برخى، «وسيله» را اولياى الهى چون انبيا و اوصيا مى دانند و برخى ديگر «وسيله» را واسطه هايى تفسير مى كنند كه انسان را هدايت مى كنند و او را به خدا نزديك مى سازند. شايد تفسير دوم به سياق آيه نزيك تر باشد. اين تفسير را علامه طباطبايى(ره) در تفسير الميزان پذيرفته است: «قهراً وسيله عبارت است از اينكه انسان حقيقت عبوديت را در خود تحقق دهد و به درگاه خداى تعالى وجهه ى فقر و مسكنت به خود بگيرد; پس وسيله در آيه ى شريفه همين رابطه است»; البته مى توان بين اين دو نظر اين گونه جمع كرد كه اوليا و اوصيا نيز همان كسانى هستند كه مردم را با آموزه هاى خود به خداوند متعال نزديك مى سازند و به راه رسيدن و نزديك شدن به او راهنمايى مى كنند.