خطبه جمعه، 21 مهر ماه 1402

مطالب مهم خطبه اول: فرجام بی‌عدالتی / بشارت نابودی ستمگران / وظیفه مقابله با ظلم / راه طولانی مبارزه با ظلم.

مطالب مهم خطبه دوم: شوکه شدن رژیم صهیونیستی / ننگ بر ساکتان / به مقاومت افتخار و با آن اعلام همبستگی می‌کنیم / مقابله با دشمن با کسب آمادگی و وحدت.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

28 ربیع الاول 1445 برابر با 21 مهر 1402 و 13/10/2023 م

مسئولیت مبارزه با ظلم و وعده الهی مبنی بر هلاک کردن ظالمان

 

مطالب مهم خطبه اول:فرجام بی‌عدالتی / بشارت نابودی ستمگران / وظیفه مقابله با ظلم / راه طولانی مبارزه با ظلم.

مطالب مهم خطبه دوم: شوکه شدن رژیم صهیونیستی / ننگ بر ساکتان / به مقاومت افتخار و با آن اعلام همبستگی می‌کنیم / مقابله با دشمن با کسب آمادگی و وحدت.

 

خطبه اول:

خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ * مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء»(إبراهيم: 42 – 43) صدق الله العظيم.

 

فرجام بی‌عدالتی

خداوند متعال از طریق این آیات، موضع قاطع خود را در مورد ستمگران روشن می‌کند؛ زیرا ظلم ارزش عظیمی را که زندگی بر اساس آن بنا شده است، بر هم می‌زند. ارزشی که خداوند درباره آن فرموده است: «وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ * أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ * وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ» [الرَّحمن: 7 – 9] و برقراری عدالت را فلسفه ارسال پیامبران قرار داده است: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»(الحديد: 25). خداوند متعال خواسته است که در سطوح فردی و اجتماعی و سیاسی و امنیتی، زندگی بر اساس عدالت بنا شود. اینکه هیچ فردی به فردی دیگر، هیچ جامعه‌ای به جامعه‌ای دیگر و هیچ دولت به دولتی دیگر ستم نکند.

خداوند تبارک و تعالی ظلم و ستم را دلیل سقوط تمدن‌ها و ضعف و رنج جوامع دانسته و فرموده است: «فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآَيَةً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» [النَّمل: 52] و فرموده است: «وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى حَتَّى يَبْعَثَ فِي أُمِّهَا رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْهِمْ آَيَاتِنَا وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَى إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ» [القصص: 59].

در حديث نیز آمده است: «ولَيسَ شَيءٌ أدعى إلى تَغييرِ نِعمَةِ اللهِ وتَعجيلِ نِقمَتِهِ مِن إقامَةٍ عَلى ظُلمٍ؛ در زوال نعمت خدا و شتاب بخشيدن به خشم و انتقام او، هيچ چيز كارگرتر از ستمگرى نيست.» در آخرت نیز عذاب ستمکاران سخت خواهد بود و خداوند متعال در اشاره به آن می‌فرماید: «أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَاباً نُكْراً» [الكهف: 87] و فرموده است: «وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً» [الفرقان: 27].

در حدیث آمده است: «يَومُ المَظلُومِ على الظّالِمِ أشَدُّ مِن يَومِ الظّالِمِ على المَظلومِ؛ روز ستمديده بر ستمگر، سخت تر از روز ستمگر بر ستمديده است.»

 

بشارت نابودی ستمگران

شاید عدّه‌ای ببینند که ظلم رو به گسترش است و هیچ کس را یارای پاسخگویی به آن نیست، اما باید همیشه به یاد داشته باشیم که اولاً خداوند مهلت می‌دهد ولی کوتاهی نمی‌کند. خداوند متعال فرموده است: «وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِداً» [کهف: 59]. از رسول خدا(ص) نیز روایت شده است: «إنَّ اللّه يُمهِلُ الظَّالِمَ حتّى يقولَ: قد أهمَلَنِي! ثُمّ يَأخُذُهُ أخذَةً رابِيَةً؛ خداوند به ستمگر چندان مهلت می‌دهد كه می‌گوید مرا وا‌گذاشته است، سپس او را به گرفتنى سخت فروگرفت.»

