بسم الله الرحمن الرحیم
5 شوال 1443 هـ برابر با 16 اردیبهشت 1401 و 06/05/2022 م
باید دستاوردهای ماه رمضان را حفظ کنیم تا اعمال خوبمان از دست نرود
مطالب مهم خطبه اول: پنبه کردن اعمال / احادیثی درباره تباه شدن اعمال / دستاوردها را حفظ کنید / امتحان بزرگ.
مطالب مهم خطبه دوم: وضعیت بحرانی / انتخابات در خارج از کشور / انتخاب بهترین برنامه / منابع نفتی در خطر است / دفاع از مسجد الاقصی.
خطبه دینی:
خداوند سبحانه و تعالى در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللهُ بِهِ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ» [النّحل: 92] صدق الله العظيم.
پنبه کردن اعمال
این آیه به زنی از قریش اشاره دارد که با کارگرانش از صبح تا ظهر کار می‌کردند و پشم‌هایشان را می‌ریسیدند و پس از پایان یافتن کارشان، زن بدون دلیل به آن‌ها دستور می‌داد که تمام رشته‌هایشان را باز کنند تا تمام تلاششان بیهوده باشد.
این کار شاید عجیب به نظر آید، اما مانند آن را در رفتار بسیاری می‌بینیم، حتی اگر به اشکال دیگری انجام شود. ما این رفتار را در کسانی می‌بینیم که با رنج و زحمت بسیار، پول جمع می‌کنند ولی آن را در راه‌های بی‌فایده به هدر می‌دهند و به هنگام نیاز چیزی برایشان نمی‌ماند یا کسانی که عمر طولانی را که خداوند متعال در اختیارشان قرار داده تا از آن برای به دست آوردن خیر دنیا و آخرت استفاده کنند، در سرگرمی و بیهودگی تلف می‌کنند؛ به طوری که از این دنیا با دست خالی به ملاقات پروردگار می‌روند. همچنین این قضیه را در کسانی می‌بینیم که به وظایف خود عمل می‌کنند و آنچه را خداوند بر آن‌ها واجب کرده است، انجام می‌دهند، نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، حج می‌گزارند، زکات می‌دهند، نماز شب می‌خوانند و کارهای پسندیده انجام می‌دهند؛ اما با انجام گناه یا بداخلاقی و یا ظلم به مردم در گفتار یا عمل، همه این‌ها را از دست می‌دهند. بنابراین وقتی در برابر خدا می‌ایستند تا از آنچه نزد خدا دارند، بهره ببرند، امیدشان ناامید می‌شود.
این همان چیزی است که خداوند متعال نسبت به آن هشدار داده و فرموده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ» [محمد: 33].
احادیثی درباره تباه شدن اعمال
از رسول خدا(ص) نقل شده است که روزی به اصحاب خود فرمود: «هر كه سبحان الله بگويد، خداوند با آن ذكر براي او درختي در بهشت بروياند و هر كه الحمد لله بگويد خداوند با آن ذكر براي او درختي در بهشت بروياند و هر كه لا اله الا الله بگويد خداوند با آن ذكر براي او درختي در بهشت بروياند و هر كه الله اكبر گويد، خداوند با آن ذكر براي او درختي در بهشت بروياند. مردي از قريش عرض كرد: اي پيامبر خدا! بنا بر فرموده شما، درختان ما در بهشت بسيار است. پيامبر(ص) فرمود: آري! ولي پرهيز داريد از اينكه آتشي بفرستيد و درختان را بسوزانيد.»
