* تغزل با زنى زيبا در شعر و نثر، حتى اگر شنونده او را بشناسد، اصولا حرام نيست. اما اگر اين كار موجب هتك حرمت زن مسلمان شود، همان گونه كه در جوامع محتاط و متدين كه تغزل با زن شناخته شده اى را براى او موجب عار و بى احترامى و هتك حرمت مى دانند، از باب «هتك حرمت مؤمن»، حرام است. اما تغزل با زنى كه نامش در شعر نيايد و خوانندگان هم ندانند مقصود كيست و يا اصلا شاعر، زن مشخصى را در نظر نداشته باشد، و يا نام زن ذكر شود ولى جامعه اين كار را عيب نداند - و چه بسا برخى جوامع چنين ذكرى را خير و مدح و سبب تمايل ديگران به ازدواج با او مى دانند - حرام نيست.

در صورت مباح بودن هم بايد به اين نكته تأكيد كنم كه در تغزل نبايد سخن از ميل به رابطه حرام با زن مشخصى به ميان آيد.