اين شخص اگر اعمال عباديش را بصورت صحيح انجام مي‏داد، به نحوي که اين اعمال با نظرات مرجعي که بايستي از او تقليد مي‏کرد مطابقت داشته باشد، اعمال او برحسب ظاهر صحيح است، ولي اگر اين اعمال، مطابقت نداشته باشد يا اينکه اعمال عبادي او بدون نيت قربت باشد، بايد قضاي اين اعمال را بجا آورد، ولي اين امر بايد برحسب وصيت و وجود مال کافي، بگونه‏اي که خانواده و ورثه او بتوانند آن اعمال را تصحيح کنند، أدا شود، البته جز حج وخمس، که واجب است؛ آنها را از اصل ارث باقي مانده از او، جدا کنند. اين دو مورد حتي در صورت عدم وصيت هم، بايد به نيابت از او ادا شود.