رسول خدا(ص) در احادیث متعددی به برخی از نمونه‌های تباه شدن اعمال اشاره کرده است. چنانکه از آن حضرت نقل شده است: «لَأَعْلَمَنَّ أَقْوَامًا مِنْ أُمَّتِي يَأْتُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِحَسَنَاتٍ أَمْثَالِ جِبَالِ تِهَامَةَ بِيضًا، فَيَجْعَلُهَا اللهُ عَزَّ وَجَلَّ هَبَاءً مَنْثُورًا؛ مردمانى از امّت خود را می‌شناسم كه در روز قيامت حسناتى به سفيدى کوه‌های تهامه عرضه می‌کنند، اما خداوند همه آن‌ها را پودر و پراكنده می‌کند.» عرض شد: ای رسول الله! آن‌ها را برای توصیف کنید. فرمود: «أَمَا إِنَّهُمْ إِخْوَانُكُمْ، وَمِنْ جِلْدَتِكُمْ، وَيَأْخُذُونَ مِنْ اللَّيْلِ كَمَا تَأْخُذُونَ، وَلَكِنَّهُمْ أَقْوَامٌ إِذَا خَلَوْا بِمَحَارِمِ اللهِ انْتَهَكُوهَا؛ بدانيد كه آن‌ها برادران هم تبار شمايند و شب‌ها نيز همچون شما عبادت می‌کنند، امّا مردمى هستند كه چون پنهانى و در خلوت با محرمات الهى رو به رو شوند، آن‌ها را مرتكب گردند.»
در این مورد رسول خدا(ص) به کسانی اشاره می‌کند که در تنهایی و دور از چشم مردم مرتکب حرام می‌شوند، در حالی که وقتی در میان مردم هستند، از ترسشان از انجام آن خودداری می‌کنند و این همان چیزی است که خداوند متعال نیز ذکر کرده است: «يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَكَانَ اللهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيط» [النساء: 108]. اصلاً ابایی ندارد که خداوند آن‌ها را می‌بیند. خداوند نیز به این حقیقت اشاره کرده و فرموده است: «مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» [المجادلة: 7].
در حديث ديگرى پیامبر خدا(ص) خطاب به اصحابش می‌فرماید: «أَتَدْرُونَ مَنِ الْمُفْلِسُ مِنْ أُمَّتِي؟ آيا مي‌دانيد مفلس امت من کيست؟»، گفتند: «يا رسول الله، الْمُفْلِسُ فِينَا مَنْ لَا دِرْهَمَ لَهُ وَلَا دِينَارَ وَلَا مَتَاعَ؛ مفلس نزد ما کسي است که پول و دارايي نداشته باشد.» رَسُولُ اللهُ(ص) فرمود: «الْمُفْلِسُ مِنْ أُمَّتِي مَنْ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِصَلَاتِهِ وَصِيَامِهِ، وَيَأْتِي قَدْ شَتَمَ هَذَا، وَقَذَفَ هَذَا، وَأَكَلَ مَالَ هَذَا، وَسَفَكَ دَمَ هَذَا، وَضَرَبَ هَذَا، فَيُقْتَصُّ لِهَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ، وَلِهَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ، فَإِذَا فَنِيَتْ حَسَنَاتُهُ قَبْلَ أَنْ يَقْضِيَ مَا عَلَيْهِ، أُخِذَ مِنْ خَطَايَاهُمْ، فَطُرِحَتْ عَلَيْهِ ثُمَّ طُرِحَ فِي النَّارِ؛ مفلس امت من کسی است در روز قیامت با نماز و روزه و زکات حاضر شود [اما در نامه عملش ثبت است:] به این یکی دشنام داده و به آن یکی تهمت زده است و مال این یکی را خورده و خون آن یکی را ریخته و این یکی را زده است، پس بعضی از نیکی‌هایش به این یکی و بعضی دیگر به آن یکی داده می‌شود، اگر قبل از آنکه حق دیگران ادا شود نیکی‌هایش به اتمام رسیدند، گناهان آنان بر گردن او انداخته می‌شوند، سپس به داخل آتش دوزخ پرت می‌گردد.»
