خطبه جمعه، 28 مهر ماه 1402

مطالب مهم خطبه اول: اهمیت دعا / نقش و تأثیر دعا / دعا سلاح مؤثر مؤمن است.

مطالب مهم خطبه دوم: تجاوز به غزه / شرکای جنایات دشمن / موضع ضعیف عربی / امید ما به مقاومت و آزادگان است / همبستگی لبنان با غزه.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

5 ربیع‌الثانی 1445 برابر با 28 مهر 1402 و 20/10/2023 م

اهمیت دعا در برابر ابتلائات زندگی

 

مطالب مهم خطبه اول: اهمیت دعا / نقش و تأثیر دعا / دعا سلاح مؤثر مؤمن است.

مطالب مهم خطبه دوم: تجاوز به غزه / شرکای جنایات دشمن / موضع ضعیف عربی / امید ما به مقاومت و آزادگان است / همبستگی لبنان با غزه.

 

خطبه اول:

خداوند سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خود می‌فرماید: «قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» [غافر: 60] صدق الله العظيم.

خداوند متعال در این آیه به این نکته اشاره کرده است که زندگی دنیوی همیشه آن‌طور که ما می‌خواهیم و دوست داریم نخواهد بود، در زندگی سختی‌ها و مشکلاتی وجود دارد و ممکن است ما در معرض آزمایش و چالش قرار بگیریم. این همان چیزی است که خداوند در گفتار خود آن را تأیید می‌کند: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ» [البلد: 4] و «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ» [بقره: 155] و نیز فرموده است: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ» [بقره: 214].

اما خداوند متعال به واسطه رحمت و مهربانی نسبت به بندگانش نخواسته است که آن‌ها به تنهایی با این مصیبت‌ها، رنج‌ها، مشکلات و چالش‌ها روبرو شوند، بلکه دروازه بزرگی را به روی آن‌ها گشوده است تا آن‌ها با او ارتباط برقرار کنند، مناجات نمایند و به گفتگو بپردازند. این در همیشه باز است و هرگز بسته نمی‌شود و بندگان از طریق آن می‌توانند نگرانی‌ها و شکوه‌های خود را به او در میان بگذارند و درخواست‌ها و نیازهای خود را بیان می‌کنند. این دروازه بزرگ همان دعاست.

خداوند به آن‌ها وعده داده است که اگر او را بخوانند، آن‌ها را اجابت خواهد کرد و اگر او را صدا بزنند، دعوتشان را پاسخ خواهد گفت و اگر از او کمک بخواهند، آن‌ها را یاری خواهد کرد و این همان چیزی است که خداوند به آن اشاره کرده است: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي» [البقرة: 186] و فرموده است: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» [غافر: 60].

خداوند راه را برای آن‌ها آسان کرده است، از این رو نه واسطه‌ای بین خود و بندگانش قرار داده، نه قوانین و اصول خاصی برای ارتباط با خود وضع کرده و نه مکان یا زمان خاصی را برای خود مشخص کرده است و به آن‌ها این امکان را داده است که مستقیماً با او ارتباط برقرار کنند.

 

