«عصمت»، با چنين ازدواج هايى تا هنگامى كه مشكل شرعى نداشته باشد، منافاتى ندارد; اما درباره ى «لوط» پيامبر و «نوح» پيامبر بايد يادآور شد كه ازدواج با زن كافر در شريعت آن ها حرام نبوده است و شايد اوضاع خاص و يا مصالحى خاص براى ازدواج با آن دو وجود داشته است كه سبب گرديده خداوند متعال به ميزانى كه اين امر بازندگى يا رسالت آن ها در جامعه ى بشرى ارتباط داشته است، ازدواج با آن دو زن كافر را براى آن ها مباح گرداند; به ويژه اينكه جامعه ى آن روز، از زن و مرد، جامعه ى كفر بود; و شايد بدانيم كه تحريم ازدواج مسلمان و مشرك در دين اسلام جزو آخرين تشريعات اسلامى است.

اما درباره ى ازدواج امام حسن مجتبى(ع) با «جعده» دختر «اشعث» بايد گفت، «جعده» در ظاهر مسلمان بود و از اين نظر ازدواج با او جايز بود و شايد برخى مصالح شرعى نيز در ازدواج با او وجود داشت و چه بسا انحراف او پس از ازدواج ] با امام حسن(ع) [ با وسوسه هاى «معاويه» ـ مانند دادن وعده ى ازدواج با فرزندش «يزيد» ـ روى داده باشد; مانند بسيارى از زنان صالح كه به علت داشتن برخى ضعف ها، تسليم بعضى وسوسه ها و فريب ها مى شوند.