بسم الله الرحمن الرحیم
10 ذی‌القعده 1443 هـ برابر با 20 خرداد 1401 و 10/06/2022 م
امام رضا(ع)؛ نشر علوم اهل بیت(ع) و مقابله با انحرافات
مطالب مهم خطبه اول: ویژگی‌های مکتبی امام رضا(ع) / ولایت عهدی / اشکالات و پاسخ‌های امام(ع) / اتخاذ رهنمودهای امام رضا(ع)
مطالب مهم خطبه دوم: دشمن منابع لبنان را هدف قرار داده است / مسئولیت دولت / کارگاه پارلمانی / همراهی با ارتش علیه افراد تحت تعقیب.
خطبه دینی:
خداوند سبحانه و تعالى در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ» صدق الله العظيم.
یازدهم همین ماه، ماه مبارک ذی‌القعده، سالروز ولادت امام هشتم اهل بیت(ع) امام علی بن موسی(ع) است.
ویژگی‌های مکتبی امام رضا(ع)
هنگامی که یاد این امام را گرامی می‌داریم، با این کار تمام صفاتی را که ایشان به آن شهرت داشتند و در زندگی خود نشان دادند، یعنی علم، بردباری، عبادت، سخاوت، کرم و احسان را به یاد می‌آوریم. یکی از کسانی که از نزدیک با امام همراه بود، در اشاره به این ویژگی‌ها گفته است: «مَا رَأَیتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه‌السلام جَفَا أَحَداً بِکَلَامِهِ قَطُّ وَ مَا رَأَیتُ قَطَعَ عَلَى أَحَدٍ کَلَامَهُ حَتَّى یفْرُغَ مِنْهُ وَ مَا رَدَّ أَحَداً عَنْ حَاجَةٍ یقْدِرُ عَلَیهَا ... وَ کَانَ‌علیه‌السلام قَلِیلَ النَّوْمِ بِاللَّیلِ کَثِیرَ السَّهَرِ یحْیی أَکْثَرَ لَیالِیهِ مِنْ أَوَّلِهَا إِلَى الصُّبْحِ وَ کَانَ کَثِیرَ الصِّیامِ فَلَا یفُوتُهُ صِیامُ ثَلَاثَهِ أَیامٍ فِی الشَّهْرِ وَ یقُولُ ذَلِکَ صَوْمُ الدَّهْرِ وَ کَانَ‌علیه‌السلام کَثِیرَ الْمَعْرُوفِ وَ الصَّدَقَهِ فِی السِّرِّ وَ أَکْثَرُ ذَلِکَ یکُونُ مِنْهُ فِی اللَّیالِی الْمُظْلِمَهِ فَمَنْ زَعَمَ أَنَّهُ رَأَى مِثْلَهُ فِی فَضْلِهِ فَلَا تُصَدِّقُ؛ هرگز ندیدم آن حضرت، با سخن خود در حق کسی جفا کند و یا کلام کسی را قبل از آنکه پایان یابد، قطع کند. نیاز نیازمندان را برآورده می‌ساخت و هرگز حاجتمندی را که توان انجام حاجت او را داشت، رد نمی‌کرد... و کارهای نیک و صدقه‌های پنهانی فراوانی داشت و اکثر آن‌ها را در شب تار انجام می‌داد هر کس گمان کند مثل او را [در غیر اهل بیت] در فضایل دیده است، او را تصدیق نکن!».
رجاء بن ابی ضحاک که از سوی مأمون برای همراهی امام رضا در سفر به خراسان برای عهده‌دار شدن منصب ولایت عهدی فرستاده شده بود، در اشاره به این ویژگی‌ها می‌گوید: «وَ اللَّهِ مَا رَأَیْتُ رَجُلًا کَانَ أَتْقَی لِلَّهِ تَعَالَی مِنْهُ وَ لَا أَکْثَرَ ذِکْراً لِلَّهِ فِی جَمِیعِ أَوْقَاتِهِ مِنْهُ وَ لَا أَشَدَّ خَوْفاً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُ ... لاَ يَنْزِلُ بَلَداً إِلاَّ قَصَدَهُ اَلنَّاسُ يَسْتَفْتُونَهُ فِي مَعَالِمِ دِينِهِمْ فَيُجِيبُهُمْ؛ به خدا قسم هرگز کسی را باتقواتر و به ذکر خدا گویاتر و از ترس خدا بیمناک‌تر از امام رضا(ع) ندیدم... و در هيچ سرزمینی فرود نمى‌آمد مگر آنكه مردم روى به آن حضرت مى‌آوردند و نشانه‌های دين خود را از او می‌پرسیدند، پس جوابشان می‌داد.»
