بسم الله الرحمن الرحیم
بیروت؛ 09 ذی الحجّة 1443 هـ برابر با 17 تیر 1401 و 08/07/2022 م
نعمت دعا به درگاه الهی و تشویق به دعا در روز عرفه
مطالب مهم خطبه اول: تشویق به دعا / تلاش برای اجابت / بهترین دعا / دعا در روز عرفه.
مطالب مهم خطبه دوم: بارهای اضافی / مسئولیت دولت / موضوع تشکیل دولت / حفاظت از منابع ملی / عید قربان و تشکر.
خطبه دینی:
خداوند متعال در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» صدق الله العلی العظیم.
از جمله نعمت‌هایی که خداوند به فراوانی به بندگانش ارزانی داشته و مستوجب حمد، ستایش و تشکر می‌باشد، این است که به آن‌ها اجازه می‌دهد که او را بخوانند، با او گفتگو کنند و از او حاجت خود را بخواهند؛ نگرانی‌ها و شکایات خود را به او بگویند و مشکلاتشان را بدون واسطه و هیچ مانعی با او در میان بگذارند و او نیز با فضل و عنایت خویش به آنان وعده داده است که اگر او را بخوانند، دعایشان را مستجاب می‌کند و ندایشان را لبیک می‌گوید و آنان نیز ملجأ و پناهگاهی امن و یاریگر نزد او می‌یابند: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ» بدون اینکه بین بزرگ و کوچک، غنی و فقیر، مؤمن و فاسق تفاوتی قائل شود.
تشویق به دعا
امام علی(ع) در وصیت خود به فرزندش امام حسن(ع) به اهمیت این نعمت اشاره کرده و می‌فرماید: «وَاعْلَمْ! أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ السَّموَاتِ وَالاْرْضِ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ، وَتَكفَّلَ لَكَ بِالاْجَابَةِ،أَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ، وَتَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ، وَلَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُكَ عَنْهُ، وَلَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكَ إِلَيْهِ... ثُمَّ جَعَلَ فِي يَدَيْكَ مَفاتِيحَ خَزَائِنِهِ بِمَا أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلتِهِ، فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ نِعَمِهِ؛ آگاه باش آن كه خزائن آسمان‌ها و زمين در اختيار اوست به تو اجازه دعا داده و اجابت آن را ضمانت نموده و دستور داده از او بخواهى تا ببخشد و رحمتش را بطلبى تا رحمت آرد و بين خودش و تو كسى را حاجب قرار نداده و تو را مجبور به توسل به واسطه ننموده است... سپس خداوند کلیدهای خزاینش را با اجازه‌ای که به تو درباره درخواست از او عطا کرده، در دست تو قرار داده است. پس هرگاه خواسته‌ای داشته باشی می‌توانی به وسیله دعا درهای نعمت پروردگار را بگشایی».
به همین امر بسنده نشده و دعا، عبادت و محبوبترین اعمال نزد خداوند متعال شمرده شده است. در حدیث آمده است: «الدُّعَاءُ مُخُ الْعِبَادَةِ؛ دعا مغز عبادت است.» و در حديث دیگری آمده است: «أَحَبُ الْأَعْمَالِ إِلَى اللهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي الْأَرْضِ الدُّعَاءُ؛ محبوبترین اعمال نزد خداوند عز و جل در روی زمین دعاست».
و در حديث آمده است: «ما من شيء أحبّ إلى الله من أن تسأل؛ هیچ چیز نزد خداوند محبوبتر از این نیست که از او درخواست شود.»
در روایات به آثار دعا اشاره شده است. از رسول خدا(ص) نقل شده است: «ألا أدلّكم على سلاح ينجيكم ويدرّ أرزاقكم؟ قالوا: بلى يا رسول الله. قال: تدعون ربَّكم باللَّيل والنَّهار، فإنَّ سلاح المؤمن هو الدّعاء؛ آیا شما را به سلاحی راهنمایی نکنم که شما را نجات دهد و روزی شما را زیاد کند؟ گفتند: آری یا رسول الله! فرمود: شب و روز پروردگارتان را بخوانید؛ زیرا سلاح مؤمن دعاست.»
و در حدیث آمده است: «ادفعوا أمواج البلاء بالدعاء؛ امواج بلا را با دعا دفع کنید.»
