بسم الله الرحمن الرحیم
11 شعبان 1444 برابر با 12 اسفند 1401 و 03/03/2023 م
پیام میلاد امام مهدی(عج)؛ آینده از آنِ مستضعفان است
مطالب مهم خطبه اول: ولادت امید مستضعفین / راهنما در زمان غيبت / وظیفه و مسئولیت / چالش‌های انتظار.
مطالب مهم خطبه دوم: دولت رنج مردم را افزایش می‌دهد / دمیدن در آتش فتنه! / مسئولیت یافتن راه‌حل‌ها / نجات سال تحصیلی / توجه به سوریه / باید از مردم فلسطین حمایت کرد.
خطبه دینی:
خداوند تبارک‌وتعالی در کتاب عزیزش می‌فرماید: «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» [النّور: 55] صدق الله العظيم.
ولادت امید مستضعفین
در آستانه پانزدهم شعبان سالروز میلاد معطر تکمیل کننده سلسله مبارک ائمه اهل‌بیت(ع) قیام‌کننده به حق، عدل منتظر، امام محمد بن الحسن العسکری(عج)، صاحب عصر و زمان است که جان‌های ما به فدای او باد.
مناسبتی که هرساله می‌آید تا این امید را در ما تقویت کند که آینده از آن ستمگران، طاغوت‌ها و مستکبران و کسانی که در زمین فساد می‌کنند، نیست بلکه از آن بندگان صالح خدا، دعوت‌کنندگان به حق، عدالت و آزادی و مستضعفان است. همان کسانی که آیه مبارکه: «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً» و فرمایش الهی: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» [الأنبياء: 105] وآیه: «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» [القصص: 5] به آن‌ها اشاره دارد.
خداوند به دست او عدالت را محقق خواهد کرد. عدالتی که آرزو و خواسته بشر است و پیامبران و فرستادگان الهی برای تحقق آن آمدند و ادیان آسمانی به آن دعوت کردند و خداوند متعال به آن اشاره کرده است: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» [الحديد: 25].
در احادیثی از رسول خدا(ص) به این نقش اشاره شده است. چنانکه از آن حضرت(ص) نقل شده است: «روزها و شب‌ها نمی‌گذرد تا مردی از اهل‌بیت من که نامش با من مصادف است زمین را پر کند. با عدل و داد، چنانکه پر از ظلم و ستم بود».
احادیث وارد شده از رسول خدا(ص) نیز به این نقش آن حضرت اشاره کرده‌اند. از آن حضرت روایت شده است: «لا تذهب الأيام واللَّيالي، حتّى يملك رجُلٌ مِن اهل‌بیتي، يواطئُ اسمُهُ اسمي، يملأُ الأرضَ قِسطًا وعدلاً، كما ملئت ظُلمًا وجَوراً؛ دنيا از ميان نمی‌رود تا مردي از اهل‌بیت(ع) من که اسم او با اسم من يکسان باشد به حکومت برسد و زمين را از عدل و داد پُر کند چنانکه از ظلم و جور پُر شده باشد.»
پیامبر خدا در بیان صفات او فرموده است: «الْقَائِمُ مِنْ وُلْدِی، اسْمُهُ اسْمِی، وَ کُنْیَتُهُ کُنْیَتِی، وَ شَمَائِلُهُ شَمَائِلِی، وَ سُنَّتُهُ سُنَّتِی، یُقِیمُ النَّاسَ عَلَی مِلَّتِی وَ شَرِیعَتِی، وَ یَدْعُوهُمْ إِلَی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ قائم از فرزندان من است؛ نامش نام من، کنیه‌اش کنیه من، شمائلش شمائل من و آدابش آداب من است؛ او مردم را به دین و شریعت من وادارد و آن‌ها را به‌سوی کتاب خدای عزوجل من مجید دعوت کند.»
راهنما در زمان غيبت
پس ايمان ما به امام مهدي(عج) ناشي از ايمان ما به راستی وعده‌های خداوند به ما و آنچه از رسول خدا(ص) نقل شده است. پیامبری که «وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى» [النّجم: 3 -4].
