دليلى كه در اين مورد وجود دارد آيه ى معروف قرآن كريم است كه مى فرمايد:( همانا خدا مى خواهد از شما ، خاندان پيامبر، پليدى را بزدايد و شما را كاملا پاك كند.)
منظور اين آيه دور كردن آلودگى ها از اهل بيت و پاك سازى آن ها از هر گونه ناپاكى است به گونه اى كه هيچ وقت از آنان گناهى صادر نشود. زيرا كه منظور از «الاذهاب» به معناى از بين بردن در اين آيه همان دور نمودن است كه دلالت بر عدم وجود گناهان وناپاكى ها (رجس) در ميان اهل بيت طهارت دارد. به خصوص با ملاحظه ى اين نكته كه نقش پيامبر و نيز امامان همانا بيرون آوردن مردم از ظلمات و راهنمايى آنان به سوى نور و نيز هدايت آنان به سوى راه راست است. بدين ترتيب روشن مى شود كه نقش پيامبر و امامان هم چون يك «پستچى» فقط ابلاغ پيام ها و هشدارها نيست!
پس از درك نكته ى فوق درمى يابيم كسى كه وظيفه ى بيرون آوردن مردم، از تاريكى و هدايت آنان را به سوى نور دارد نبايد در سراسر زندگى اش نقطه ى سياهى يافته شود; خواه در زمينه فكر و انديشه و خواه در زمينه رفتار واعمال. زيرا كه او هدايت گر و خارج كننده ى خلق خدا از ظلمت گمراهى به نور الهى است. كسى كه مقدارى ظلمت در وجود او يافته شود بديهى است كه امكان و توان خارج ساختن ديگرى را از اين ظلمت نخواهد داشت. باز خوانى سيره ى پيامبر اسلام حضرت محمد (ص) و اهل بيت گرامى اش (ع) دهنده ى تصويرى روشن و واضح از زندگى نورانى آنان است كه هيچ خطا يا گناه يا معصيتى را در آن نمى توان مشاهده كرد. هم چنان كه تاريخ نيزاين گونه موارد (گناه و معصيت) را از آن گراميان به ثبت نرسانده است. حتى از كسانى كه در جايگاه دشمنى با اهل بيت قرار دارند نيز موردى در اين باره ذكر نشده است; و دشمنان آنان نيز نخواهند توانست چنين مواردى را به ثبت برسانند.
اما از ديدگاه سنت نبوى نيز احاديث بسيارى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده است كه دلالت بر عصمت مى نمايد. از آن جمله حديث معروف ذيل است كه پيامبر در آن مى فرمايد:
«على هميشه با حق است و حق هميشه با على. به هر سمتى كه على قرار گيرد حق نيز همراه او در آن سمت قرار خواهد گرفت.» همين طور اين حديث مشهور كه پيامبر در آن مى فرمايد:«مَثَل اهل بيت من در ميان امتم همانند كشتى نوح است. هر كسى كه وارد آن شود نجات خواهد يافت و هر كسى به آن پناه نبرد غرق مى گردد.» و هم چنين حديث معروف ثقلين كه پيامبر در آن فرمود: «من در ميان شما دو امانت نفيس وگران بها را بر جاى مى نهم، يكى كتاب خدا و ديگرى عترت و اهل بيتم. مادامى كه به آن ها تمسك جوييد هرگز گمراه نخواهيد شد.» و احاديث ديگرى كه در اين باب ذكر شده است.