مبنای این گفته این نیست که چنین شخصی در حکم کسی ارزیابی گردد که منزلش نزدیکتر از میقات است، تا بخاطر فقدان دلیل بر این امر، به این فتوا اشکالی وارد گردد، بلکه دلیل اصلی این نظر این است که ادلة محرم شدن از میقات، در اختصاص کسی است که از میقات می گذرد و لذا بر کسی که از میقات عبور نمی‏کند واجب نیست که به میقات برود. به همین جهت اطلاق ادلة احرام، اقتضاء جایز بودن احرام از هر جای ممکن را دارد، بنابراین مکلف می تواند در جده محرم گردد یا در راه مکه یا در نزدیکترین نقطة بیرون حرم. اما لزوم احرام در نزدیکترین نقطة بیرون حرم (ادنی الحل) که برخی فقهاء قایل به آن هستند به این جهت است که آنان ادنی الحل را میقات کسانی می دانند که از داخل مکه قصد به‎جا آوردن عمره را دارند؛ نه برای کسانی که خارج از مکه قرار دارند و آنانی که قصد حج دارند.