* ربا زمانى است كه در قرارداد قرض، شرط شود. اما اگر شرط نشود ربا نيست و گرفتن چنين بهره اى حرام نيست. در حديثى از امام محمد باقر(عليه السلام) آمده است: «خير القرض ما جرّ منفعة» ( وسايل الشيعه، ج18، ص355، روايت 23835.) «بهترين قرض آن است كه منفعتى به دنبال داشته باشد». مقصود از اين منفعت سودى است كه قرض گيرنده به قرض دهنده با رضايت خاطر مى پردازد. امام(عليه السلام) مى گويد: «جاء الربا من قبل الشرط و انما تفسده الشروط»( همان، ج18، ص190، روايت 23463.) «ربا از پى شرط مى آيد و شرط گذارى، بهره را فاسد مى كند».