اين كار از حيث مبدأ هم چنان كه براى مرد جايز است، براى زن نيز جايز مى باشد. زيرا در فعاليت هاى اجتماعى و سياسى و كارهاى اقتصادى، شوهر يا پدر ولايتى ندارند و اگر حدود شرعى رعايت شود، سخن گفتن با بيگانگان يا اختلاط با آنها حرام نيست و اين كار با حق شوهر منافاتى ندارد.
ولى خروج بدون اجازه زن از خانه، جايز است اگر با حق استمتاع شوهر منافات نداشته باشد و زن بداند كه از لحاظ استمتاع، شوهر نيازى به او ندارد. ولى اگر با اين حق شوهر منافات داشته باشد بايد از شوهر خود اجازه بگيرد. مگر اينكه كار او فى نفسه يك واجب شرعى باشد. حتى اگر اين كار به عنوان ثانوى و به خاطر مصالح علياى اسلامى واجب شده باشد. ولى در اين صورت نيز زن بايد در مراعات وظايف خود دقت كافى به خرج دهد و از سلامت زندگى زناشويى خود محافظت به عمل آورد و از بعضى التزامهاى عملى تشكيلاتى خود بكاهد.