در حدیث آمده است: «أَمْلَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِفِرْعَوْنَ مَا بَیْنَ الْکَلِمَتَیْنِ أَرْبَعِینَ سَنَةً ثُمَّ أَخَذَهُ اللهُ نَکالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولی وَ کَانَ بَیْنَ أَنْ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَی وَ هَارُونَ: قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما وَ بَیْنَ أَنْ عَرَّفَهُ اللَّهُ الْإِجَابَةَ أَرْبَعِینَ سَنَةً؛ خداوند عزّوجلّ به فرعون، از اين سخن او كه گفت: «پروردگار بزرگتر شما منم» تا اين سخنش: «من جز خويشتن براى شما خدايى نمی‌شناسم» چهل سال مهلت داد و آنگاه او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار ساخت و [نيز] از زمانى كه خداوند عزّوجلّ به موسى و هارون عليهما السلام فرمود: «هر آينه دعاى شما را پذيرفتم» تا زمانى كه خداى متعال [نتيجه] اجابت را بر او معلوم ساخت، چهل سال طول كشيد.»

ثانیاً: بشارت خداوند متعال به بندگان مبنی بر نابودی ظالمان و حمایت از مظلوم، محقق نمی‌شود، مگر پس از آن که مظلوم نهایت تلاش و توان خود را برای به زیر کشاندن ظلم و ستمگران به کار گیرند و در این باره به مسئولیت خود عمل کنند. این که با ستمگر مدارا نکنند و در برابر ظلم او ساکت ننشینند و برای مقابله با ظالم تدبیر، ایمان و اصرار داشته باشند و از جان گران‌بهای خود برای مقابله با ظالم بگذرند. وقتی خداوند نیت صادقانه‌شان را ببیند، وعده‌ای که به آن‌ها داده ‌شده، محقق می‌شود. این که خداوند از آن‌ها حمایت می‌کند، آن‌ها را عزت می‌بخشد، عزمشان را تقویت می‌کند، یاری‌شان می‌کند و از ستمگران انتقام می‌گیرد؛ بنابراین تقویت و حمایت موکول به جهاد و تلاش عدالت خواهان است. اگر انسان‌های مخلص به صفای باطن، عشق به آفریدگار و خلوص نیت برسند، شاید کار به جایی برسد که خداوند برکات، نفحات نورانی و برکات رحمت خویش را شامل حالشان گرداند و تا زمانی که با تمام قوا در راه تحقق عدالت و مقابله با ظلم قدم بردارند، خداوند آن‌ها را مشمول الطاف دائمی خویش گرداند: «فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا» [اسراء: 5].

بنابراین سنت الهی رفع ظلم و ستم مستلزم اتخاذ اسباب است و ما نباید به نتیجه، زمان و حساب‌های رب العالمین کار داشته باشیم. باید به خدا اعتماد داشته باشیم و با تمام توان آنچه را که وظیفه ماست انجام دهیم.

 

وظیفه مقابله با ظلم

عزیزان، از این منظر وظیفه ماست که در مقابل ظلم چه داخلی باشد و چه بیرونی، بایستیم، با چاپلوسی نکردن برای ظالمان و سکوت در برابر ظلم و طغیان آن‌ها بین ظلم‌ها فرق نگذاریم. این همان چیزی است که در حدیث رسول خدا(ص) به آن اشاره شده است: «مَنْ رَأَى سُلْطَانًا جَائِرًا مُسْتَحِلًّا لِحُرَمِ اللَّهِ نَاكِثًا لِعَهْدِ اللَّهِ مُخَالِفًا لِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - يَعْمَلُ فِي عِبَادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ فَلَمْ يُغَيِّرْ مَا عَلَيْهِ بِفِعْلٍ وَلَا قَوْلٍ كَانَ حَقًّا عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ مُدْخَلُهُ؛ هر کس سلطان ستمگرى را ببیند که حرام خدا را حلال شمرده، پیمان الهى را شکسته و با سنّت رسول خدا مخالفت ورزیده، در میان بندگان خدا به ستم رفتار می‌کند؛ و او با زبان و کردارش با وى به مخالفت برنخیزد، سزاوار است خداوند او را در جایگاه آن سلطان ستمگر(دوزخ) بیندازد.»

این همان چیزی است که در وصیت امام علی(ع) به دو فرزندش حسن و حسین(علیهما السلام) و از طریق آن دو بزرگوار به ما آمده است: «كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛ دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.»

قرآن كريم بر كمك نكردن به ستمكاران حتی در حد نیم كلمه تأكيد كرده است. از جمله در آيات قرآن آمده است: «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ»(هود: 113).

در حدیث رسول خدا(ص) آمده است: «مَن أعانَ ظالِما على ظُلمِهِ جاءَ يَومَ القِيامَةِ و على جَبهَتِهِ مَكتوبٌ: آيِسٌ مِن رَحمَةِ اللّه؛ هر كه ستمگرى را در ستمش يارى رساند، روز قيامت در حالى می‌آید كه بر پیشانی‌اش نوشته شده است: نوميد از رحمت خدا.»

