ما مى گوييم: انسان وظيفه دارد نسبت به امنيت و نظم عمومى كشورى كه مى رود، رفتار نامناسب نكند; به اين جهت كه وقتى انسان از طريق گرفتن ويزا يا پذيرش پناهندگى اش به كشورى مسافرت مى كند - از شرايط قبول سفر او اين است كه - بايد به قوانين كشورى كه بدان مسافرت مى كند، احترام بگذارد و اين نوعى قرارداد بين او و آن كشور است. آرى در صورتى كه امورى خلاف دين اسلام باشد; مانند اينكه انسان برخى كارهاى حرام را انجام دهد، اين كار جايز نيست.
امّا درباره ى ماليات ها بايد بگويم، اين كشورها در قبال اين ماليات ها، بيمه هاى اجتماعى و درمانى و موارد مشابه ديگر در اختيار فرد ماليات دهنده، قرار مى دهند; به همين جهت ما مى گوييم: مسلمانان وظيفه دارند وقتى به كشورهاى غربى مى روند، تصوير درخشانى از پاينبدى و تديّن خود ارائه دهند و مانند بعضى نباشند كه اموال و نواميس مردم را حلال مى شمارند; به نحوى كه وجهه ى اسلام را با كارهاى مبتذل خود تخريب مى كنند.