آن حضرت در حديث سوم فرموده است: «يُؤتى بأحَدٍ يَومَ القِيامَةِ يُوقَفُ بينَ يَدَيِ اللَّهِ ويُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فلا يَرى حَسَناتِهِ، فيقولُ: إلهي، ليسَ هذا كتابِي! فإنّي لا أرى فيها طاعَتي؟! فيقالُ لَهُ: إنّ رَبَّكَ لايَضِلُّ ولايَنسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتِيابِ الناسِ. ثُمّ يُؤتى بآخَرَ ويُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كثيرَةً، فيقولُ: إلهي، ما هذا كتابِي! فإنّي ما عَمِلتُ هذهِ الطَّاعاتِ! فيقالُ: لأنَّ فلاناً اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ إلَيكَ؛ روز قیامت فردى را می‌آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می‌دارند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی‌بیند. عرض می‌کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‌بینم! به او گفته می‌شود: پروردگار تو نه خطا می‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگرى را می‌آورند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده می‌کند. عرض می‌کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده‌ام! گفته می‌شود: فلانى از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم.»
قرآن کریم در اشاره به آن چه صدقات، خیرات و اعمال مردم را تباه می‌کند، می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى كَالَّذِي يُنْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْداً لَا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَاللهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ» [البقرة: 264].
دستاوردها را حفظ کنید
عزیزان! هیچ مصیبتی بدتر از این نیست و چقدر سخت است که انسان در دنیا زحمت بکشد و تلاش کند و به اطاعت و خیراتی که خداوند امر کرده است، عمل کند؛ ولی هدف او کسب رضای خدا و بهشت او نباشد، بلکه به دنبال دستاوردهای شخصی باشد؛ بنابراین در آن روز بزرگ اثری از این اعمال نمی‌بیند؛ بلکه همه را از دست رفته می‌یابد؛ آن هم در زمانی که جایی برای جبران نیست، جز اینکه خداوند متعال او را مشمول رحمت خود قرار دهد.
از این رو، از ما خواسته شده است که با ادامه دادن به کار خیر و انجام طاعت، دستاوردهای خود را حفظ کنیم و با انجام گناه و کارهای حرام این تلاش‌ها را به هدر ندهیم. با این کار موفق می‌شویم تا هشدار شیطان مبنی بر تلاش برای باطل کردن اعمالمان را شکست دهیم و تمام روزنه‌هایی را که اعمال ما از طریق آن‌ها توسط شیطان نابود می‌شوند، مسدود کنیم. خداوند در تبیین روزنه‌های نفوذ شیطان چنین می‌فرماید: «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ * ثُمَّ لَآَتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ» [الأعراف: 16 – 17] و فرموده است: «وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ» [النساء: 119]. این همان چیزی است که در هر زمان و مکانی و بعد از موفقیت در هر طاعتی باید نسبت به آن به خوبی آگاه باشیم. در پایان ماه رمضان نیز باید این قضیه را به یاد داشته باشیم.
ما باید هوشیار و مراقب وسوسه‌های شیطان باشیم تا با غیبت، سخن چینی و دروغ و ناحق خوردن ضایع مال مردم، تقلب، خیانت یا سخن گفتن بدون علم، دستاوردهای این ماه را که رسول خدا(ص) به آن‌ها اشاره کرده است، تباه نکنیم؛ زیرا انجام این کارها باعث می‌شود که دست خالی برگردیم و حال ما حال همان کسی باشد که هر چه را رشته است، باز کند.
امتحان بزرگ
عزیزان! موضع خداوند با ما خیلی روشن و شفاف است. در سوره عنکبوت، سوره‌ای که در شب‌های قدر تلاوت می‌کنیم فرموده است: «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ» [العنكبوت: 1 – 3].
این سوره به امتحان بزرگی اشاره دارد که انسان در هر عمل و تعهدی باید در با آن روبرو شود و در این آزمایش میزان راستی و جدیت کردار او روشن شود. لذا خداوند به این بسنده نمی‌کند که انسان بگوید: من روزه گرفتم، قرآن تلاوت کردم، نماز خواندم و دعاهای مخصوص ماه رمضان را خواندم تا آن که خداوند مرا در زمره روزه‌داران، نمازگزاران، تلاوت کنندگان قرآن، دعا کنندگان و یاد کنندگان خدا قرار دهد؛ بلکه باید آزمایش شود تا میزان جدیت او در این عمل معلوم شود.