اهمیت دعا

قرآن كريم و روايات شريف بر اهميت دعا و آنچه به دعا منتهي می‌شود، اشاره كرده است. خداوند متعال می‌فرماید: «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ» [فرقان: 77] و در حدیثی از رسول خدا(ص) آمده است: «الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَةِ و لا يَهلِكُ مَعَ الدُّعاءِ أحَدٌ؛ دعا مغز عبادت است و هیچ کسی با وجود دعا، هلاک نمی‌شود.» در وصیت امیرالمؤمنین(ع) به فرزندش امام حسن(ع) آمده است: «وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِي اَلدُّعَاءِ وَ تَكَفَّلَ لَكَ بِالْإِجَابَةِ وَ أَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ وَ تَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ وَ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُكَ عَنْهُ وَ لَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكَ إِلَيْهِ... ثُمَّ جَعَلَ فِي يَدَيْكَ مَفَاتِيحَ خَزَائِنِهِ بِمَا أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلَتِهِ فَمَتَى شِئْتَ اِسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ نِعْمَتِهِ؛ و بدان! كسى كه گنجينه‌هاى آسمان و زمين در دست اوست تو را در دعا رخصت داده و پذيرفتن دعايت را بر عهده نهاده و تو را فرموده از او خواهى تا به تو دهد و از او طلبى تا تو را بيامرزد؛ و ميان تو و خود كسى را نگمارده تا تو را از وى باز دارد و از كسى ناگزيرت نكرده كه نزد او برايت میانجی‌گری آورد... پس كليد گنج‌های خود را در دو دستت نهاده كه به تو رخصت سؤال از خود را داده تا هرگاه خواستى درهاى نعمت او را با دعا بگشايى.»

و در حديث آمده است: «عَلَيكُم بِالدُّعاءِ، فَإنَّ الدُّعاءَ للّه وَ الطَّلَبَ إلى اللّه يَرُدُّ البَلاءَ وَ قَد قُدِّرَ وَ قُضِيَ وَ لَم يَبقَ إلاّ إمضاؤهُ فإِذا دُعِيَ اللّه ُ عزّ و جلّ و سُئلَ صَرْفَ البَلاءِ صَرَفَهُ؛ بر شما باد دعا كردن؛ زيرا دعا به درگاه خدا و مسئلت كردن از او، بلايى را كه قضا و قدر الهى به آن تعلق گرفته و فقط مانده كه قطعى شود، دفع می‌کند. پس چون خداوند عزّوجلّ خوانده شود و از او دفع بلا مسئلت گردد، آن را برمی‌گرداند.»

و در حدیث است: «اِدفَعوا أمواجَ البَلاءِ عَنكُم بِالدُّعاءِ قَبلَ وُرودِ البَلاءِ؛ پیش از وقوع بلا، امواج بلا را با دعا از خود دفع کن».

و در حدیث آمده است: «مَن قَرَعَ بابَ اللهِ سُبحانَهُ، فُتِحَ لَهُ؛ هر کس در رحمت خدای سبحان را بکوبد، به رویش گشوده می‌شود.»

و در حديث آمده است: «ما فَتَحَ اللّهُ عزّ و جلّ على أحدٍ بابَ مسألةٍ فَخَزنَ عَنهُ بابَ الإجابةِ؛ خداوند عزّوجلّ باب مسئلت (دعا) را به روى هيچ كس نگشود، كه باب اجابت را به روى او بسته باشد.»

و در حدیث آمده است: «المؤمنُ مِن دُعائهِ على ثلاثٍ: إمّا أن يُدَّخَرَ لَهُ و إمّا أن يُعَجَّلَ لَهُ و إمّا أن يُدْفَعَ عَنهُ بَلاءٌ يُريدُ أن يُصِيبَهُ؛ دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست: يا برايش ذخيره می‌گردد، يا در دنيا برآورده می‌شود، يا بلايى را كه می‌خواهد به او برسد، دفع می‌شود.»

 

نقش و تأثیر دعا

خداوند متعال در تأیید نقش دعا به امت‌ها و افرادی اشاره کرده است که وقتی در برابر پروردگار تضرع و خواری کردند، خداوند نیز بلا را از آن‌ها دفع کرد. خداوند از قوم یونس(ع) برای ما سخن گفته است که وقتی حضرت یونس(ع) از هدایتشان ناامید شد و آنان را رها کرد، مردم یقین یافتند که همانند اقوام پیشین، عذاب خواهند شد. از این رو پیر و جوان به صحرا رفتند و به درگاه خداى تعالى تضرع کردند که آنان را عذاب نکند. خداوند متعال نیز وقتی نیت صادقانه و تضرع و توسلشان را ديد، عذاب را از آنان برداشت و به آنان فرصت زندگی داد. در این باره این آیه نازل شد: «فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ أَمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا أَمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ» [يونس: 98] یعنی وقتی قوم يونس عذاب را پیش چشم خود دیدند، ایمان به فریادشان رسید؛‌ در حالی که این ایمان برای فرعون فایده‌ای نداشت. وقتی گفت: «قَالَ آَمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا الَّذِي آَمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ» [يونس: 90] و خداوند عزَّوجلَّ به او فرمود: «آَلْانَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ» [يونس: 91].