باز از آن حضرت روایت شده است: «إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ نادى مُنادٍ: أينَ الظَّلَمَةُ وأعوانُهُم؟ مَن لاقَ لَهُم دَواةً، أو رَبَطَ لَهُم كِيسا، أو مَدَّ لَهُم مُدَّةَ قَلَمٍ، فَاحشُرُوهُم مَعَهُم؛ چون روز قیامت شود منادی‌ای ندا دهد: كجایند ستمگران و یاران آن‌ها؟ آن كه دواتی برای آنان لیقه كرده، یا سركیسه‏ای را برای آنان بسته، یا قلمی برای آنان در مركب فروبرده است. پس آنان را نیز با ستمگران محشور كنید.»

پیامبر خدا(ص) به ایستادن در کنار مظلوم دعوت کرده است. در حدیثی از آن حضرت آمده است: «من أخذ للمظلوم من الظَّالم، كان معي في الجنَّة مصاحباً؛ هر كه داد ستمديده را از ستمگر بگيرد، در بهشت با من يار و همنشين باشد.»

در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: «ما من مُؤمنٍ يُعين مظلوماً إلَّا كان أفضلَ من صيام شهرٍ واعتكافٍ في المسجد الحرام، وما من مؤمن ينصرُ أخاه وهو يقدرُ على نصرته، إلَّا نَصرَه الله في الدّنيا والآخرة، وما من مؤمنٍ يخذل أخاه وهو يقدرُ على نصرته، إلَّا خذَله الله في الدّنيا والآخرة؛ هيچ مؤمنى مؤمن ستمدیده‌ای را يارى نرساند، مگر آن كه اين كار او برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجد الحرام باشد؛ و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر خود را يارى رساند و یاری‌اش دهد، مگر اين كه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى كند و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادرش را يارى دهد، اما تنها و بی‌یاورش گذارد، مگر آن كه خداوند در دنيا و آخرت او را تنها و بی‌یاور گذارد.»

امام زین‌العابدین(ع) در دعای خود از خداوند متعال به خاطر این که به مظلومی در حضور او ظلم شده و او را یاری نکرده است، عذرخواهی می‌کند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ، وَمِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ، وَمِنْ مُسِي‏ءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْه؛ خدايا من در پيشگاه تو عذر می‌خواهم از مظلومی که در حضور من به او ستم رسيده و من او را ياري نکرده باشم و از احساني که درباره من انجام گرفته و شکر آن را به جا نياورده باشم و از بدکرداري که از من عذر خواسته باشد و من عذرش را نپذيرفته باشم.»

 

راه طولانی مبارزه با ظلم

عزیزان، حقایق تاریخی دور و نزدیک ثابت کرده است که ظلم فقط زمانی پابرجاست که پذیرفته شود یا در برابر آن سکوت شود و زمانی که در مواجهه با آن اخلاص نباشد. آری، پیروزی بر ظلم شاید سریع نباشد؛ زیرا ظالم حضور خود را نهادینه و قدرت خود را ریشه‌دار کرد، سرنگونی آن زمان می‌برد و برخورد طولانی مدت با آن را ایجاب می‌کند.

مبارزه با ظلم یک روند طولانی است و با فشردن یک دکمه صورت نمی‌گیرد. رسول خدا(ص) بیست و سه سال دعا کرد، رنج کشید، هجرت کرد و مجاهدت نمود تا این که بر ظلم و ستم قریش پیروز شد و مردم دسته دسته وارد دین خدا شدند.

این راه، راه همه انبیا، رسولان و صالحان است؛ زیرا پیروزی حاصل کار، تلاش و فداکاری بسیار است؛ اما در نهایت باید پیروزی حاصل شود؛ زیرا وعده‌ای است که خداوند به بندگان مظلوم خود داده است و خداوند نیز به وعده خود وفا می‌کند. فرموده است: «إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» [محمّد: 7]، «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً» [النّور: 55] و فرموده است: «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}[القصص: 5]، والله وعد المؤمنين بالنَّصر {أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» [الأنبياء: 105].

خدایا ما را در زمره دعوتگران به عدالت، نفی‌کنندگان ظلم و تلاشگران مقابله با آن قرار دهد. آن هم در زمانی که عدالت ورزان اندک و ستمگران فراوان‌اند.