مأمون به من گفت: «يَا اِبْنَ أَبِي اَلضَّحَّاكِ هَذَا خَيْرُ أَهْلِ اَلْأَرْضِ وَ أَعْلَمُهُمْ وَ أَعْبَدُهُمْ؛ يا ابن ابى ضحاك! اين مرد بهترين اهل زمين و داناترين ايشان و عبادت كننده‌ترين ايشان است.»
ولایت عهدی
ویژگی امامت امام رضا(ع) به عهده گرفتن ولایت عهدی مأمون عباسی است. امام حاضر به این کار نبود؛ زیرا می‌دانست که مأمون در این کار جدی نیست و می‌خواهد فقط دل پیروان اهل بیت را به دست آورد و در کشاکش درگیری بین او و برادرش امین که با کشتن برادرش به پایان رسید، آن‌ها را به سوی خود جلب کند؛ اما امام که ولایت عهدی را فرصتی برای گسترش علوم اهل بیت(ع) و ایستادگی در برابر پدیده‌های انحرافی در زمینه اعتقادات، مفاهیم، حدیث و غیره که شروع به نفوذ در جامعه اسلامی کرده بود، در این امر تجدید نظر کرد و ولایت عهدی او را پذیرفت.
به همین دلیل است که می‌گویند آزادی عملی که امام رضا(ع) به دست آورد، در اختیار هیچ یک از ائمه اهل بیت(ع) نبوده است؛ زیرا این امر باعث شد که او بتواند با طیف‌های گوناگون مردم ارتباط برقرار کند و این ارتباط در نشست‌ها و گفتگوهایی که میان او و دانشمندان و اندیشمندان همه ادیان و جریان‌های فکری صورت گرفت، بروز یافت.
اشکالات و پاسخ‌های امام(ع)
امروز از این فرصت عزیز استفاده می‌کنیم و به برخی از پرسش‌ها و گفتگوهایی که با امام رضا(ع) انجام شدند، می‌پردازیم.
اول: مردى پرسيد: آيا پروردگارت در آسمان است که در دعا سرهايتان را به سوى او بلند می‌کنید؟ امام(ع) در جواب او فرمود: چنين نيست؛ زيرا مکان خداوند متعال را محدود نمی‌کند. او کسی است که فرموده است: «وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ» [الزخرف: 84]، «مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا» [المجادلة: 7]، «فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ» [البقرة: 115]... «إِنَّ اللَّهَ اسْتَعْبَدَ خَلْقَهُ بِضُرُوبٍ مِنَ الْعِبَادَةِ إِلَی أَنْ قَالَ وَ اسْتَعْبَدَ خَلْقَهُ عِنْدَ الدُّعَاءِ وَ الطَّلَبِ وَ التَّضَرُّعِ بِبَسْطِ الْأَیْدِی وَ رَفْعِهَا إِلَی السَّمَاءِ لِحَالِ الِاسْتِکَانَةِ وَ عَلَامَةِ الْعُبُودِیَّةِ وَ التَّذَلُّلِ لَهُ؛ خداوند از بندگان به شکل‌های مختلف عبادت خواسته و پناهگاهی چند قرار داده که به آنجاها پناه برند و پرستشگاه‌هایی قرار داده و از آن‌ها عبادت لفظی و علمی و توجّه خواسته است. دستور داده در موقع نماز به جانب کعبه رو کنند و حج عمره را در آنجا به‌جا آورند و امر کرده هنگام دعا و درخواست و زاری دست‌ها را به‌سوی آسمان بلند کنند که این خود نشانه‌ی کوچکی و علامت بندگی و اظهار خواری در نزد اوست.»