و اگر کسى بپرسد که چگونه خداوند متعال در تمام این مدت مردم را بدون کسی آن‌ها را راهنمایی و هدایت کند و احکام شرعی و وظایف آن‌ها را در این دوره غیبت روشن کند، رها می‌کند، باید پاسخ داد که در این دوره خلأى وجود ندارد؛ زیرا رسول خدا(ص) رسالت خود را به پایان رساند و بعثت خود را تکمیل کرد. بعد از آن ما منابعی را در اختیار داریم که برای شناخت قرآنی که رسول خدا(ص) آورد و سنتی که از آن حضرت و ائمه اهل‌بیت(ع) وارد شده است، می‌توانیم به آن‌ها تکیه کنیم. این وظیفه علما است که این حقایق را روشن کنند و مردم باید در این موارد به آن‌ها رجوع کنند. در این باره خداوند سبحان فرموده است: «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» [النَّحل: 43] و در حدیث آمده است: «وأمّا الحوادثُ الواقعة، فارجعُوا فيهَا إلى رواةِ حديثِنَا؛ در حوادثی که واقع می‌شوند، به راویان احادیث ما مراجعه کنید.»
وظیفه و مسئولیت
امروز و در حال و هوای این ولادت خجسته، باید این سؤال اساسی را از خود بپرسیم: نقشی بایسته ما در دوره انتظار چیست؟ آیا به این بسنده کنیم که هرگاه شاهد ظلم و فساد یا منکری شدیم، برای فرج و قیام آن حضرت دعا کنیم و وظیفه امر به معروف و نهی از منکر و اقامه عدل و رفع ظلم و فساد را بر دوش او بگذاریم یا اینکه چون بسیاری دیگر، مشغول گشتن دنبال نشانه‌های زمان ظهور گردیده و در این قضیه غرق شویم، چیزی که جز امیدآفرینی، فایده‌ای چندانی ندارد؟ چون بسیاری از این نشانه‌ها و علامات به تحقیق و تدقیق نیاز دارند و اگر هم ثابت شوند، نمی‌توانیم ثابت کنیم که این نشانه‌ها پیش از ظهور امام اتفاق می‌افتند.
در حدیث آمده است که از امام باقر(ع) در مورد زمان ظهور حضرت مهدی(عج) سؤال شد. فرمود: «كَذَبَ الوَقّاتونَ، كَذَبَ الوَقّاتونَ، كَذَبَ الوَقّاتونَ؛ وقت گذاران دروغ می‌گویند، وقت گذاران دروغ می‌گویند، وقت گذاران دروغ می‌گویند».
اما آنچه شایسته است که در این مرحله انجام دهیم، این است که باید منتظر او باشیم و در عین حال تمام توان خود را برای رسیدن به اهدافی که خداوند مسئولیت تحقق آن‌ها را به دوش آن حضرت قرار داده، به خرج دهیم. باید ارکان اسلام را در زندگی خود تثبیت کنیم، دعوت‌کنندگان به‌سوی اسلام باشیم، باید مفاهيم، عقايد، احكام و شريعت اسلام را تبیین کنیم. چیزی که خداوند متعال ما را به انجام آن‌ها دعوت کرده و فرموده است: «ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» [النَّحل: 125]. باید با الهام گیری از این دین، برای استقرار ارکان عدالت در زندگی خود تلاش کنیم. یعنی همان‌گونه که خداوند از ما خواسته است، با پروردگارمان، با خودمان، با همسایگان و مردم، بستگان و بیگانگان، دوستان و دشمنان عادل باشیم. در گفتار و احساسات، در تأیید یا نفی خود، عادل باشیم. ظالم و فاسد را رد کنیم و با سخن، موضع‌گیری و حتی با احساسات و عواطف خود از او حمایت نکنیم. باید با تمام امکاناتی که در اختیار داریم، از پرچم اصلاح حمایت کنیم و در برابر ظلم و فساد بایستیم. هر چند که فرد ظالم و مفسد از طایفه، مذهب یا گروه سیاسی خود ما باشد و هر چند که فداکاری‌ها و تاوان بسیاری نیاز داشته باشد. این همان چیزی است که خداوند متعال فرموده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ للهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآَنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى» [المائدة: 8] و فرموده است: «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ».