از رسول خدا(ص) نقل شده است: «ما من مسلم دعا الله تعالى بدعوة ليس فيها قطيعة رحم، ولا استجلاب إثم، إلَّا أعطاه الله تعالى بها إحدى خصال ثلاث: إمَّا أن يعجّل له الدّعوة، وإمَّا أن يدَّخرها له في الآخرة، وإمَّا أن يرفع عنه مثلها من السّوء؛ هیچ مسلمانی نیست که با دعایی که موجب قطع رابطه خویشاوندی یا برانگیختن گناه نباشد، به درگاه خداوند متعال دعا کند، مگر اینکه خداوند متعال یکی از این سه خصلت را به او عطا می‌کند. یا اجابت دعای او را تعجیل می‌کند یا آن را برای آخرتش ذخیره می‌کند یا مانند آن بدی را از او دور می‌کند.»
دعوت به دعا برای هر امری وارد شده است و فقط به مسائل خطرناک و دشوار چنانچه برخی تصور می‌کنند، منحصر نمی‌شود. در حدیث آمده است: «يَا مُوسَى سَلْنِي كُلَّ مَا تَحْتَاجُ إِلَيْهِ حَتَّى عَلَفَ شَاتِكَ وَ مِلْحَ عَجِينِكَ؛ اى موسى! هر چه نياز دارى از من بخواه، حتّى علوفه گوسفند و نمك خميرت را.» و در حدیث دیگری آمده است: «لا تُحَقِّرُوا صَغيرا مِن حَوائجِكُم؛ فإنّ أحَبَّ المؤمنينَ إلَى اللّه ِ تَعالى أسألُهُم؛ حاجت‌های كوچك خود را خرد و كم اهميت مشماريد؛ زيرا محبوبترین مؤمنان نزد خداوند متعال كسى است كه بيشترين درخواست را داشته باشد.»
تلاش برای اجابت
ولى وقتى خداوند متعال انسان را به تضرع و مطرح کردن خواسته‌های خود برای خداوند تشویق می‌کند، بدان معنا نیست که انسان کار را به او واگذارد و از تلاش و کوشش دست بردارد؛ زیرا دعا جایگزین تلاش و کوشش نیست؛ بنابراین دعا وقتی مورد استجابت قرار می‌گیرد که انسان به تمام مسئولیت‌های خود برای اجابت دعا عمل کند.
این امر در این حدیث بسیار روشن بیان شده است: «أربعٌ لا يُستَجابُ لَهُم دعاءٌ: الرجلُ جالسٌ في بَيتِهِ يقولُ: يا ربِّ ارزُقْني، فيقولُ لَهُ: أ لَم آمُرْكَ بالطَّلَبِ؟ و رجلٌ كانَت لَهُ امرأةٌ فَدَعا علَيها، فيقولُ: أ لَم أجعَلْ أمرَها بيدِكَ؟ و رجلٌ كانَ لَهُ مالٌ فأفسَدَهُ فيقولُ: يا ربِّ ارزُقْني، فيقولُ لَهُ: أ لَم آمُرْكَ بالاقتِصادِ؟! و رجلٌ كانَ لَهُ مالٌ فأدانَهُ بغيرِ بَيِّنَةٍ فَيَقولُ: أ لَم آمُرْكَ بِالشَّهادَةِ؟ دعاى چهار كس مستجاب نمی‌شود: مردى كه در خانه‌اش بنشيند و بگويد: خدايا! روزى مرا برسان. پس خداوند به او می‌فرماید: مگر به تو دستور نداده‌ام كه در طلب كسب روزى برآيى؟ و مردى كه زنش را نفرين كند؛ پس خداوند می‌فرماید: مگر كار او را به تو وا‌گذار نکرده‌ام؟ نيز مردى كه مال و ثروتى داشته باشد و آن را هدر دهد و بگويد: خدايا! مرا روزی ده؛ پس خداوند پاسخش دهد: مگر به تو دستور ندادم كه صرفه‌جو باش؟ و مردى كه مال خود را بدون مدرك و گواه به كسى وام دهد؛ پس خداوند به او گويد: مگر به تو دستور ندادم كه [هنگام وام دادن] گواه [و مدرك] بگيرى؟»
و در حديث آمده است: «لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنْهَوُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ أَوْ لَيُسَلِّطَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ شِرَارَكُمْ ثُمَّ يَدْعُو خِيَارُكُمْ فَلا يُسْتَجَابُ لَهُمْ؛ امر به معروف و نهى از منكر كنيد، يا خوبانتان دعا می‌کنند، ولى اجابت نمی‌شود.»
