* نظر شما درباره اين كه زن نه منى دارد و نه استمناء، سر و صداى زياد

* نظر شما درباره اين كه زن نه منى دارد و نه استمناء، سر و صداى زياد به راه انداخته است. آيا ممكن است اين حكم و ابهامات پيرامون آن را به تفصيل براى ما توضيح دهيد و دلايل مورد استناد خود را در اين حكم بيان نماييد؟

* درباره اين مسأله آنچه كه بايد روشن كنم اين است كه اگر زن همانند مرد منى داشته باشد، به گونه اى كه هنگام رسيدن به اوج لذت جنسى آبى همانند آب مرد از او خارج شود، (به پيوست شماره 1 و 2 در پايان كتاب مراجعه كنيد.) طبيعتاً همانند مرد بر او نيز واجب است غسل كند و استمناء نيز - همان گونه كه بر مرد - بر او نيز حرام است.


اما اگر منى نداشت، صرف رسيدن به اوج لذت جنسى موجب غسل نمى شود چرا كه غسل - به اجماع فقها - بر اثر بيرون آمدن منى واجب مى شود. و نيز خود ارضايى زن به عنوان استمناء (طلب خروج منى) حرام نيست، چرا كه اصلا زن منى ندارد تا استمناء داشته باشد. همان گونه كه اگر مرد با آلتش بازى كند ولى منى از او بيرون نيايد بنا به اجماع فقها غسل بر او واجب نيست و مرتكب حرامى نشده است. زيرا مبناى حرمت استمناء، تحريك شهوت نيست بلكه - چنان كه در برخى روايات آمده است - ريختن منى در غير جايگاه شايسته آن است.


اما در عين حال ترجيح مى دهيم كه زن - حتى در صورت اثبات فرضيه «منى نداشتن زن» - دست به چنين عملى نزند. زيرا اقدام به اين عادت زشت، ازدواجش را تهديد خواهد كرد و سبب ناراحتى هاى روانى و عصبى و بدنى بيشترى مى شود كه به زندگى طبيعى و وضع اجتماعى و آينده زناشويى اش آسيب مى رساند.


برخى از فضلا در ردّ نظريه ما (جواز خود ارضايى زن در صورت عدم انزال به دو روايت استدلال كرده اند. روايت نخست از عبيد بن زراره است كه مى گويد: «همسايه اى پيرمرد داشتيم كه كنيزكى زيبا و چابك داشت و آن را به سه هزار درهم خريده بود. پيرمرد نمى توانست او را كاملا ارضا كند. كنيزك به او مى گفت: دست خود را بين دو طرف عضو تناسلى ام قرار ده كه برايم لذت دارد. پيرمرد از اين كار اكراه داشت. زراره به او گفت: از ابوعبدالله جعفر صادق(عليه السلام) بپرس. امام پاسخ داد: اشكالى ندارد كه هر كدام از اعضاى بدنش را براى ارضاى او به كار گيرد، اما از غير اعضاى خود استفاده نكند.»( وسائل الشيعه، ج14، ص77-78.)


روايت دوم روايتى است كه راوى مى گويد به ابوعبدالله(عليه السلام) گفتم: مردى است كه چندين كنيز دارد چون نمى تواند با همه آنان بياميزد، كارى مى كند كه آنان لذت ببرند. ]امام(عليه السلام)[ گفت: آنچه به وسيله اعضاى بدنش انجام مى دهد اشكالى ندارد.( همان.)


پاسخ ما اين است كه ظاهر اين دو روايت، عدم جواز به كارگيرى وسيله اى خارجى از سوى مرد براى برآوردن نيازهاى جنسى همسرش است. زن هم از شوهر پيرش خواسته است تا با دستش يا با يكى از اعضاى بدنش با او بازى كند و مرد حق ندارد وسيله اى ديگر را به كار گيرد. اما در اين روايت اشاره اى به خود ارضايى زن نشده است.