هر کس با امام مهدی(عج) باشد، نمی‌تواند بین حق و باطل، بین ظلم و عدالت و بین صلاح و فساد بی‌طرف باشد؛ چون در منطق اسلام، بی‌طرفان با سکوت و سست‌عنصری خود از ظالمان حمایت می‌کنند.
چالش‌های انتظار
عزیزان، وقتی از خداوند متعال می‌خواهیم که در ظهور ایشان تعجیل کند، باید از خودمان مطمئن باشیم که اگر خداوند توفیق داد و ما در زمان ظهور آن حضرت در کنار او حضور داشتیم، آمادگی به دوش کشیدن این مسئولیت را داریم؛ چون بار و چالش‌های انجام این مسئولیت سنگین خواهند بود. نشود مانند کسی باشیم که همیشه برای ظهور امام دعا می‌کرد. یک‌بار امام را در خواب دید. امام از او خواست تا بخشی از اموال و موقعیت خود را واگذار کند. او وحشت‌زده از خواب بیدار شد و خدا را شکر که همه این چیزها در خواب بوده است.
ما مشتاقانه منتظر امام(ع) خواهیم بود، همیشه منتظر حضور ایشان خواهیم بود، ما او را نزدیک خود می‌دانیم، نه دور. البته انتظار ما انتظار نشستگانی نیست که در عرصه‌های زندگی، در برابر ظلم، فساد و عقب‌ماندگی دست روی دست گذاشته‌اند، بلکه در تمام عرصه‌های مورد نظر آن حضرت، در عرصه‌های علم، کار، جهاد، سازندگی و پیشرفت و در برابر هر ظلم، طغیان و فسادی منتظرش خواهیم بود. در انجام مسئولیت‌هایی که خداوند متعال ما را به آن دعوت کرده است، کوتاهی نخواهیم کرد. منتظر او خواهیم بود و با جان و دل به درگاه خداوند می‌خواهیم که بتوانیم او را ببینیم و زیر پرچمش بدرخشیم و در زمره سربازان، حامیان و مدافعان او باشیم. می‌گوییم: «اللَّهُمَّ أَرِنِا الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَمِيدَةَ، وَاكْحُلْ نَاظِرِنا بِنَظْرَةٍ مِنِّي إِلَيْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ، وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَأَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُكْ بِنا مَحَجَّتَهُ، وَأَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ، وَاَحْيِ بِهِ عِبادَكَ، بِرَحْمَتِـك يـا أرحم الرّاحمين».
خطبه سیاسی:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای بندگان خدا، شما و خودم را به احیای شب نیمه شعبان توصیه می‌کنم. شب مبارکی که روایات می‌گویند یکی از بهترین شب‌ها بعد از شب قدر است. در این شب خداوند فضل خود را شامل حال بندگانش می‌کند و به لطف خود آن‌ها را می‌آمرزد.
شبی است که خداوند متعال بر خود واجب کرده است درخواست هیچ کسی را مدام که معصیت نباشد، رد نکند.
رسول خدا(ص) اهتمام داشت که این شب را با عبادت احیا کند. یکی از همسران پیامبر، احیای این شب توسط پیامبر خدا(ص) را این‌گونه شرح می‌دهد: در شبی (نیمه‌شب پانزدهم شعبان) رسول خدا را گم کردم. پس از جستجو او را در محراب عبادت در حال نماز، مناجات، یاد خدا و خواندن قرآن یافتم. تمام شب به همین حال بود و خسته و ملول نشد تا اینکه فجر طلوع کرد.