بنابراین، خداوند دعای بیکاران یا کسانی را که در خانه منتظر عنایت خداوند نشسته‌اند، یا اینکه منتظرند خداوند به آن‌ها روزی دهد، کمکشان کند، عزتشان دهد، حال بدشان را تغییر دهد یا کمکشان کند، مستجاب نمی‌کند. خداوند دعای اینان مستجاب نمی‌کند و اینان در نظر خداوند جایی نخواهند داشت. بلکه خداوند به آن‌ها می‌گوید: شما تلاش کنید و من شما را کمک خواهم کرد.
از این رو، می‌بینیم پیامبران با وجود تقرب به خداوند متعال، دعا نمی‌کردند، مگر زمانی که در عرصه تلاش، کار و جهاد قرار داشتند
بهترین دعا
خداوند متعال خواسته است که دعا در هر زمان، مکان و هر شکلی باشد که انسان در آن قرار دارد؛ اما اوقات و مکان‌هایی وجود دارد که در آن‌ها به دعا تشویق کرده و بیش از هر جای دیگری وعده اجابت داده است؛ چون خداوند ویژگی‌های خاصی را برای آن‌ها قرار داده است. از این رو از انسان خواسته است که این فرصت‌ها را از دست ندهد.
از جمله زمان‌ها، امروز است. روزی است که خداوند خواسته است دعا در آن مستجاب و مقبول باشد، چه از کسانی که در کوه عرفات ایستاده‌اند و چه کسانی در کشورهایشان هستند و خداوند توفیق حضور در این مکان را به آن‌ها عنایت نکرده است.
رسول خدا(ص) در تفسیر فرمایش الهی «وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ» [البروج: 3] که خداوند به خاطر اهمیتشان به آن‌ها سوگند خورده است، اشاره کرده و فرموده است: «وشاهد أي يوم الجمعة، ومشهود أي يوم عرفة؛ شاهد روز جمعه و مشهود روز عرفه است.»
رسول خدا(ص) در حدیث خود می‌فرماید: «ما من يومٍ أكثرُ من أن يعتِقَ اللهُ فيه عبيدًا من النَّارِ من يومِ عرفةَ، وأنه لَيدنو، ثم يباهي بهم الملائكةَ فيقول: ما أراد هؤلاءِ؟ اشهَدوا ملائكتي أني قد غفرتُ لهم؛ هیچ روزی نیست که خداوند در آن بندگان را از آتش دوزخ بیشتر از روز عرفات رهایی ببخشد و به آن‌ها نزدیک می‌شود، سپس در برابر فرشتگان به آن‌ها مباهات می‌کند و می‌گوید: این‌ها چه می‌خواهند؟ فرشتگان من گواه باشید که من آن‌ها را بخشیدم.»
و در حدیثی از آن حضرت آمده است: «خَيْرُ الدُّعَاءِ دُعَاءُ يَوْمِ عَرَفَةَ، وَخَيْرُ مَا قُلْتُ أَنَا وَالنَّبِيُّونَ مِنْ قَبْلِي: لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ بهترین دعا، دعای روز عرفه است و بهترین چیزی که من و پیامبران پیش از من گفته‌ایم، این است: لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ». «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَمَا تَقُولُ وَ خَيْرُ مَا يَقُولُ الْقَائِلُونَ اللَّهُمَّ لَكَ صَلَاتِي وَ دِينِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي وَ لَكَ تُرَاثِي وَ بِكَ حَوْلِي وَ مِنْكَ قُوَّتِي؛ حمد و ستایش توراست. تو آن‌چنان هستی که می‌گویی و بهتر از آنچه گویندگان می‌گویند. خدایا! نماز و دین و زندگی و مرگ من از آن توست و میراث من از آن توست و اتکای من به توست و قوت من از توست.»