دوم: مردى نزد او آمد و به او گفت: «يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِي الْحَدِيثِ الَّذِي يَرْوِيهِ النَّاسُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَنْزِلُ فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا فَقَالَ ع لَعَنَ اللَّهُ الْمُحَرِّفِينَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ اللَّهُ مَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَلِكَ إِنَّمَا قَالَ ع إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يُنْزِلُ مَلَكاً إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا كُلَّ لَيْلَةٍ فِي الثُّلُثِ الْأَخِيرِ وَ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ فِي أَوَّلِ اللَّيْلِ فَيَأْمُرُهُ فَيُنَادِي هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِيَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ يَا طَالِبَ الْخَيْرِ أَقْبِلْ وَ يَا طَالِبَ الشَّرِّ أَقْصِرْ فَلَا يَزَالُ يُنَادِي بِهَذَا حَتَّى يَطْلُعَ الْفَجْرُ فَإِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عَادَ إِلَى مَحَلِّهِ مِنْ مَلَكُوتِ السَّمَاءِ حَدَّثَنِي بِذَلِكَ أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص؛ ای فرزند رسول خدا! درباره حدیثی که مردم از رسول الله(ص) نقل می‌کنند که فرمود: خداوند تبارک و تعالی در هر شب جمعه به آسمان دنیا فرود می‌آید [نظرتان چیست؟] امام فرمود: خداوند کسانی را که سخن را از معنای اصلی آن منحرف کرده و تحریف می‌کنند، لعنت کند. به خدا سوگند! رسول خدا(ص) چنین نگفت؛ بلکه فرمود: خداوند در ثلث آخر هر شب و در ابتدای هر شب جمعه، فرشته‌ای را به آسمان دنیا می‌فرستد و به او دستور می‌دهد تا ندا دهد آیا نیازمندی هست تا نیاز او را برآورده سازم؟ آیا توبه کننده‌ای هست تا توبه‌اش را بپذیرم؟ آیا استغفار کننده‌ای هست تا گناهش را ببخشم؟ ای که طالب خیر هستی، به این سو بیا، ای که به دنبال شر هستی، دست نگهدار. این فرشته تا طلوع فجر این ندا را ادامه می‌دهد و چون فجر طلوع کند، به محل خود در ملکوت آسمان بازمی‌گردد. این را پدرم از جدم و او از پیامبر خدا برایم نقل کرده است.»
سوم: کسي بر امام(ع) که فرموده بود: خدا دیده نمی‌شود، اشکال کرد. همان خدایی که حضرت موسی(ع) فرمود: مرا نخواهی دید. به او عرض کرد: چگونه این حرف را می‌زنید در حالی که خداوند می‌فرماید: «كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ» [المطففين: 15] و در اين آیه تلویحاً اشاره به اين است كه در روز قيامت كساني هستند که از خدا پوشيده نيستند؛ به نحوی که او را می‌بینند. پس فرمود: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَا یُوصَفُ بِمَکَانٍ یَحُلُّ فِیهِ فَیُحْجَبَ عَنْهُ فِیهِ عِبَادُهُ وَ لَکِنَّهُ یَعْنِی أَنَّهُمْ عَنْ ثَوَابِ رَبِّهِمْ مَحْجُوبُونَ؛ خدای تبارک وتعالی به مکانی وصف نمی‌شود که در آن حلول کند تا بندگانش در آن از او محجوب شوند. ولیکن منظور این است که ایشان از ثواب پروردگارشان محجوبند.» به دلیل کفر، انحراف و ظلمشان.
به او عرض کرد: پس چه می‌گویید درباره: «وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ» [القيامة: 22 - 23]؟ امام فرمود: «یَعْنِی مُشْرِقَة تَنْتَظِرُ ثَوَابَ رَبِّهَا؛ یعنی تابان و منتظر پاداش پروردگارشان هستند».
سپس عرض کرد: درباره آیه: «وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفّاً صَفّا» [الفجر: 22] چه می‌گویید؟ حضرت فرمود: «إنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَایُوصَفُ بِالْمَجِیءِ وَ الذَّهَابِ تَعَالَی عَنِ الِانْتِقَالِ إِنَّمَا یَعْنِی بِذَلِکَ وَ جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَ الْمَلَکُ صَفّاً صَفّاً؛ خداوند عزّوجلّ به آمد و شد، وصف نمی‌شود و خداوند از جابجایی منزه است، بلکه این یعنی وَ جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَ المَلَکُ صَفّاً صَفّاً.»