خداوند متعال اشاره کرده است که حضرت ایوب(ع) به بیماری صعب العلاج مبتلا شد و فرزندان و حتی همسرش به این جهت او را ترک کردند، در این هنگام آن حضرت به درگاه الهی دعا کرد و خداوند نیز او را شفا داد: «وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ» [الأنبياء: 83 – 84].

می‌گوید وقتی حضرت یونس(ع) دعا کرد:‌ «فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ» [الأنبياء: 87 – 88]، خداوند نیز او را از شکم نهنگ نجات داد.

خداوند از استجابت دعای زکریا سخن می‌گوید. هنگامی که او با وجود کهولت سن و نازایی همسر، از خداوند خواست به او پسری بدهد. خداوند در این باره فرموده است: «وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْداً وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَباً وَرَهَباً وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ» [الأنبياء: 89 – 90].

دعا در جنگ بدر نیز در کنار رسول خدا(ص) و مسلمانان حضور داشت. روزی که مسلمانان در جنگی نابرابر از نظر تعداد و تجهیزات و سلاح با قریش روبرو شدند. خداوند سبحانه و تعالی در اشاره به تأثیر دعای آنان فرموده است: «أِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ» [الأنفال: 9] و پیروزی قطعی نصیبشان شد.

در جنگ احزاب که ائتلاف مشرکان به مدینه حمله کردند تا ریشه‌های ایمان را در آن بخشکانند، دعایشان این بود: «يا صَريخَ الْمَكْرُوبينَ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ المُضْطَرِّينَ، اكشف غمَّنا وهمَّنا وكربنا، واكشف هول عدوِّنا؛ ای فریادرس مضطرین، ای اجابت کننده ندای مستضعفان، اندوه، نگرانی و غم ما را برطرف و وحشت دشمن ما را آشکار کن.» این چنین شد که مسلمانان در آن زمان با شمشیر علی(ع) و طوفانی که خیمه‌های مشرکان را از ریشه درآورد و مکان‌های استراحتشان را به هم ریخت، پیروز شدند.

 

دعا سلاح مؤثر مؤمن است

پس عزیزان، بیایید برای رویارویی با بلایا، سختی‌ها، حوادث و اتفاقات زندگی، با دل و جان به درگاه خداوند متعال متوسل شویم و از سلاح مؤثر و تجربه شده دعا که همان سلاح انبیا و هر مؤمنی است، استفاده کنیم.

در حديث شريف آمده است: «الدّعاء سلاح المؤمن؛ دعا سلاح مؤمن است.» و «الدّعاء ترس المؤمن؛ سپر مؤمن است.» و «لايهلك مع الدّعاء أحد؛ هيچ کسي با دعا هلاک نمی‌شود».

اما وظیفه ما این است که شرایط دعا را در درون خود ایجاد کنیم. اینکه خدا را نه فقط با زبان خود، بلکه با قلبمان بخوانیم؛ زیرا خداوند دعای انسان غافل و فراموش‌کار را مستجاب نمی‌کند. باید در حالی که به او اعتماد داریم و یقین داریم که اگر حقوق الهی را رعایت و به وظایف خود عمل کنیم، او قادر است شرایط ما را تغییر دهد و خواسته‌های ما را برآورده کند، دعا کنیم.