پس ای عزیزان، باید از رسول خدا الگو بگیریم و این شب را غنیمت بشماریم و آن‌گونه که در کتاب‌های ادعیه آمده است در آن شب با خدا مناجات کنیم، نماز بخوانیم و قرآن تلاوت کنیم. تا برکات و مواهب این شب را از دست ندهیم؛ چون سخت نیازمند تحکیم رابطه با خداوند، نیل به ثواب و پاداش او و تضرع به درگاه او هستیم. تا بلا را از ما دفع کند، نگرانی‌ها را از ما برطرف سازد، غم و اندوه ما را بزداید و آینده ما را بهتر از گذشته سازد و بهتر بتوانیم با چالش‌ها مقابله کنیم.
دولت رنج مردم را افزایش می‌دهد
از رنج مردم این کشور آغاز می‌کنیم که به نظر نمی‌رسد متوقف شود، بلکه به دلیل افزایش جنون‌آمیز نرخ دلار، روز به روز بدتر می‌شود. اگر افزایش آن متوقف هم شود، موقتی است و نباید فریب آن را بخوریم و این کار بخشی از بازی بانک مرکزی است و طبیعی است که این امر به‌صورت ناتوانی لبنانی‌ها در امرار معاش، تأمین دارو و درمان یا وسایل مورد نیاز زندگی بازتاب یابد. چیزی که آن‌ها را به ناامیدی و فرار از جهنم این مملکت سوق می‌دهد، برخی را به خودکشی وامی‌دارد که خداوند آن را حرام کرده است یا مجبورشان می‌کند به دروازه کسانی آویزان شوند که در تأمین نیازهایشان به آن‌ها کمک کنند.
متأسفانه، این اتفاقات در حالی می‌افتند که باقیمانده دولت، دستگاه‌های خود را بسیج نمی‌کنند تا راه‌حلی برای رهایی از وضعیت فروپاشی یا کاهش تأثیر آن بر مردم بیابند. به جای آن می‌بینیم با افزایش نرخ دلار صرافی که مالیات لبنانی‌ها را مضاعف می‌کند، تصمیم یک‌باره برای سه برابر کردن نرخ دلار گمرکی، به بهانه تأمین افزایش حقوق کارکنان بخش دولتی، بر درد و رنج لبنانی‌ها می‌افزایند و به جیب خالی مردم، دست‌درازی می‌کنند. این مسئله باعث می‌شود که نرخ همه چیز افزایش یابد. آن هم در کشوری که بیش از 90 درصد نیاز آن به واردات وابسته است. البته به دلیل فساد گسترده‌ای که به فرار گمرکی یا باز شدن منافذ قاچاق منجر می‌شود و تصمیم دلاری کردن اقتصاد بدون هیچ نظارتی که از مصرف کننده محافظت کند، این کار نیز درآمد دولت را افزایش نمی‌دهد و کارمندان اعتصابی را برای بازگشت به بخش دولتی متقاعد نمی‌کند.
دمیدن در آتش فتنه!
به موازات آن، نیروهای سیاسی به ناتوانی در ایفای نقش مطلوب خود بسنده نمی‌کنند، بلکه در میان آن‌ها کسانی را می‌بینیم که بر تخریب باقیمانده ارکان دولت اصرار دارند و توان آن را برای ایفای نقش در این مرحله سخت و دشوار فلج می‌کنند و برخی دیگر بدون اندیشیدن به پیامدهای کار خود، آن هم در کشوری تنش آلود و آماده برای شعله‌ور شدن از نظر طایفه‌ای، مذهبی و سیاسی، با اظهارنظرهای آتشین، اتهام زنی به این و آن، تحریک عواطف و اهانت به باورهای دینی و ارزش‌های اخلاقی، برای دمیدن در آتش فتنه و افزایش شکاف بین لبنانی‌ها تلاش می‌کنند.