دعا در روز عرفه
از این رو عزیزان! در این روز از ما دعوت شده است که دستان خود را به دعا بلند کنیم و با دل‌های خاشع و زلال و زبان‌های پاک، حاجات و خواسته‌های خود را به سوی او ببریم. نباید دعای ما به حوائج دنیوی منحصر شود، بلکه باید نیازهای دنیوی را با حوائج اخروی همراه سازیم. پس از خداوند می‌خواهیم در مسیری که برای ما در زندگی ترسیم کرده است، هدایت، استقامت و استواری عنایت فرماید. با وجود تشدید طوفان‌ها و بحران‌ها از او کناره نمی‌جوییم و از همه گناهان خود به درگاه او توبه کنیم و نباید کسانی را که نیازمند دعا هستند فراموش کنیم. باید برای اموات، بیماران و کسانی که از فقر، پریشانی یا اضطراب رنج می‌برند و تعدادشان زیاد است، یا آن‌هایی که محتاج هدایت و بخشش هستند یا حاجتمند هستند یا آن‌هایی که در عرصه‌های علم و کار و جهاد ایستاده‌اند تا کلام خدا برتر باشد، دعا کنیم.
منفعت دعا برای کسانی که برایشان دعا می‌کنیم، محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل دعا کنندگان نیز می‌شود. چنانکه در حدیث آمده است: «إنَّ من دعا لأخيه بظهر الغيب فله مثله؛ کسی که در غیبت برادرش برای او دعا کند، عین همان دعا برای خودش اجابت می‌شود.»
در این روز دعاهای فراوانی که از لحاظ معنویت، معانی و پندها غنی هستند، ذکر شده است که از آن جمله می‌توان به دعای امام حسین(ع) در روز عرفه، دعای امام زین العابدین(ع) و دعاهای فراوان دیگر اشاره کرد. این‌ها به علاوه دو رکعت نماز و به دنبال آن استغفار از گناهان و زیارت رسول خدا(ص) و ائمه(ع) است.
از خداوند می‌خواهیم در این روز به ما و شما توفیق دهد تا در کنار کسانی که امروز بالای کوه عرفات ایستاده‌اند، از برکات این روز بهره‌مند شویم. باید همیشه دعا کنیم: «رَبَّنَا آَتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآَخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّار» يا أَرْحَمَ الرَّاحِمين.
خطبه سیاسی:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا! شما و خود را به همان چیزی سفارش می‌کنم که امام باقر(ع) توصیه کرده است. امامی که هفتم ماه ذی الحجة سالروز شهادتشان است. به از یاران خود به نام خیثمة بن عبدالرحمن جعفی فرمود: «يَا خَيْثَمَةُ أَبْلِغْ مَنْ تَرَى مِنْ مَوَالِينَا السَّلامَ وَأَوْصِهِمْ بِتَقْوَى الله الْعَظِيمِ وَأَنْ يَعُودَ غَنِيُّهُمْ عَلَى فَقِيرِهِمْ وَقَوِيُّهُمْ عَلَى ضَعِيفِهِمْ وَأَنْ يَشْهَدَ حَيُّهُمْ جِنَازَةَ مَيِّتِهِمْ وَأَنْ يَتَلاقَوْا فِي بُيُوتِهِمْ فَإِنَّ لُقِيَّا بَعْضِهِمْ بَعْضاً حَيَاةٌ لأمْرِنَا رَحِمَ الله عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا يَا خَيْثَمَةُ أَبْلِغْ مَوَالِيَنَا أَنَّا لا نُغْنِي عَنْهُمْ مِنَ الله شَيْئاً إِلا بِعَمَلٍ وَأَنَّهُمْ لَنْ يَنَالُوا وَلايَتَنَا إِلا بِالْوَرَعِ وَأَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلاً ثُمَّ خَالَفَهُ إِلَى غَيْرِهِ؛ اى خيثمه! هر كس از دوستان ما را می‌بینی سلام رسان و آن‌ها را به تقوای خداى بزرگ سفارش كن و اينكه توانگرشان بر فقيرشان توجه كند و قويشان بر ضعيف و زنده آن‌ها بر جنازه ميتشان حاضر شوند و در منازل به ملاقات یکدیگر روند، زيرا ملاقات آن‌ها با یکدیگر موجب زنده ساختن امر ماست، خدا رحمت كند بنده‌ای را كه امر ما را زنده دارد. اى خيثمة! به دوستان ما پيغام ده كه ما از طرف خدا آن‌ها را جز به عملشان بی‌نیازی ندهيم و چاره‌سازی نكنيم، جز با ورع به دوستی ما نرسند و پرحسرت‌ترین مردم روز قيامت كسى است كه عدالتى را بستايد و سپس به خلاف آن گرايد.»