 

خطبه دوم:

بسم الله الرحمن الرحیم

ای بندگان خدا، به شما و خودم توصیه می‌کنم کوشش کنیم تا از همان بهره‌ای که مؤمنان ایام رسول خدا(ص) برخوردار شدند، ما نیز بهره‌مند شویم. خداوند متعال در اشاره به آن‌ها فرموده است: «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَاناً وَقَالُوا حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ» [آل عمران: 173]. کافی است که خداوند با ما باشد که او بهترین حامی و پشتیبان است. نتیجه این خواهد شد که «فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللهِ وَاللهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ» [آل‌عمران: 174].

عزیزان، ما با چالش‌ها و شرایط سختی مواجه هستیم و برای اینکه شکست نخوریم نیاز مبرم به یادآوری این سخنان داریم. باید بگوییم: «حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ». باید همان چیزی را بگوییم که وقتی فرستادگان قریش به در غاری که پیامبر خدا(ص) در آن پنهان شده بود، رسیدند، رسول خدا(ص) به فرد همراه خود فرمود: «لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى» [التَّوبة: 40]. به این ترتیب برای رویارویی با چالش‌ها از اطمینان، آرامش، قدرت و توانایی بیشتری برخوردار خواهیم شد.

 

شوکه شدن رژیم صهیونیستی

از شوک بزرگ ناشی از عملیات قهرمانانه و جسورانه مقاومت در فلسطین در داخل رژیم دشمن صهیونیستی و در عمق شهرک‌های آن آغاز می‌کنیم. این عملیات طعم شکستی را به دشمن چشاند که همیشه در پی ایجاد آن در جاهای دیگر بود و بار دیگر تصویری را که همیشه به عنوان یک ارتش شکست‌ناپذیر و قوی‌ترین و قابل‌اعتمادترین ارتش منطقه از خود نشان داده بود، فروریخت.

این عملیات با نتایج خود، علیرغم فداکاری‌هایی که در جریان یا پس از آن رخ داد، نقطه عطفی اساسی را در تاریخ منازعه با این رژیم تشکیل می‌دهد و اثرات خود را بر آینده این درگیری بر جای خواهد گذاشت و در اعماق خاطره این رژیم حک خواهد کرد و باعث خواهد شد دشمن دوباره به یاد بیاورد که اگر مردم فلسطین در رنج و سختی باشند، استحکامات و حصارهای آهنین و سیمانی که دور آن را احاطه کرده است، از آن حمایت نخواهد کرد.

ما معتقدیم آنچه اتفاق افتاد جزو مسیر جهادی و مبارزاتی باشکوهی است که مردم فلسطین در پیش گرفته و آن را تنها راه تحقق آرزوهای خود برای دستیابی به آزادی و برداشتن یوغ اشغالگری از خود می‌دانند نه راه معامله و وعده‌ها و آرزوهای واهی را. آن‌ها به خوبی می‌دانند که مبارزه با رژیمی که دارای مدرن‌ترین سلاح‌های کشنده، پوشش سیاسی بین‌المللی و قابلیت‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی، چه آثار و پیامدهای خطرناکی دارد و آگاهند که اگر نقاط قوت خود و ضعف دشمن خود را بدانند، ضعیف برای همیشه ضعیف باقی نمی‌ماند.

 

ننگ بر ساکتان

جای تأسف است که ما شاهد سکوت جهان در قبال این همه جنایات دشمن و نسل‌کشی مردم غزه هستیم که ممکن است منجر به آواره شدن کامل آن‌ها از سرزمینشان شود، بلکه در این دنیا کسانی را می‌یابیم که همچنان به رنج مردم فلسطین پشت کرده‌اند و به سکوت بسنده نکرده، بلکه به دشمن چراغ سبز نشان می‌دهند تا اقدامات جنایت‌کارانه خود را افزایش دهد و با ناوهای هواپیمابر، سلاح، مهمات و تجهیزات خود از این رژیم حمایت می‌کنند و از آن حمایت سیاسی، دیپلماتیک و رسانه‌ای به عمل می‌آورند و برخی دیگر حتی از محکومیت جنایات دشمن نیز جلوگیری می‌کنند.

از این رو معتقدیم آنچه این روزها در غزه می‌گذرد نه تنها نشان دهنده مایه ننگ دشمن است، بلکه داغ ننگی است بر پیشانی همه کسانی که در برابر جنایات دشمن سکوت و برای حمایت از آن تلاش می‌کنند. اینان شرکای جنایات دشمن و مورد محکومیت همه آزادگان جهان هستند.