قرآن كريم در اشاره به ماهیت این آزمایش که مؤمن واقعي را از ديگران متمايز مي‌كند، از عبارت «وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ» استفاده کرده است. فتنه عبارت از ذوب طلای آمیخته با خاک توسط آتش است. با فتنه است که طلا از خاک جدا می‌شود.
خداوند به روشنی تأکید کرده است که همه ما آزمایش و امتحان می‌شویم و هر کس امتحان خاص خود را خواهد داشت و این امتحان، سخت خواهد بود. یکی ممکن است با عاطفه خود آزمایش شود، دیگری با مال و آن دیگری با موقعیت و برخی دیگر با با واکنشها، تعصبات و زبان خود آزمایش می‌شوند. با این امتحان معنای واقعی روزه‌داری و میزان تلاش فرد برای ساختن تقوای درونی معلوم می‌شود. به طوری که او را از حرام بازمی‌دارد یا بازنمی‌دارد.
پس ای عزیزان! باید توجه داشته باشیم که در زمره رستگاران و افراد موفق باشیم و چه پیروزی بهتر از این که در زمره کسانی ثبت شویم که خداوند گردنشان را از آتش جهنم آزاد کرده است و سزاوار رضایت او شده اند. باید این چنین دعا کنیم: خدایا تا زمانی که ما را زنده داشتی، بر دین خود ثابت قدم بدار و دل‌ها، دیده‌ها، گوش‌ها و جوارح ما را منحرف نکن. «اللَّهُمَّ أَدِّ عَنّا حَقَّ ما مَضى مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ، وَاغْفِرْ لَنا تَقْصِيرَنا فِيْهِ، وَتَسَلَّمْهُ مِنّا مَقْبُولا، وَلا تُؤاخِذْنا بِإِسْرافِنا عَلى أَنْفُسِنا، وَاجْعَلْنا مِنَ المَرْحُومِينَ وَلا تَجْعَلْنا مِنَ المَحْرُومِينَ؛ خدایا! از طرف ما، حق آنچه را که از ماه رمضان گذشته، ادا فرما و کوتاهی ما را از عبادت در این ماه بیامرز و ماه رمضان را از ما پذیرفته، تحویل گیر و ما را از زیاده‌روی‌های علیه خویشتن مؤاخذه مکن و ما را از رحمت شدگان قرار ده، نه از محرومان.» ای مهربان‌ترین مهربانان.
خطبه سیاسی:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا! به شما و خودم سفارش می‌کنم که از ماجرای جنگ خندق در سوم شوال درس بگیریم. این جنگ بعد از آن رخ داد که مشرکان و یهودیان با هم متحد شدند تا اسلام را در مدینه ریشه کن کنند.
در آن روز رسول خدا(ص) دستور داد که خندقی حفر کنند تا مانع ورود لشکر مشرکان به مدینه شوند. قریش از این اقدام شگفت‌زده شدند؛ اما عمرو بن عبدود عامری، یکی از جنگجویان سرسخت قریش توانست از خندق عبور کند و به جایی که لشکر مسلمانان به رهبری رسول خدا(ص) مستقر بود، برسد و طلب هم آورد کند؛ اما هیچ یک از مسلمانان دعوت او را اجابت نکردند، هر چند که رسول خدا به مسلمان ندا داد: آیا کسی است که به جنگ عمرو برود تا من بهشت را برای او نزد خدا ضمانت کنم؟ کسی غیر از على(ع) به ندای پیامبر خدا(ص) جواب نداد. علی(ع) برای مبارزه به سوی عمرو شتافت. چون به عمرو رسید، به او فرمود: تو در زمان جاهلیت می‌گفتی کسى مرا به سه چیز دعوت نکند، مگر این که یکی از آن‌ها را اجابت می‌کنم. من نیز سه پیشنهاد برای شما دارم؛ اول: شهادت بدهی به اینکه معبودی جز خدا نیست و محمد رسول خداست و به خداوندی که پروردگار جهانیان است، ایمان بیاوری. عمرو پاسخ داد: این راه رها کن؛ اما دوم: تو و قریش به مکه بازگردید. عمرو گفت: آن وقت زنان قریش خواهند گفت که من ترسیدم. علی(ع) فرمود: سوم این که از تو می‌خواهم که پیاده مبارزه کنیم. عمرو گفت: فکر نمی‌کردم احدی از عرب مرا به این کار دعوت کند. آن دو شروع به حمله کردند. غبار میدان فروننشسته بود که علی(ع) بعد از شکست دادن عمرو، بر سینه عمرو نشسته بود. به این ترتیب مسلمین بر مشرکان پیروز شدند. در آن روز پیامبر خدا(ص) فرمود: «ضربة عليٍّ يوم الخندق تعادل أعمال الثقلين؛ ضربت علی در روز خندق از عبادت جن و انس برتر است.» و این آیه نازل شد: «وَرَدَّ اللهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْراً وَكَفَى اللهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللهُ قَوِيّاً عَزِيزاً».