باید با زبانی بدون زشتی و با دلی پاک او را بخوانیم؛ زیرا دعای انسان بدزبان و گستاخ و سنگدل قبول نمی‌شود. باید از خدا بخواهیم و نتیجه آن را بپذیریم؛ زیرا معتقدیم که او مصالح ما را بهتر می‌داند و جز خیر از او صادر نمی‌شود. در حدیث قدسی آمده است: «يا بنَ آدَمَ، أطِعْني فيما أمَرتُكَ، ولا تُعَلِّمْني ما يُصلِحُكَ؛ ای فرزند آدم، از دستورات من اطاعت کن و آنچه را که به صلاح توست، به من نیاموز».

در حدیث آمده است: «لا يَزالُ المُؤمِنُ بِخَيرٍ ورَخاءٍ وَرَحمَةٍ مِنَ اللّه ما لَم يَستَعجِلْ فَيَقنَطُ فَيَترُكُ الدُّعاءَ. قُلتُ لَهُ: كَيفَ يَستَعجِلُ؟ قالَ: يَقولُ: قَد دَعَوتُ مُنذُ كَذا وكَذا ولا أرَى الإجابَهَ؛ مؤمن پيوسته در خير و رفاه و رحمت خداست، مادام كه عجله نشان ندهد و نوميدانه دست از دعا نكشد. راوى مى‌‏گويد: عرض كردم: چگونه عجله نشان مى‏‌دهد؟ فرمود: مى‏‌گويد مدت‌ها است دعا مى‏‌كنم و اجابتى نمى‏‌بينم.»

خداوند متعال دعای افراد تنبل و کسانی که در خانه خود منتظر رزق، نصرت، یاری و تأیید خداوند نشسته‌اند پاسخ نمی‌دهد بلكه دعای كسانى را اجابت می‌کند كه به مسؤوليت خود عمل كنند و در این راه كوتاهى نمی‌ورزند؛ بنابراین خداوند دعای بیکارانی را که می‌خواهند بدون اینکه کاری را خودشان انجام دهند، خداوند آنچه را می‌خواهند برایشان انجام دهد، قبول نمی‌کند.

به همین دلیل در حدیث آمده است: «أربعٌ لا يُستَجابُ لَهُم دعاءٌ: الرجلُ جالسٌ في بَيتِهِ يقولُ: يا ربِّ ارزُقْني، فيقولُ لَهُ: أ لَم آمُرْكَ بالطَّلَبِ و رجلٌ كانَت لَهُ امرأةٌ فَدَعا علَيها، فيقولُ: أ لَم أجعَلْ أمرَها بيدِكَ و رجلٌ كانَ لَهُ مالٌ فأفسَدَهُ فيقولُ: يا ربِّ ارزُقْني، فيقولُ لَهُ: أ لَم آمُرْكَ بالاقتِصادِ و رجلٌ كانَ لَهُ مالٌ فأدانَهُ بغيرِ بَيِّنَةٍ فَيَقولُ: أ لَم آمُرْكَ بِالشَّهادَةِ؛ دعاى چهار كس مستجاب نمی‌شود: مردى كه در خانه‌اش بنشيند و بگويد: خدايا! روزى مرا برسان. پس خداوند به او می‌فرماید: مگر به تو دستور نداده‌ام كه در طلب كسب روزى برآيى؟ و مردى كه زنش را نفرين كند؛ پس خداوند می‌فرماید: مگر كار او را به تو وا‌گذار نکرده‌ام؟ نيز مردى كه مال و ثروتى داشته باشد و آن را هدر دهد و بگويد: خدايا! مرا روزى ده؛ پس خداوند پاسخش دهد: مگر به تو دستور ندادم كه صرفه‌جو باش؟ و مردى كه مال خود را بدون مدرك و گواه به كسى وام دهد؛ پس خداوند به او گويد: مگر به تو دستور ندادم كه [هنگام وام دادن] گواه [و مدرك] بگيرى؟»

