آیا جایز است که طواف کننده به صورت اختیاری، به هر دلیلی که باشد طوافش را قطع کند و طواف جدید انجام دهد؛ بدون این که از بین رفتن موالات میان طواف اولی و جدید شرط باشد؟ به عبارت دیگر آیا در قطع طواف، تنها نیت رو گردانی از آن کافی است یا این که طواف کننده باید کاری کند که منافی با طواف است، یا این که صبر کند تا موالات میان هر دو طواف از بین برود؟ حکم کسی که این کار را عمدی یا سهوی و یا از روی فراموشی و جهل انجام دهد، چیست؟ و آیا همین حکم در سعی و رمی جمرات هم جاری می‏‏گردد؟