مسئولیت یافتن راه‌حل‌ها
ما در برابر این فروپاشی و شکست خطرناکی که بیم آن می‌رود در صورت تداوم آن بر ثبات و امنیت کشور تأثیر بگذارد، مجدداً از همه نیروهای سیاسی می‌خواهیم به مسئولیت خود در کاستن آلام لبنانی‌ها که نمایندگی خود را به آنان سپرده‌اند، عمل کنند و سریعاً فرمولی بیابند که مدیریت چرخه دولت و ثبات سیاسی در کشور را تضمین کند. ثبات سیاسی کشور با انتخاب ریاست جمهوری آغاز می‌شود. رئیس‌جمهوری که جامع و متحد کننده لبنانی‌ها باشد و راه را برای تشکیل دولت مؤثری هموار کند که قادر به پیشرفت اقتصادی، اداری و سیاسی کشور باشد و اصلاحات لازم را برای خروج کشور از بحران و بازگرداندن اعتماد به آن انجام دهد.
این بدان معنا نیست که ما دخالت خارجی‌ها و نقششان در رساندن کشور به نقطه از فروپاشی یا جلوگیری از توافق مطلوب، به خاطر حساب‌های شخصی یا عمومی مربوط به درگیری‌های منطقه‌ای یا بین‌المللی منطقه و جهان که لبنان یکی از برجسته‌ترین عرصه‌های آن است، تبرئه می‌کنیم.
اما ما معتقدیم که نیروهای سیاسی اگر بخواهند و تصمیم بگیرند و اگر برای درمان بحران‌های خود متحد شوند و منافع مردم و مصالح کشور را در رأس اولویت‌های خود قرار دهند، می‌توانند مداخله و نفوذ بیگانگان را محدود کنند.
نجات سال تحصیلی
باز هم در داخل، با گوش دادن به مطالبات معلمان به شرطی که مطالبات واقعی و قابل تحقق باشند و مصلحت دانش آموزان را که مصلحت ملت است در نظر بگیرید، ما خواهان تلاش جدی برای نجات سال تحصیلی در مدارس دولتی هستیم که هزاران دانش‌آموز را تهدید می‌کند و مانع از یادگیری‌شان می‌شود.
توجه به سوریه
به سوریه می‌رسیم تا به اهمیت توجه به این کشور در هفته گذشته، پس از فاجعه‌ای که بر آن وارد شد، اشاره کنیم؛ اما امیدواریم این توجه به بُعد انسانی محدود نشود؛ بلکه توسعه یابد و بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را نیز شامل شود تا سوریه نقش خود را در جهان عرب و دنیای اسلام ایفا کند و در تقویت موقعیت جهان عرب و متحد کردن توانایی‌های آن در مقابله با اختلافات و درگیری‌هایی که در داخل آن یا چالش‌ها روبرو سهیم شود.
باید از مردم فلسطین حمایت کرد
در فلسطین اشغالی، باید به تحولات خطرناکی که اخیراً در شهرک حواره در نابلس رخ داد، اشاره کنیم. در این حادثه شهرک‌نشینان به همراه ارتش دشمن صهیونیستی منازل، سکونتگاه‌ها و خودروهای فلسطینی‌ها را به آتش کشیدند. بیم آن می‌رود که این اقدام در چارچوب یک برنامه‌ریزی مدون صورت گرفته باشد. لذا لازم است یک کار جدی برای مقابله با تجاوزات مستمر علیه مردم فلسطین و مقدراتشان و تلاش برای تقویت وحدت داخلی در سطوح سیاسی و میدانی و ایستادگی هماهنگ در برابر هر طرحی که به ضرر مردم فلسطین و ثباتشان در کشور خودشان باشد، صورت گیرد. در عین حال مجدداً از اعراب و مسلمانان می‌خواهیم تا به مسئولیت خود در بلند کردن صدای اعتراض در برابر این تجاوز خطر خطرناک عمل کنند و با تمام توان از مردم فلسطین حمایت کنند تا از این مردم و سرزمین و مقاومتشان حمایت و همه عوامل ایستادگی موجود در آن، تقویت گردد.