عزیزان، ما در یکی از سخت‌ترین برهه‌ها قرار داریم که زمین زیر پایمان به لرزه در آمده است و با مشکلات درونی و بیرونی مواجه هستیم. لازم است که ناامید نباشیم، داد و بیداد نکنیم و از پای نیفتیم؛ زیرا مؤمن بعد از اینکه خداوند باب دعا را به روی او گشود، ناامید نمی‌شود، بی‌تابی نمی‌کند و از پای نمی‌افتد. ما باید با اطمینان و ایمان کامل به دروازه او برویم. این کار در دست خود ماست. پس باید به سوی او روی آوریم و پس از انجام وظیفه خود، با تمام وجود دعا کنیم و خداوند نیز آن گونه است که بنده‌اش گمان دارد.

 

خطبه دوم:

بسم الله الرحمن الرحیم

ای بندگان خدا، به شما و خودم نصیحت می‌کنم که به فرمایش رسول خدا(ص) به اصحاب عمل کنیم. به آن‌ها فرمود: «تَقَبَّلوا لي بسِتٍّ أتَقَبّلْ لَكُم بالجَنَّةِ: إذا حَدَّثْتُم فلا تَكْذِبوا، وإذا وَعدْتُم فلا تُخْلِفوا، وإذا ائتُمِنْتُم فلا تَخونوا، وغُضّوا أبْصارَكُم، واحْفَظوا فُروجَكُم، وكُفُّوا أيديَكُم وألسِنَتَكُم؛ شش چيز را براى من به عهده گيريد، من براى شما بهشت را به عهده مى گيرم: هرگاه سخن گفتيد دروغ مگوييد، هر گاه وعده داديد خلف وعده نكنيد، هرگاه امين تان دانستند خيانت نورزيد، چشمانتان را [از حرام] فرو بنديد، شهوت خويش را حفظ كنيد و دست و زبان خود را نگه داريد.»

عزیزان، رسول خدا(ص) راه رسیدن به بهشت را برای ما ترسیم کرده است، پس باید در این راه گام نهیم. برای رسیدن به بهشت کافی است که راست‌گو، وفادار و امین باشیم. کسانی که به عهد خود وفا می‌کنند و چشمان خود را فرومی‌بندند و میل جنسی خود را حفظ می‌کنند و با دست و زبان خود به کسی ستم نمی‌کنند.

وقتی این کار را انجام دادیم، در این زندگی آگاه‌تر، مسئولیت‌پذیرتر و درست‌تر خواهیم بود و از توانایی بیشتری برای رویارویی با چالش‌ها برخوردار خواهیم شد.

 

تجاوز به غزه

با نوار غزه شروع می‌کنیم که به خاطر محاصره تحمیلی، رنج‌های آن روز به روز افزوده می‌شود و بیم آن می‌رود که اگر ادامه یابد، منجر به یک فاجعه انسانی برای بیش از دو میلیون نفری شود که در آن زندگی می‌کنند. در حالی که دشمن صهیونیستی همچنان به تخریب سازمان یافته نوار غزه و اقدامات تجاوزکارانه و کشتار غیرنظامیان ادامه می‌دهد که اکثر آن‌ها را سالخوردگان، زنان و کودکان تشکیل می‌دهد که در خانه‌های خود حضور داشتند. حتی به تعقیب آن‌ها در مکان‌هایی که به آن‌ها پناه آورده‌اند نیز می‌پردازد و کشتار در بیمارستان المعمدانی و کلیسای ارتدکس که صدها قربانی و مجروح گرفت، آخرین آن به شمار نمی‌آید. بلکه این کشتارها ادامه دارد. مشخص شده است که هدف دشمن، تخلیه نوار غزه از مردم است، چه با کشتن و چه با آواره کردن. متأسفانه همه این‌ها در مقابل دیدگان جهانیان انجام می‌شود، بدون اینکه کاری برای جلوگیری از خونریزی و ویرانی انجام دهند و برای برائت ذمه خود فقط به صدور بیانیه‌های محکومیت بسنده می‌کنند که هیچ فایده‌ای در برندارد.