حديث آخر: مردى نزد امام رضا(ع) آمد و به آن حضرت عرض كرد: یابن رسول اللّه! نزد ما اخبارى در فضايل اميرالمؤمنين و فضيلت شما اهل بيت هست كه مخالفان شما روايت کرده‌اند و امثال اين اخبار را ما از شما نشنیده‌ایم، آيا آن‌ها را بپذيريم؟ امام رضا(ع) به او فرمود: «يَابنَ أبي مَحمودٍ إنَّ مُخالِفينا وَضَعوا أخبارًا في فَضائِلِنا وجَعَلوها عَلى ثَلاثَةِ أقسامٍ: أحَدُهَا الغُلُوُّ، وثانيهَا التَّقصيرُ في أمرِنا، وثالِثُهَا التَّصريحُ بِمَثالِبِ أعدائِنا، فَإِذا سَمِعَ النّاسُ الغُلُوَّ فينا كَفَّروا شيعَتَنا ونَسَبوهُم إلَى القَولِ بِرُبوبِيَّتِنا، وإذا سَمِعُوا التَّقصيرَ اعتَقَدوهُ فينا، وإذا سَمِعوا مَثالِبَ أعدائِنا بِأَسمائِهِم ثَلَبونا بِأَسمائِنا، وقَد قالَ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ: ولا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدعونَ مِن دونِ اللّه ِ فَيَسُبُّوا اللّه َ عَدوًا بِغَيرِ عِلمٍ [الأنعام: 108]؛ اى پسر ابى محمود، مخالفان ما اخبارى در فضايل ما ساخته‌اند كه به سه دسته تقسيم می‌شوند: يكى اخبار غلوآميز، ديگرى اخبارى كه در حقّ ما كوتاه آمده‌اند و سوم اخبارى كه از دشمنان ما به صراحت اسم می‌برند و عیب‌هایشان را بازگو می‌کنند. مردم چون اخبارى را كه درباره ما غلو کرده‌اند بشنوند، شيعيان را تكفير كنند و اعتقاد به خدا بودن ما را به آنان نسبت دهند و هرگاه اخبارى را كه در حقّ ما تفريط و كوتاهى کرده‌اند بشنوند، آن‌ها را در حقّ ما باور كنند و هرگاه اخبارى را كه از دشمنان ما به صراحت اسم می‌برند و بدگویی می‌کنند بشنوند، به ما بی‌حرمتی كنند. خداوند عزوجل می‌فرماید: و آن‌ها را كه جز خدا را می‌خوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى و به نادانى، خدا را دشنام خواهند داد.»
اتخاذ رهنمودهای امام رضا(ع)
عزیزان! در سالروز ولادت امام رضا(ع) به اتخاذ سخنان، مواعظ، راهنمایی‌ها و مواضع ایشان نیاز مبرمی داریم؛ چرا که احیای امر اهل بیت در این امر است. چنانکه بسیاری عقیده دارند، احیای امر اهل بیت محدود به شادی کردن در زادروز و عزاداری در اندوهشان یا زیارتشان نیست، با این که همه این‌ها مهم هستند. بلکه احیای امر آن‌ها این است که آن‌گونه که آنان می‌خواهند عمل کنیم و این همان چیزی است که امام رضا(ع) به آن اشاره کرده و فرموده است: «أحيوا أمرنا رحم الله من أحيا أمرنا؛ امر ما را زنده کنید. خداوند رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند.»
سلام بر امام علی بن موسی الرضا، روزی که به دنیا آمد، روزی که به سوی پروردگارش رحلت کرد و روزی که زنده برانگیخته شود.
خطبه سیاسی:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا! شما و خودم را به همان چیزی سفارش می‌کنم که امام رضا(ع) به یکی از اصحابش به نام علی بن شعیب سفارش کرد. به او فرمود: «يا عَلِيُّ، مَن أحسَنُ النّاسِ مَعاشا؟ قُلتُ: أنتَ يا سَيِّدي أعلَمُ بِه مِنّي، فقالَ عليه السلام: يا عَلِيُّ، مَن حَسُنَ مَعاشُ غَيرِهِ في مَعاشِهِ. يا عَلِيُّ، مَن أسوَأُ النّاسِ مَعاشا؟ قُلتُ: أنتَ أعلَمُ، قالَ: مَن لَم يَعِشْ غَيرُهُ في مَعاشِهِ. یا علی إنَّ شَرَّ النّاسِ مَن مَنَعَ رِفدَهُ وأكَلَ وَحدَهُ وجَلَدَ عَبدَهُ؛ اى على! بهترين زندگى را چه كسى دارد؟ عرض كردم: سرورم! شما بهتر از من می‌دانید. حضرت فرمود: اى على! كسى كه دیگران در زندگى او زندگى خوبی داشته باشند. اى على! بدترين زندگى را چه كسى دارد؟ عرض كردم: شما بهتر می‌دانید. فرمود: كسى كه ديگران در زندگی او حضور نداشته باشند. ای علی! بدترينِ مردم، كسى است كه از ميهمانش دريغ دارد و تنها بخورد و بنده‌اش را تازيانه زند.»
