سخنان معظم له در جمع کارکنان جمعیت دار الایتامهای خیریه

علامه مرجع آیت الله العظمی سید محمد حسین فضل الله تأکید کرد طائفه‌گرایی و مذهب گرایی دین نیست بلکه یک حالت عشائری قبیله‌ای بدوی است که حتی فاقد ارزشهای بدویت هم می‌باشد و اختلاف سیاسی، نمی‌تواند با وجود تحریک احساسات و غرایز به اختلافات دینی تبدیل شود که هر گونه اختلافی به عنوان اختلاف ادیان و مذاهب مطرح شود. ایشان از ناظران نهادهای آموزشی و مراقبتی خواستند که به این نسل به جای کینه، محبت و به جای مقاطعه، پیوند و ارتباط بیاموزند. ایشان تأکید داشتند که لبنان مثل دنیای عرب و جهان اسلام جز با مهرورزی و ارتباط و رویکرد گفتمانی در اختلافات نمی‌تواند استقلال و حاکمیت ملی خود را در برابر دست اندازیهای مستکبران حفظ کند.

علامه مرجع آیت الله العظمی سید محمد حسین فضل الله در دیدار جمعی از کارکنان جمعیت دارالایتامهای خیریه طی سخنانی فرمودند:

کار جمعیت دارالایتامهای خیریه مراقبتی و آموزشی و اجتماعی و تربیتی است. این همان کاری است که در آن انسان نسبت به پروردگار، رسالت و مسؤولیت خود اخلاص می‌ورزد. این عمل می‌تواند نسل تازه‌ای بیافریند و آن را راهنمایی کند که به عاملی سازنده و فعّال و صالح و دارای رویکرد به آینده‌ای امیدوارانه تبدیل شود. این کار بهترین عملی است که انسان بواسطه آن به خداوند خود تقرب می‌جوید. زیرا سرپرستی از یتیم فقط به غذا دادن و لباس پوشاندن او منحصر نمی‌شود بلکه باید عقل او را هم پرورش دهیم که خودش فکر کند و تولید نماید و دست به ابداع و ابتکار بزند. بدین ترتیب ایتام هم با دیگر فرزندان جامعه در ساختن جامعه جدید اشتراک می‌ورزند. جامعه‌ای که در راستای اهداف بزرگ امت اسلامی حرکت می‌کند، چه این اهداف دینی باشند و چه اجتماعی و سیاسی.

ایشان افزودند: ما با توجه به رسالت اسلامی خود تأکید می‌داریم که در هر مرحله‌­ای امتی را به وجود آوریم که بتواند راهبر باشد و نه رهرو. امتی که در ساختن تصمیم‌های انسانی جهان مشارکت داشته باشد. زیرا ما می‌خواهیم امتی باشیم که خداوند در قرآن کریم او را این گونه توصیف کرده است: «خیر أمة أخرجت للناس» تا اینکه بتواند امر به معروف اجتماعی و سیاسی و دینی کند. به تمام آن چیزهایی دستور دهد که سطح زندگی انسان را ارتقاء می‌بخشند و به ابزارهای قدرت دست یازد تا بتواند در راه خیر و صلاح و آرامش و عدالت و پیروی در تمام چالشها و درگیری‌هایی که مستکبران علیه آن تحمیل می‌کنند، از آن استفاده کنند. زیرا خداوند متعال ممکن نیست بپذیرد که ما در حاشیه تاریخ و جامعه قرار داشته باشیم بلکه اراده الهی این است که ما در قلب جامعه و تاریخ حضوری فعال داشته باشیم.

ایشان افزودند: مسؤولیت شما ایجاب می‌کند که به این نسل بیاموزید که طائفه گرایی و مذهب گرایی، دین نیست بلکه یک حالت عشائری قبیله‌ای بدوی است که حتی آن ارزشهای بدویت را هم ندارد. باید به ایشان بیاموزید که اختلاف سیاسی نمی‌تواند با تحریک احساسات و غرایز به اختلاف دینی تبدیل شود و چنین نشان داده شود که هر اختلافی، اختلاف ادیان و مذاهب گوناگون می‌باشد. از این رو باید به این نسل به جای کینه، محبت و به جای مقاطعه، ارتباط و پیوند یاد بدهید. زیرا لبنان مثل دنیای عرب و جهان اسلام، جز با مهروزی و ارتباط و رویکرد گفتمانی به قضایای اختلافی نمی‌تواند از استقلال و حاکمیت ملی خود در برابر دست اندازیهای مستکبران حمایت به عمل آورد. بدین ترتیب می‌توانیم وحدت اسلامی و ملی را تحقق ببخشیم. وحدت ملی سبب می‌گردد که ما از طریق حق شهروندی، با قدرت در ساختن مشارکت بورزیم، آن هم به دور از غریزه گرایی و مذهب گرایی کینه توزانه و به دور از فرد پرستی که ممکن است به خضوع در برابر فرد و کسانی که می‌خواهند حتی تا سر حد شرک به خداوند را نیز بر ما تحمیل کنند تبدیل شود.

دفتر علامه مرجع آیت الله العظمی سید محمد حسین فضل الله

بیروت؛ 11 جمادی الاول 1429ه‍ برابر با 17/5/2008م