حتي اگر صحيح باشد که مني در اصل لغت به معناي «اراقه» (ريختن)باشد؛ با اين حال به يک اصطلاح شرعي تبديل شده است که به آنچه همراه با جهش از مرد خارج مي‏شود، اطلاق مي‏گردد و هيچ يک از فقها، ملتزم به اين نظر نشده است که هر مايعي که به سبب تحريک از مرد خارج ‏شود، مني است تا بخاطر آن غسل واجب شود ولذا مي‏بينيم که آنها به پاک بودن مذي يعني مايعي که پس از تحريک جنسي خارج مي‏شود، و عدم نياز به غسل با خروج آن، حکم کرده اند.