هنگامي که از غير اعلم تقليد مي‏کنيد، يکي از دو شيوه را بکار مي‏بريد:

شيوه اول: اينکه مرجع اعلم، فتوي دهد به اينکه جايز است از غير اعلم، تقليد نمود، پس در اين فتوي از او تقليد مي‏کنيد.

شيوه دوم: اينکه اساس تقليد را، نظر خود- که از جمله عقلايي هستيد که درباره رجوع به اهل خبره در مسائل مختلف اتفاق نظر دارند، ولو اهل خبره اعلم نباشند- قرار دهيد، البته اين بر اساس قاعده اي است که مي‏گويد درچنين مسأله‏اي، تقليد واجب نيست، بلکه به نظري که عقلا برآن اتفاق نظر دارند، عمل‏کند.