 

به مقاومت افتخار و با آن اعلام همبستگی می‌کنیم

در مواجهه با آنچه رخ داد، به دلاورمردان مقاوم که با جهاد خود به امت اسلامی جانی دوباره بخشیدند، احساس حضور، قدرت و اراده و این که می‌توانند ضعف را به قوت تبدیل کنند در آن به وجود آوردند و توان ایستادگی و استواری را در ملت فلسطین ایجاد کردند و به دشمن صهیونیستی اجازه ندادند که استفاده از سیاست قحطی، محاصره و تخریب خانه‌ها بین خود و مجاهدان فلسطینی فاصله بیندازند، افتخار می‌کنیم.

در عین حال، به همه کسانی که در همبستگی با مردم فلسطین و مقاومت آن فریاد کشیدند و آن‌هایی که امروز صدای خود را بلند خواهند کرد، قلم‌هایی که برای نشان دادن رنج این مردم و دفاع از حق آزادی و زندگی آبرومندانه آن‌ها، در مقابل کارزار رسانه‌ای ناعادلانه‌ای که با آن مواجه بودند، درود می‌فرستیم. در عین حال ما از کشورهای جامعه عرب که دو روز پیش تشکیل جلسه دادند امید داشتیم که موضع قاطعی در مقابله با اقدامات دشمن صهیونیستی اتخاذ می‌کردند، متحدانه با جدیت تمام برای توقف این خونریزی و رفع محاصره غزه و شکستن آن به هر طریقی تلاش می‌کردند. آن‌ها اگر بخواهند می‌توانند این کار را انجام دهند. آن‌ها باید بدانند که سکوت در برابر جنایات دشمن باعث می‌شود که دشمن از این هم فراتر برود و ملاحظه هیچ کشور عربی را نخواهد کرد. در اینجا تعجب می‌کنیم که سازمان همکاری اسلامی برای موضع‌گیری در برابر دشمن تشکیل جلسه نداد، آن هم با وجود اینکه هدف اولیه ایجاد آن، مسجدالاقصی و یاری آن بود. ما نسبت به عواقب تداوم این تجاوز که ممکن است به جنایت در حق سنگ و چوب فلسطین بینجامد که ممکن است در محدوده فعلی باقی نماند، هشدار می‌دهیم. ما می‌خواهیم روز جمعه، روز همبستگی با مردم فلسطین باشد تا مردم فلسطین احساس کنند که در ایستادگی و استواری در برابر رنج‌های خود تنها نیستند.

 

مقابله با دشمن با کسب آمادگی و وحدت

به لبنان می‌رسیم که چاره‌ای ندارد جز این که در مقابله با رژیم صهیونیستی در کنار مردم فلسطین بایستد؛ زیرا رژیم صهیونیستی را دشمن مشترکی می‌داند که لبنانی‌ها همیشه از آن رنج برده و هنوز هم از آن رنج می‌برند و ما نیز این روزها به واسطه حملاتی که به بهانه هدف قرار دادن برخی از گروه‌های مقاومت فلسطینی علیه روستاهای غیرنظامی مجاور خط مرزی انجام داده است، شاهد آن هستیم.

در عین حال که خواستار کسب آمادگی برای مقابله با دشمن هستیم، هشدار می‌دهیم که باید اسیر جنگ روانی دشمن نشویم. دشمن می‌خواهد در میان لبنانی‌ها رعب و وحشت بپراکند و فضای تشنج و تنش در بین آن‌ها ایجاد کند. رسانه‌ها هم در این قضیه نقش دارند. البته ما به خردورزی مقاومت، حتی در پاسخ دادن به حملاتی که در معرض آن قرار گرفته یا حملاتی که مناطق مرزی در معرض آن قرار گرفته‌اند و همه عناصر قدرتی که لبنان در اختیار دارد و دشمن صهیونیستی را وادار می‌کند قبل از هر گونه ماجراجویی و حمله به لبنان هزار بار حساب کند، اعتماد کنیم.

ما برای همه در لبنان تأکید می‌کنیم حتی اگر در پرونده‌های داخلی هم اختلاف نظر داشته باشند، برای وحدت داخلی تلاش کنند و به دشمن نشان دهند که در مقابله با آن قدرت واحد هستند. زمان آن نیست در موضوعات داخلی و خارجی یکدیگر را متهم کنند. باید زیر چتر وحدت ملی جمع شوند که همیشه توانسته است از لبنان محافظت کند و اهداف دشمن را با شکست روبرو کند. باید برای پر کردن جای خالی ریاست جمهوری و تقویت کشور از درون در مقابل چالش‌های داخلی و در موضوع فلسطین سرعت عمل به خرج دهند. این هدف تنها از طریق پیوند و گفتگوی داخلی و همکاری بین همه نیروها تحقق می‌یابد.