شخصي که عالم و متخصص نباشد مي‏تواند به نظر اين يا آن عالم در تمام مسائل غير فقهي هم رجوع کند، حتي اگر اين عالم، مرجع تقليدش هم نباشد، ليکن شخصي که عالم و متخصص نباشد نمي‏تواند حکم به باطل بودن نظر ديگر علما بدهد يا اينکه از شخصي که قائل به اين نظر است به بدي ياد کند، مادامي که او صاحب نظر در اين مسائل نيست و قدرت استدلال براين مسائل يا درستي و نادرستي آن ندارد. اجمالا مي‏توان گفت که سخن، در اين مورد گسترده است و مباحث آن، مباحثي دقيق است، ولي بهتر است که يک مکلف، در مورد مسائلي پرس وجو کند که تأثيري عملي بر زندگانيش داشته باشد، و از سؤال در مورد مسائلي که جزء مسائل حاشيه اي و فکري باشد و به وظايف شرعي واعتقادي او ارتباطي ندارد، امتناع کند.