* در انتخابات چنين است كه رأى دهنده، به نامزد خود وكالت مطلق - بدون هيچ شرط الزام آور - مى دهد. در اين صورت رأى دهنده بايد به طور دقيق خطر فكرى نامزد و التزام شرعى و روش سياسى او - در مسايل داخلى و خارجى - را بررسى كند.
بنابراين، رأى دهنده مسؤوليت كارها و اقدامات كارى نامزدى را كه به او رأى داده - در صورت پيروزى او - برعهده دارد. بنابراين شرعاً جايز نيست كه انسان به كسى رأى دهد كه به سلامت خط فكرى و سياسى و اقتصادى و فقهى او اطمينان نيافته است. چنان كه جايز نيست انسان، شخص يا شورايى را برگزيند كه انتظار مى رود حكمى برخلاف احكام اسلام در سياست و اقتصاد و مسايل اجتماعى تصويب كند.
بر رأى دهنده لازم است تا همه جوانب مسأله را بررسى كند. اگر نامزدى مؤمن به خدا و دوستدار او بود، بايد از او حمايت كند. و اگر نامزدى، سر دشمنى با خدا و دين خدا را داشت، انسان بايد به ياد داشته باشد در روزى كه هر كس با خود مجادله خواهد كرد و خداوند از انسان ها بازخواست خواهد كرد، بايد در محضر خداوند پاسخ گوى اعمال نيك و بدش باشد.