 

شرکای جنایات دشمن

مایه تأسف در این دنیا کسانی هستند که هنوز از چشم این رژیم به وقایع می‌نگرند، بدون اینکه حتی نسبت به کودکان، زنان و سالمندان مردم فلسطین ابراز همدردی کنند. از این رو می‌بینیم درد و رنجشان این است که چرا این بلا بر سر دشمن و اسیران آن آمده است، گویا تنها این دشمن است که درد می‌کشد و رنج می‌برد و اسیر دارد و مردم فلسطین در رفاه و امنیت زندگی می‌کنند و تحت بمباران و قتل‌عام قرار نگرفته‌اند و سرزمینشان اشغال نشده و اسیرانشان زندان‌های دشمن را پر نکرده است؛ بنابراین می‌بینیم که رهبران غربی دسته‌جمعی پیش دشمن می‌روند تا چه در سطوح نظامی و اقتصادی و چه در سطح سیاسی از آن حمایت و پشتیبانی کنند که این اقدام موجب می‌شود دشمن محکوم نشود و به تخریب زیرساخت‌های غزه ادامه دهد.

از این رو بار دیگر به همه حامیان دشمن عرض می‌کنیم: شما در جنایات دشمن و تمام دردها، زخم‌ها، رنج‌ها و محاصره مردم غزه شریک هستید. مردم غزه فریب کمک‌های شما را که می‌خواهید با آن شرم ایستادگی در کنار دشمن را از صورت خود بشویید، نمی‌خورند. این مردم نیاز دارند که شما برای جلوگیری از کشتارهای انسانی در نوار غزه تلاش کنید و سنگینی اشغال را که بر سینه‌شان سنگینی می‌کند و آن‌ها از دسترسی به مایحتاج زندگی بازمی‌دارد، بردارید. آن‌ها خواستار زندگی آزاد، عزتمندانه و آبرومندانه برای خود و فرزندانشان هستند و تا زمانی که چنین زندگی‌ای نداشته باشند، طبیعی است که عصبانی باشند و انتقام کرامت خود را بگیرند و برای احقاق حقوق خود به هر طریق ممکن قیام کنند.

ما به بسیاری کشورهای بزرگ غربی که خود را به این رژیم متجاوز متعهد دانسته و در ایجاد آن نقش داشته‌اند، امید چندانی نداریم، همان‌طور که رئیس‌جمهور آمریکا در همذات پنداری مطلق با این رژیم و حمایت نامحدود از آن و جلوگیری از شکل‌گیری هر قدرتی که بخواهد با رژیم برابری کند و از خود در برابر آن محافظت نماید، برای حمایت از این رژیم دوان دوان آمد و گفت: «اگر اسرائیل وجود هم نداشت، باید به وجود می‌آمد.» این دولت‌ها اگر از حقوق بشر هم صحبت می‌کنند، منظورشان انسان این رژیم است نه انسان ما.

 