امام(ع) با این وصیت خود که وصیتی به تک تک ماست می‌خواهد به ما نشان دهد راه سعادتی که هر انسانی در پی آن است به خودخواهانی که در زندگی فقط برای خود، منافع و حساب‌های شخصی خود زندگی می‌کنند و به آنچه در اطرافشان می‌گذرد اهمیتی نمی‌دهند، نمی‌رسد. سعادت و خوشبختی برای کسانی است که در زندگی همه مردم تأثیر خوبی به جای می‌گذارند، دردها، امیدها و آرزوهایشان را درک می‌کنند، شبانه روز تلاش می‌کنند تا لبخند بر لبان مردم بکارند، شادی به دل‌ها وارد کنند، تکیه‌گاه مظلومان، غم‌زدگان، دردمندان و نیازمندان باشند.
این‌ها کسانی هستند که از واقعیت زندگی آگاه هستند و با وجود این‌هاست که زندگی رشد می‌کند و ادامه می‌یابد و به این ترتیب ما توان بیشتری برای رویارویی با چالش‌ها پیدا می‌کنیم.
دشمن منابع لبنان را هدف قرار داده است
از هدف قرار دادن منابع گازی و نفتی لبنان توسط دشمن صهیونیستی آغاز می‌کنیم که یک کشتی دارای واحد تولید گاز طبیعی که امکان برداشت گاز در مدت سه ماه از میدان کاریش را فراهم می‌کند، به منطقه آمده است؛ بدون این نقشه‌های ارائه شده توسط مذاکره کننده لبنانی را در نظر بگیرد که ثابت می کند این میدان در محدوده حاکمیت ملی لبنان قرار دارد؛ اما دشمن صهیونیستی و مذاکره کننده آمریکایی به این مدارک پشت کردند. تا جایی که مذاکره کننده آمریکایی حتی حاضر نشد بپذیرد که این میدان مورد مناقشه است؛ او از کوتاهی دولت لبنان در انجام مسئولیت خود مبنی بر ارائه اسناد مربوطه به سازمان ملل که حدود مرزهای حاکمیت دریایی لبنان را ثابت می‌کند، سود برد. این اسناد می‌توانست نظر سازمان ملل را در این باره تعدیل کند؛ اما این بی‌توجهی باعث تضعیف موقعیت لبنان در سطح بین المللی شد و متحد نبودن موضع لبنان مشخص گردید.
تأسف‌آور این است که این بی‌توجهی در زمانی صورت می‌گیرد که دشمن صهیونیستی سال‌هاست در منطقه‌ای که حق لبنان و لبنانی‌هاست، در حال حفاری است و قبلاً اعلام کرده بود که بعد از اتمام حفاری، کشتی خود را برای استخراج اعزام خواهد کرد.
حق ما و لبنانی‌هاست که در مورد دلایل این همه کندی مداوم سؤال کنیم و معتقدیم این وظیفه دست اندرکاران مذاکرات است که درباره امری که هیچ کس حق ندارد در مورد آن کوتاهی کند، به لبنانی‌ها پاسخ کافی و قانع کننده بدهند.
مسئولیت دولت
از این رو، ما از دولت لبنان می‌خواهیم که با جدیت و مسئولیت‌پذیری این اشتباه را جبران کند و در اجرای اقداماتی که تضمین کننده تثبیت مرزهای حاکمیت ملی لبنان باشد، سرعت عمل به خرج دهد؛ بدون این که در هیچ نقطه آبی و منابع حیاتی لبنانی‌ها کوتاه بیاید. اینکه فقط منافع لبنان و لبنانی‌ها در نظر گرفته شود که آرزوی نجات کشورشان را دارند.
ما از دولت لبنان می‌خواهیم که با این موضوع حاکمیتی نه از موضع ضعف یا التماس، بلکه از موضع حق، قانون و قدرتی که لبنانی‌ها در اختیار دارند، برخورد کند. قدرتی که ثابت کرده است، می‌تواند دشمن را وادارد که قبل از دست زدن به هر اقدام ماجراجویانه که به حاکمیت این کشور در خشکی یا دریا آسیب بزند، هزاران بار حساب و کتاب کند.
