذ نماید.
او در باره آخرین تحولات مبرات گفت: عمل مبرات و سایر نهاد‌ها و مؤسسات مدنی مشابه در کشور، تکیه گاه‌های اساسی میهن در زمان‌های دشوار می‌باشند و همچنان در بسیاری از عرصه‌های اجتماعی و انسانی و آموزشی و اخلاقی، عهده دار بارهای سنگینی هستند. مبرات با همه شعبه‌های خود دلیلی واقعی و ملموس بر این حقیقت است که توانسته خطرات بسیاری را از جامعه و مردم ما دفع نماید. خطراتی که می‌تواند سرنوشت هزاران نفر از فرزندانمان و در نتیجه موجودیت میهن از نظر اجتماعی و اخلاقی را در معرض تهدید قرار دهد.
او افزود: حمایت از مؤسسات خیریه و اجتماعی در این شرایط دشوار، باعث مصونیت همه ماست. چرا که این مؤسسات عهده دار مسؤولیت سنگینی هستند. تردیدی نیست که اگر حمایت‌ها و مشارکت‌های شما خیرین داخل و خارج از کشور نبود، مبرات به این میزان از توانایی و پیشرفت در ارائه خدمات نمی‌رسید. چرا که شما به رسالت مبرات باور دارید و از احساسات و عواطف صادقانه‌ای در نیکوکاری همه جانبه برخوردار می‌باشید.
او در باره موفقیت‌ها و دستاوردهای مبرات اظهار داشت: مبرات امسال موفق شد که مرکز سراج (مرکز تشخیص زودهنگام اختلالات آموزشی) را افتتاح نماید و ساخت دارالایتام الحوراء زینب(س) در منطقه بقاع را آغاز کند و بخش مراقبت‌های ویژه و سالن استراحت سرای سالمندان دارالامان در عباسیه را افتتاح کند. ما نیاز مبرم داریم که ساختمان جدیدی برای مؤسسه امام هادی(ع) بسازیم. زیرا ساختمان کنونی گنجایش ۶۰۰ نفر لال و نابینا و افراد دارای اختلالات زبانی را ندارد.
ایشان افزودند: ارائه خدمات سخاوتمندانه باعث شده است که مبرات و نهادی‌های تابعه آن جوایز متعددی در عرصه‌های شعر، داستان‌های کوتاه، جایزه مدرسه بین المللی در انگلستان، تقدیر نامه‌های متعدد از سازمان‌های جهانی، مقام اول در مسابقات ورزشی مدارس، مقام اول در مسابقات فیلم کوتاه، مقام اول و دوم مسابقه ترجمه دانشگاه سنت ژوزف، مقام اول در مسابقات علوم و مقام اول در بین مدارس جنوب که ۵ نفر از شاگردان آن راهی سفر فرانسه شدند را بدست آورند. همین طور فعالان مبرات موفق شدند که بهترین ارتباطات را با جوامع محلی و خارجی برای استفاده از تخصص دیگران و نیز تبادل تجربیات با آن‌ها برقرار سازند.
دکتر فضل الله اشاره داشت: در زمینه مراقبت از ایتام و معلولان، مبرات دستاوردهای خوبی داشته است و توانسته است که خدمات پیشرفته و استثنایی را در اختیار نیازمندان قرار دهد. این خدمات باعث شده است که انسان‌های فعال و کارآمدی تحویل جامعه داده شوند و کاروان‌های فارغ التحصیل از این مؤسسات بهترین دلیل برای این خدمات پیشرفته و استثنایی می‌باشد.
اما در عرصه آموزش و پرورش، باید گفت که مدارس و مراکز آموزشی مبرات، علاوه بر تألیف و توزیع کتاب‌های مفید، با سیاست‌های آموزشی باز و استفاده از آخرین دستاوردهای علمی و بهره گیری از روش‌های جدید آموزشی توان تازه‌ای را به جامعه بخشیده است.
او در ادامه سخنان خود اظهار داشت: بعد از گذشت ده سال از برنامه اول تحول اداری، مبرات برنامه دوم تحول اداری خود را روی دست گرفته است و با همکاری متخصصان دانشگاه آمریکایی بیروت، سه سال است که به نقد و ارزیابی و نقد عملکرد مؤسسات خود می‌پردازد. تا اینکه مبرات و کادرهای اداری و آموزشی و توسعه‌ای آن، همیشه در عرصه‌های عمل پیشرو باشند.
ایشان افزودند: امروز صفحات ده تایی کتاب مبرات چهار برابر شده‌اند. زیرا امروز ده دارالایتام، پانزده مدرسه، پنج مرکز آموزشی، سه مرکز آموزشی معلولان و چهار مرکز درمانی و بهداشتی داریم. این علاوه بر سرای سالمندان و مرکز تشخیص زود هنگام اختلالات آموزشی می‌باشد. این مؤسسات ۴۰۰۰ یتیم و ۲۲۰۰۰ دانش آموز و ۶۰۰ دانش آموز دارای معلولیت و ۸۴۰ دانش آموز دارای اختلالات آموزشی را تحت پوشش خود دارند.