وضعیت بحرانی
از وضعیت بحرانی لبنانی‌ها در زمینه زندگی و معیشت شروع می‌کنیم که معیشت و ثبات آن‌ها را در این کشور به خطر انداخته و باعث شده است که هر لبنانی آماده سفر شود، بدون آن که هیچ کورسویی از امید برای رهایی از این وضعیت دشوار در افق پیدا باشد؛ بلکه لبنانی‌ها می‌ترسند پس از انتخابات اوضاع بدتر شود. برگزاری انتخابات ترمز دلار را کشید، بسیاری از تصمیم‌های غیر پوپولیستی را چه در زمینه برداشتن مالیات‌ها و هزینه‌ها و یا دیکته‌های صندوق بین‌المللی پول به تعویق انداخت. به طوری که این تصمیمات هیچ تأثیری بر نامزدهای دارای مناصب قدرت یا وابسته به احزاب سیاسی نداشته باشد.
انتخابات در خارج از کشور
به سمت انتخابات می رویم که در کشورهای مهاجرنشین آغاز شده است، اگرچه کسانی هستند که هنوز در برگزاری آن تردید دارند، اما این انتخابات دری را به روی لبنانی‌ها می‌گشاید تا از طریق آن درد، رنج و امیدواری به وطن بهتری را برای خود و فرزندانشان و محکوم کردن کسانی که از این کشور سوءاستفاده کردند و آن را به سراشیبی سقوط رساندند، ابراز کنند.
در حالی که ما خواهان برگزاری این انتخابات مطابق با معیارهای شفافیت، پاکی و عدالت هستیم، بار دیگر به مردم لبنان عرض می‌کنیم تا در برخورد با این حق که به وسیله آن سرنوشت خود و کشورشان را برای چهار سال رقم می‌زنند، آگاهانه و جدی برخورد کنند. این انتخابات یا آغاز خروجشان از این تونل است یا ممکن است رنج و دردشان را بیشتر کند و عاملی برای پرتاب کردن کشور به چیزی فراتر از وضعیت کنونی و فروپاشی که لبنانی‌ها از آن می‌ترسند، باشد. مردم می‌ترسند بار دیگر در چنگ مفسدان و دایره وابستگی به نیروهای خارجی بیفتند که از بحران‌ها سوءاستفاده می‌کنند و هیچ چیزی را نه مجانی بلکه با شروط و فاکتورهای پیش پرداخت می‌دهند.
لبنانی‌ها باید قبل از اینکه رأی خود را به صندوق‌ها بیندازند، خوب فکر کنند و مطمئن شوند که درست و مناسب و به فردی امین برای کشور و شهروندان رأی می‌دهند.