در اینجا ما از تمام موضع گیری‌های مثبتی که به حق لبنانی‌ها در استفاده از همه ابزارها برای حفظ این حق اشاره کردند، تقدیر و تشکر می‌کنیم و خواستار یکی شدن این مواضع هستیم تا همه نیروهای سیاسی را شامل شود و برای همه کسانی که روی تقسیم بندی لبنانی‌ها شرط بسته‌اند تأکید می‌کنیم که وقتی به کشور حمله می‌شود یا حاکمیت و ثروت ملی آن به خطر می‌افتد، لبنانی‌ها متحد در یک صف می‌ایستند. برای این منظور همه اختلاف‌ها، نزاع‌ها و درگیری‌هایی را که صحنه لبنان را پر کرده است، باید متوقف شده و از افزون خواهی پرهیز شود تا همه در یک صف برای مقابله با این تهاجم جدید به ثروت لبنان که آینده کشور و لبنانی‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، حرکت کنند.
کارگاه پارلمانی
در سطح زمینه تحولات آتی، از پارلمان با تمامی ارکانش و پس از برگزاری جلسه رسمی، می‌خواهیم به کارگاهی تبدیل شود که در آن همه برای ایفای وظیفه قانونگذاری و نظارتی مطلوب همکاری کنند و در سود و زیان این و آن گروه غرق نشوند و در عین حال می‌خواهیم که برای ایفای نقش پیشگام خود در زمینه انتخاب‌های مربوط به دولت آماده شوند.
در زمینه انتخاب‌های پیش رو، درخواست می‌کنیم که تعلل نشود و در شروع رایزنی‌های لازم برای تشکیل دولتی که بتواند به مسئولیت‌های خود را در این مرحله خطرناک که کشور با چالش‌های فراوانی روبه‌رو است، تسریع شود؛ زیرا هرگونه تأخیر در این امر هزینه بسیار بالایی خواهد داشت که لبنانی‌ها تاوان آن را خواهند پرداخت. کسانی که دیگر نمی‌توانند وضعیت اقتصادی و معیشتی کنونی را که معیشت، دارو، درمان، حمل و نقل، تحصیل یا تحمل هزینه برق، سوخت و... را تحت تأثیر قرار داده است، تحمل کنند.
در اینجا ما از صحبت‌های روزافزون درباره ناتوانی در تشکیل دولت و حفظ وضعیت موجود احساس نگرانی می‌کنیم.
همراهی با ارتش علیه افراد تحت تعقیب
باز هم در سطح داخلی کشور، از تلاش ارتش برای تعقیب کسانی که مواد مخدر را در پیکره این کشور پخش می‌کنند و بسیاری از فرزندان این کشور را آلوده کرده‌اند و از مرزهای لبنان به کشورهای دیگر فراتر رفته‌اند و باعث لطمه زدن به آبروی لبنان و لبنانی‌ها شده و به وجهه کشور آسیب زده‌اند، تقدیر و تشکر کنیم.
در برابر همه این‌ها برای همه تأکید می‌کنیم که باید در این گام در کنار ارتش و نیروهای امنیتی باشیم که لبنان با همه اجزای آن از آن سود می‌برد؛ زیرا با گسترش این بلا در کشور همه لبنانی‌ها ضرر می‌بینند. در همین زمان از ارتش و همه نیروهای امنیتی می‌خواهیم که امید مردم مناطقی را که در آن‌ها افراد تحت تعقیب تحت پیگرد قرار می‌گیرند، برآورده و امنیت منطقه را تأمین کنند؛ البته به شیوه‌ای که ما از آن‌ها انتظار داریم تا این تصویر در چشم همه لبنانی‌ها همچنان درخشان بماند.
در این باره، آنچه را که قبلاً گفتیم تأکید می‌کنیم که برای ریشه کن کردن این بلا، تکیه بر نیروی امنیتی کافی نیست، بلکه باید به موازات آن با راهنمایی و آموزش از این قضیه حمایت شود، برای ایجاد فرصت‌های شغلی تلاش شود، پروژه‌های عمرانی، کشاورزی، صنعتی و حتی گردشگری و خدماتی انجام شود و ساده‌ترین مایحتاج زندگی شرافتمندانه در مناطقی که مواد مخدر در آن‌ها گسترش یافته است، فراهم گردد.