عزیزان! ما شدیداً به این توصیه‌ها که ما را به همبستگی و همکاری، حمایت از یکدیگر، تقویت یکدیگر، حمایت از همدیگر بر اساس حق دعوت می‌کنند، نیاز داریم. باید باتقوا باشیم، در پایبندی به عدالت راست‌کردار باشیم و به چیزی دعوت نکنیم که با اعمال، رفتار و نگرش ما در تضاد است.
با این کار ما خود را در عمل و نه در گفتار، وقف این امام می‌کنیم و در مواجهه با چالش‌ها مسئولیت‌پذیرتر، عادل‌تر و توانمندتر خواهیم بود.
بارهای اضافی
از تشدید بارهایی آغاز می‌کنیم که از نظر معیشتی و زندگی بر لبنانی‌ها وارد می‌شوند که آخرین آن اجرایی شدن تعرفه جدید ارتباطات بود که به بار فزاینده‌ای که لبنانی‌ها را بر دوش می‌کشند، افزوده می‌شود. تلاش برای تأمین هزینه‌های غذا، برق، آب، دارو، بستری و ایاب و ذهاب، آن هم در شرایطی که بحران تأمین آرد و نان ادامه دارد و میزان طمع عده‌ای را که قرار بود بخشنده‌تر و امین لقمه نان و معیشت مردم باشند، برملا کرد و قطع مداوم برق که پیامدهای آن دامن فرودگاه، به عنوان چهره معرف لبنان آن هم در فصل ورود مهاجران و گردشگران بر دوششان سنگینی می‌کند.
همه این‌ها در حالی است که دولت مسئول برای تأمین نیازهای لبنانی‌ها و جلوگیری از فرسایشی که به منابع و پس‌اندازهای مردم چنگ انداخته، هیچ اقدامی انجام نداده است. برای مردم راهی جز بیرون کشیدن خارها با ناخن‌های خود با استفاده از توانایی‌های خود یا کمک‌هایی که از سوی افراد، مؤسسات، انجمن‌ها، احزاب داخل یا از مهاجران خارج نشین باقی نمانده است.
در اینجا، ما از این وابستگی متقابل و همکاری بین لبنانی‌ها که امیدواریم ادامه یابد و افزایش یابد، بسیار قدردانی می‌کنیم، باقی نمانده است.
هرچند که ما همبستگی و همکاری را راه حلی نمی‌دانیم که به کاهش تأثیر بحران بر مردم کمک می‌کند و مردم را وادارد که به رغم دشواری بسیار، قادر به ادامه حضور در این کشور باشند، بینجامد. راه حل این است: دولتی ایجاد شود که به ایفای نقش مطلوب دولت در عرصه‌های قانون‌گذاری، قضایی و اقتصادی و فعال کردن ادارات و نهادهای خود بپردازد.
مسئولیت دولت
ما همچنان معتقدیم که دولت فقیر نیست و اگر متولیان آن تصمیم بگیرند از حساب‌های شخصی، منافع جناحی و خطوط قرمزی که برای اصلاحات جدی، بستن منافذ هدر رفت منابع، باز بودن دست دستگاه قضایی برای بازگرداندن اموال غارت شده به خارج ترسیم شده‌اند، دست برداشتن از کسانی که صلاحیت ندارند، استفاده درست از درآمدها و امکانات دولت و رفع موانعی که بر سر راه اقتصاد مولد قرار دارد، دست بردارند، می‌تواند به وظایف خود و امور شهروندان رسیدگی کند. به نظر ما نباید فقط به گرفتن وام یا کمک از خارج امید ببندند. بدیهی است که به دست آوردن وام و کمک‌های خارجی ممکن نیست، مگر به شرایطی که شاید با منافع لبنانی‌ها سازگار نباشد.
