خداوند سبحانه و تعالی در قرآن كريم میفرمايد:
«و إذا سألك عبادی عنّی فإنّی قريب أجيب دعوة الداع إذا دعان فليستجيبوا لی و ليؤمنوا بی لعلّهم يرشدون» (بقره،186)؛ «و هرگاه بندگان من، از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزديكم و دعای دعا كننده را – به هنگامی كه مرا بخواند – اجابت میكنم، پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند.»
و در آيه ديگر میفرمايد:
«و قال ربكم أدعونی استجب لكم إن الذين يستكبرون عن عبادتی سيدخلون جهنم داخرين» (مؤمن،60) ؛ «و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم. درحقيقت كسانی كه از پرستش من كبر میورزند به زودی خوار در دوزخ در میآيند.»
با توجه به اين دو آيه كريمه و ساير آياتی كه در قرآن كريم به موضوع دعا پرداختهاند به اهميت دعا در رابطه انسان با خدا و ارتباط آن با ايمان و عقيده پی میبريم.