موضع ضعیف عربی

ما از کشورهای عربی و اسلامی که اخیراً در جده گرد هم آمدند، امید و انتظار داشتیم که موضع‌گیری‌شان قوی و در حد و اندازه رنج مردم فلسطین و تهدیداتی که در معرض آن قرار دارند و به بزرگی آرزو و خواست مردمشان باشد و در مواضع خود بر اساس اخوت اسلامی عمل کنند که آن‌ها را به حمایت از برادران خود دعوت می‌کند و آن گونه باشند که رسول خدا(ص) از آن‌ها خواسته است: «المؤمن للمؤمن كالبنيان المرصوص يشدّ بعضه بعضاً؛ مؤمن برای مؤمن مانند بنیان محکم است که همدیگر را تقویت می‌کنند.» موضعشان نباید فقط در حد اعلام همبستگی عاطفی با مردم فلسطین، محکوم کردن کشتارهای داخل فلسطین و نفی آواره ساختن مردم فلسطین باشد، بلکه باید مواضع جدی اتخاذ کند که برای دشمن و حامیان آن حالت بازدارندگی داشته باشد. ما معتقدیم که اگر توانمندی‌های خود را متحد، نیروهای خود را جمع و امکانات خود را بسیج کنند، می‌توانند این کار را انجام دهند. ما از آن‌ها می‌خواهیم که خطرات دستیابی این رژیم به اهداف خود و تصفیه و تضعیف آرمان فلسطین و محدود کردن آن در مرزهای ترسیمی را در نظر بگیرند؛ زیرا اگر مصلحت دشمن اقتضا ‌کند و شرایط فراهم شود، این کشورها و مللشان از هدف قرار گرفتن توسط دشمن در امان نخواهند بود. باید این ضرب‌المثل را در نظر داشته باشند که "امروز نوبت خورده شدن گاو سفید بود."

 

امید ما به مقاومت و آزادگان است

در برابر آنچه در حال رخ دادن است، امید ما همچنان به مقاومت مردم فلسطین در غزه و کرانه باختری و ایستادگی و پایداری‌شان در سرزمینشان است. تمام جراحات، دردها و وحشت‌هایی که بر آن‌ها وارد شده، عزمشان را تضعیف نخواهد شد و آن‌ها را وادار نخواهد کرد که از انتخاب خود برای آزاد، شرافتمندانه و کریمانه زیستن، هر قدر که تاوان و فداکاری‌های زیاد باشد، عقب‌نشینی کنند.

در عین حال، مجدداً از ملت‌های عرب و اسلام و همه آزادگان جهان می‌خواهیم به تحرکات خود ادامه دهند تا برای دشمن تأکید کنند که این مردم تنها نخواهند ماند و نباید تنها بماند و هستند کسانی که در کنار مردم فلسطین می‌ایستند و با تحرکات خود بر دولت‌هایشان فشار می‌آورند.

در اینجا باید به همه کسانی که با صدا، قلم، مواضع و اظهارات سیاسی خود، اقدامات و فجایع این رژیم را محکوم کردند و تصویری را که دشمن قصد تحریف یا مخدوش کردن آن را داشت، روشن ساختند درود می‌فرستیم.

 

همبستگی لبنان با غزه

به لبنان برمی‌گردیم؛ لبنانی که هر روز همبستگی خود را با مردم فلسطین به هر وسیله‌ای که در اختیار دارد، ثابت می‌کند؛ زیرا به آرمان فلسطین اعتقاد دارد و با دشمن مشترکی روبرو است که همیشه از سوی آن هدف آن قرار گرفته است.

در اینجا باید به درایت مقاومت و رهبران لبنان در برخورد با تهدیدات و هدف قرار دادن‌های دشمن و مقابله با تجاوزات و تسلیم نشدن به دشمن تبریک بگوییم و از همه لبنانی‌ها می‌خواهیم که در این مرحله متحد شوند و از هر آنچه مخل وحدت ملی‌شان است پرهیز کنند. نباید به دشمن اجازه دهند که از تضادهای داخلی لبنان به نفع خود بهره‌برداری کند. همه باید بدانند که دشمن از هیچ کوششی برای تضعیف کشور که آن را نقطه مقابل موجودیت خود می‌داند، دریغ نخواهد کرد و پس از تحقیر و بیرون رانده شدن توسط مردم لبنان، می‌خواهد از آن‌ها انتقام بگیرد.

در عین حال از دولت لبنان می‌خواهیم تمام توان خود برای حل بحران‌های کشور و رنج مردم آن، کاهش بارهای وارده بر آن‌ها و بررسی همه راه‌هایی که قدرت کشور و مردم آن را برای رویارویی با این مرحله دشوار و عواقب ناشی از کشانده شدن این بحران به داخل لبنان و منطقه تضمین می‌کند، به کار گیرد.