از این رو به لبنانی‌ها عرض می‌کنیم که فریب شعارهای گنده گنده یا سخنرانی‌های بی‌محتوا را نخورید، بلکه تاریخ، سوابق و اعتبار کسانی را که زمامداری خود را به آن‌ها می‌سپارید و اینکه آیا آن‌ها شایستگی لازم را برای ایفای این وظیفه دارند یا نه؟ هدف او از این به دست آوردن این موقعیت چیست؟ آیا آن را دریچه‌ای برای خدمت می‌داند یا دریچه‌ای برای ورود به بازی معامله و سهمیه‌بندی‌ها خوب بررسی کنید.
لبنانی‌ها باید بسیار مراقب کسانی باشند که زبان تحریک تعصبات و حساسیت‌ها، زخم زدن و احیای کینه‌ها را برای به دست آوردن رأی و جلب نظر مردم را بلدند.
انتخاب بهترین برنامه
باز هم در زمینه انتخابات، ما خواستار حفظ فضای رقابتی انتخابات، آن هم به دور از هرگونه ارعاب و تهدید، چه در سطح نامزدها و چه در سطح رأی دهندگان هستیم؛ به گونه‌ای که همه در ابراز اعتقادات خود آزاد باشند و کسانی انتخاب شوند که بهترین برنامه را ارائه می‌دهند.
البته ما می‌ترسیم که این رقابت باعث تشدید نفرت و تنش در کف جامعه شود که اثرات و عواقب آن به پایان انتخابات منحصر نماند، بلکه فراتر از آن برود.
در همین زمان ما از رهبران و شخصیت‌های دینی می‌خواهیم که مواضعشان بیانگر ارزش‌ها و ادیانی باشد که عدالت و اصلاحات و مبارزه با فساد و انحراف عناوین اصلی آن هستند و در عرصه‌های اختلافات، زبان و روششان زبان انبیا و پیامبران و روششان بهترین و مناسب‌ترین گفتار باشد.
منابع نفتی در خطر است
علاوه بر این، در شرایطی که لبنانی‌ها سرگرم انتخابات هستند، رژیم صهیونیستی گام‌های دیگری را برای استخراج گاز و نفت از میدان کاریش در منطقه مورد مناقشه برمی‌دارد. در اینجا ما همگام با مواضعی هستیم که خواستار عدم عقب نشینی از منابع و حقوق خود هستیم و از همه کسانی که مسئولیت دارند می‌خواهیم به سرعت و به هر وسیله‌ای بجنبند و با تمام توان، متحدانه جلوی اقدامات دشمن را بگیرند و درست در زمانی که در اوج نیاز قرار داریم، از منابع نفتی و گازی کوتاه نیایند و از موضع لبنان ضعیف نیست تا امتیاز بدهد و تسلیم دیکته‌های دیگران شود، با این قضیه برخورد کنند.
دفاع از مسجد الاقصی
در فلسطین، دشمن صهیونیستی با دعوت از شهرک‌نشینان برای هجوم به صحن‌های مسجد، همچنان به هدف قرار دادن مستمر مسجد الاقصی ادامه می دهد تا حضور شهرک‌نشینان به وضعیت تحمیل شده تبدیل شود و بدون توجه به حرمت مسجد و احساسات مسلمانان و قداستی که این مسجد برایشان دارد، جایگاهی در مسجد داشته باشند.
در مقابل آن، دست نگاهبانان مسجد را که با سرفرازی در مقابل حملات شهرک‌نشینان ایستاده‌اند، می‌فشاریم و از ملل و دول عربی و اسلامی می‌خواهیم که در کنار آن‌ها بایستند و صدای نفی آنچه را که ممکن است رخ دهد، بشنوند؛ زیرا امتی که هتک حرمت قبله اول و سومین حرم شریف خود را بپذیرد، اجازه هتک حرمت بقیه مقدسات خود را هم خواهد داد. در همین حال عملیات قهرمانانه‌ای که در داخل خط سبز رخ داد تبریک می‌گوییم که بر انتخاب این ملت مهر تأیید زد. این که ملت فلسطین تحقیر و هتک حرمت کرامت، مقدسات و سرزمین خود را نمی‌پذیرند.
