امروزه از مقوله ى

امروزه از مقوله ى «انكار ضروريات» مكرراً سخن به ميان مى آيد; براى مثال مى شنويم كه «صدرالمتألهين» و برخى ديگر از علماى شيعه به انكار ضروريات متهم بوده اند; ولى تاكنون درباره ى انكار ضروريات به معنايى روشن دست نيافته ايم.

سؤال ما اين است: منظور از ضروريات چيست؟ و حكم كسى كه منكر ضروريات مى باشد، چيست؟

«ضرورى»، عبارت است از فكر، روش يا حكمى كه به صورت بديهى در دين اثبات شده باشد; اگر چيزى از ضروريات دين و يا مذهب باشد، هيچ مسلمانى در آن مناقشه اى ندارد; بنابراين درباره ى هر چيزى در دين و مذهب كه اختلاف نظر وجود دارد، غير ضرورى ست; حتى اگر برخى آن را قطعى بدانند. انكار ضرورى موجب تكذيب پيامبر(ص) مى شود; ولى تنها وقتى اين گونه است كه به ملازمت انكار ضرورى و تكذيب پيامبر(ص) توجه شده باشد; اما اگر از اين امر غافل باشد، موجب كفر نمى شود.

درباره ى مسائلى كه بين مسلمانان اختلاف نظر وجود داشته و يا در شيعه درباره ى آن ها اجتهادات گوناگون صورت گرفته است; به صورت غير علمى و با انگيزه ى برانگيختن اذهان عمومى و واردشدن در بازى تكفير و تضليل كه در آن خواص تحت تأثير عوام هستند و يا با هدف برانگيختن عوام به شيوه هايى دور از تقوا، از ضروريات دين و مذهب صحبت زياد شده است.