سخنرانی علامه سید علی فضل الله
سپس علامه سید علی فضل الله به ایراد سخنرانی خود پرداخت و از نبود تقوا سخن گفت. او گفت: در حالی ماه رمضان بر ما و جامعه ما حلول کرده است که می‌بیند جایی برای تقوا وجود ندارد که بدان تکیه کند و مجالی برای تقوا وجود ندارد که در آن احساس آرامش نماید. زیرا همه آن چیزهایی که در این جامعه رخ می‌دهند، به تو می‌گویند که در عرصه‌های گوناگون عمل و نیز حتی در نیات و اندیشه‌ها، نه تقوایی است و نه ورعی. آیا ارزشی نیست که انسان در این سقوط لجام گسیخته، آن را در بورس‌های سیاسی و غیر سیاسی سرمایه گذاری کند؟ [آن چه هست] خونریزی و کشتار و ویرانی، هتک حرمت و اضطراب و نگرانی نسبت به آینده و تعدی به کرامت‌ها و دروغ‌ها و افترا‌ها تا تکفیر و غلو و تعصب است که جز به حذف موجودیت دیگران رضایت نمی‌دهد.
ایشان با اشاره به ضرورت واقعگرایی بیشتر اندیشه اسلامی اظهار داشتند: در میان این همه ویرانی و کشتار و ابهامی که در تحرکات ملت‌ها و جوامع وجود دارد، یک مزیت نیز وجود دارد و آن پرداخت واقعگرایانه به اندیشه اسلامی است. زیرا بعد از صرف مدت‌های طولانی زمان برای دعوت به گفتگو و ذوب کردن یخ‌ها میان مذاهب و طوائف، امروز متوجه شده‌ایم که به شدت نیازمند بررسی شعارهای هر مرحله هستیم. برای مثال حدیث شریف «مسلمان کسی است که مسلمانان دیگر از دست و زبان او در امان باشند.» شعار ما بود. درست و بسیار خوب است. ولی به صراحت باید گفت که کجا به این حدیث عمل کرده‌ایم؟ آیا فتواهایی به گوشمان نمی‌رسند که می‌توانند میلیون‌ها مسلمان را از اسلام خارج کنند؟ به همین سادگی شاهد نظرات فقهی و فتواهایی هستیم که پیامدهای آن زانوان انسان را به لرزه در می‌آورد. اما شعاری که باید به معرفت و ادبیات این دوره خود وارد کنیم این است: خون و مال و ناموس و کرامت هر انسان بر انسان دیگر حرام است.
ایشان افزودند: انسانی سازی مشکلات و خروج از عناوینی که بدان‌ها عادت کرده‌ایم، با اهداف و مقاصد شریعت تناسب دارد. شریعتی که همواره بر برادری و ارتباط میان انسان‌ها و اصل عفو و مدارا و عدالت و نیکی تأکید کرده است. عزیزان! باید فهم خود را از دین انسانی کنیم. انسانیت ژرفای همه ادیان و رگ حیاتی و عرصه مشترک میان همه انسانهاست. اما اینکه مردم را بر اساس ایمانشان دسته بندی کنیم، چیزی است که به خداوند اختصاص دارد. خداوند در این باره تصمیم می‌گیرد که پاداش دهد یا محاسبه نماید یا اینکه درگذرد و یا اینکه بپوشاند. شغل ما این نیست که رحمت الهی را مصادره کنیم. هیچ کس نمی‌تواند حساب‌های خداوند را درک کند. شاید کلمه‌ای باعث وارد شدن به بهشت شود و شاید هم آزار ماده گربه‌ای باعث وارد شدن به جهنم گردد.
او اظهار داشت: ریشه همه بحران‌های ما [نبود] اخلاق است. نه تنها در عرصه‌های دور از دین، بلکه حتی در عرصه‌های دینی. ستون دین و همه ادیان اخلاق است. اخلاق از جنس وعظ و خطابه و دعوت نیست. بلکه باید فلسفه اخلاق به جایگاه واقعی خود در تشریع باز گردد. ولی متأسفانه چیزی که در عمل دیده می‌شود تأکید بر فقه و احکام شرعی و دست کشیدن از اخلاق است.
ایشان اشاره داشتند: چیزی که ما امروز به آن رسیده‌ایم، از بسته شدن روزنه‌های گفتگو و قطع شدن راه‌های ارتباط میان فرزندان یک کشور و مذاهب و طوائف، در بسیاری موارد، ناشی از جمود در فکر و عقیده است. فقدان یک فرایند علمی و تحقیقاتی واقعی علت این جمود است.
او افزود: برخی چنان به مقدسات تاریخی چنگ می‌زنند که مقدسات الهی و انسانی را نیز زیر پا می‌گذارند. برخی نیز به مقدسات انسانی دست می‌یازند و مقدسات الهی را فراموش می‌کنند و برخی دیگر نیز از مقدسات الهی ضد مقدسات انسانی استفاده می‌کنند. چیزی که امروز اتفاق افتاده است این است که مقدسات الهی به سلاحی تبدیل شده است که نمی‌توان با آن مقابله کرد و نمی‌شود آن را مورد نقد و محاسبه قرار داد.
تجدید نظر برای همه لازم است و در امور داخلی پیش از امور خارجی ضرورت دارد. بازنگری انتقادی که متأسفانه وجود ندارد، اساس هر اصلاح و پیشرفتی است. پس وقتی ببینیم که گروهی آمادگی تجدید نظر در مبانی پذیرفته خود و زدودن شائبه‌ها از آن دارند، در این صورت مطمئن می‌شویم که فتیله تعصب و شعله فتنه‌ها در بین آن‌ها فروکاسته خواهد شد.
بیروت؛ 4 رمضان 1434هـ برابر با 12/7/2013م