* موضع شرعى نسبت به مديحه سرايى درباره حاكم عادل و حاكم جائر چيست؟

* موضع شرعى نسبت به مديحه سرايى درباره حاكم عادل و حاكم جائر چيست؟

* مدح حاكم عادل به بيش از حد استحقاق او كه صفات و اعمال واقعى اوست جايز نيست. در حديثى درباره نشانه هاى مؤمن چنين آمده است كه: «مؤمن كسى است كه رضايت او از كسى سبب گناه و گفتن سخن باطل نمى شود.» سخن باطل يعنى دروغ گويى نسبت به ممدوحى كه سزاوار مدح نيست. چنين كارى بر اعتماد مردم نسبت به او هم تأثير منفى خواهد گذاشت.


اين حكم در صورتى است كه در شعر صفات مدح آميز به طور تفصيلى بيان شده باشد، اما اگر به صورت كلى و عام، مقام و شخصيت او را گرامى داشته باشد و آن شخص هم در چنين سطحى قرار داشته باشد، جايز است.


اما مديحه سرايى درباره حاكم جائر هم به لحاظ دروغ بودن حرام است و هم به لحاظ تأييد او. در حديثى از حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) آمده است: «هر كس سلطان جائرى را مدح گويد يا خود را حقير و خاضع نسبت به او نشان دهد، هم نشين او در آتش خواهد بود.»( وسائل الشيعة، ج17، ص184، روايت 22306.)