متأسفانه متولیان امور کشور همچنان با سردی و بی‌تفاوتی که به آن عادت کرده‌ایم و با همان ذهنیتی که کشور را به سراشیبی سقوط رسانده است، با این وضعیت تلخ و غم انگیز برخورد می‌کنند. گویا کشور، کشورشان نیست، مردم مردمشان نیستند و این مردم همان‌هایی نیستند که این مناصب را در اختیارشان قرار داده‌اند.
در مواجهه با این وضعیت، ما ناامید نیستیم و به ناامیدی نیز فرانمی‌خوانیم. ما همچنان به کسانی امیدواریم که هنوز هم نسبت به این کشور احساس مسئولیت می‌کنند و به آن وفادار هستند. چشم امید ما به مردم است. از آن‌ها می‌خواهیم در برابر افرادی که به مسئولیت خود عمل نمی‌کنند، فریاد اعتراض خود را بلند کنند. نباید فقط به آه کشیدن و نالیدن از این وضعیت و خشم درونی بسنده کنند تا بگویند که لبنانی‌ها خشمگین‌ترین مردم دنیا هستند و کمترین اظهار نظر و عمل را برای تغییر دادن وضعیت خود دارند.
موضوع تشکیل دولت
در این زمینه، مجدداً درخواست می‌کنیم که در تشکیل دولت تسریع شود. حکومتی سخن از شکل‌گیری دشوار آن بسیار است؛ زیرا حل بحران‌های کشور بدون وجود یک دولت کارآمد که قادر به برداشتن بارها و الزامات این مرحله باشد، ممکن نیست.
به همین دلیل به مسئولان می‌گوییم: فاصله‌ها را کم کنید، از خودخواهی‌ها، حساب‌های شخصی و جناحی و سهم خواهی‌های خود دست بردارید و برای تشکیل دولتی بشتابید که می‌خواهیم در سطح امید لبنانی‌ها باشد؛ زیرا صبر مردم زیاد دوام نخواهد داشت و آنان مانند غریقی که از خیس شدن نمی‌ترسند، ساکت نخواهند شد.
در همین زمان راهپیمایی‌های مقاومت لبنانی موضوع منابع ملی را دوباره صحنه آورد. موضوعی که تقریباً فراموش شده و دشمن به مطالبات لبنان در مورد حقوق نفت و گاز این کشور پشت کرده بود و به سمت تأخیر، تعلل، عادی سازی و وقت کشی در این موضوع می‌رفت تا لبنان را در برابر عمل انجام شده قرار دهد و شروع استخراج گاز کند. امید دشمن به متفرق بودن رهبران لبنان و عدم تلاش جدی آن‌ها در بهره برداری از منابع گازی است.
حفاظت از منابع ملی
در اینجا مجدداً درخواست خود را مبنی بر لزوم متحد شدن موضع لبنان، هدر ندادن منابع ملی لبنانی‌ها و عدم برخورد با این موضوع از موضع ضعف مطرح می‌کنیم. با این موضوع باید از موضع قدرت برخورد شود. راهپیمایی‌ها هم برای بیان همین موضوع شکل گرفتند. باید متوجه باشیم این دشمن هرگاه امتیازی به آن او داده شود، مثل الآن امتیاز دیگری را مطالبه خواهد کرد؛ زیرا دشمن فقط تسلیم منطقی خواهد شد که کارایی خود را ثابت کرده است و آن همان منطق زور است نه منطق التماس و گدایی.
عید قربان و تشکر
در پایان فرارسیدن عید سعید غدیر قربان را که با روز شنبه است به عموم مردم لبنان و به ویژه مسلمانان تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم و از خداوند متعال می‌خواهیم که آن را حامل بشارت و آرامش برای همه قرار دهد.
ضمناً از حضور فعال شما مردم در دوازدهمین سالگرد ارتحال سید(رض) صمیمانه سپاسگزاری می‌نماییم؛ زیرا تأکید کردید در همان راهی قرار دارید که سید در تمام عمر خود برای آن تلاش کرد؛ یعنی روش اسلام دارای رویکرد به زندگی، دیگران و مسائل روزگار. روشی که حیات اندیشه، معنویت، ارزش‌ها، اصول و مواضع آزاد عزتمندانه، جان‌های سربلند و اراده‌های فعال و خسته ناپذیر است.
